شانه که به عنوان کپسولیت چسبنده نیز شناخته می شود، وضعیتی است که با سفتی و درد در مفصل شانه مشخص می شود. علائم و نشانه ها معمولاً به تدریج شروع می شوند، با گذشت زمان بدتر می شوند و سپس معمولاً در عرض یک تا سه سال برطرف می شوند. خطر ابتلا به شانه یخ زده در صورتی که در حال بهبودی از شرایط پزشکی یا روشی باشید که مانع حرکت بازوی شما می شود – مانند سکته مغزی یا ماستکتومی – افزایش می یابد. درمان شانه یخ زده شامل تمرینات دامنه حرکتی و گاهی اوقات کورتیکواستروئیدها و داروهای بی حس کننده به کپسول مفصلی تزریق می شود. در درصد کمی از موارد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است برای شل کردن کپسول مفصلی به طوری که بتواند آزادانه‌تر حرکت کند توصیه می‌شود. عود شانه یخ زده در همان شانه غیرمعمول است، اما برخی افراد ممکن است در شانه مخالف دچار آن شوند.
?
استخوان ها، رباط ها و تاندون هایی که مفصل شانه شما را تشکیل می دهند در یک کپسول از بافت همبند قرار دارند. شانه یخ زده زمانی اتفاق می افتد که این کپسول در اطراف مفصل شانه ضخیم و سفت می شود و حرکت آن را محدود می کند. پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق برای برخی افراد می‌افتد، اگرچه در افرادی که دیابت دارند یا کسانی که اخیراً مجبور شده‌اند شانه خود را برای مدت طولانی بی‌حرکت کنند، مانند بعد از جراحی یا شکستگی بازو، بیشتر اتفاق می‌افتد. عوامل خطر برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به شانه یخ زده را افزایش دهند.
?
عدم تحرک یا کاهش تحرک افرادی که بی تحرکی طولانی مدت یا کاهش تحرک شانه داشته اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شانه منجمد هستند. بی حرکتی ممکن است نتیجه عوامل بسیاری باشد، از جمله: آسیب روتاتور کاف بازو شکسته سکته بهبودی ناشی از جراحی بیماری های سیستمی به نظر می رسد افرادی که بیماری های خاصی دارند بیشتر در معرض ابتلا به شانه یخ زده هستند. بیماری هایی که ممکن است خطر را افزایش دهند عبارتند از: دیابت پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید) کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید) بیماری قلبی عروقی سل بیماری پارکینسون پیشگیری یکی از شایع‌ترین علل یخ زدگی شانه، بی‌حرکتی است که ممکن است در حین بهبودی پس از آسیب دیدگی شانه، شکستگی بازو یا سکته ایجاد شود. اگر آسیبی دیده اید که حرکت شانه را دشوار می کند، با پزشک خود در مورد تمریناتی که می توانید برای حفظ دامنه حرکتی مفصل شانه انجام دهید، صحبت کنید
