درود
افکار درهم
اگر روزی از خواب بیدار شویم، ببینیم تنهای تنها هستیم.
هیچ انسانی غیر از شما نیست. آنگاه بدانیم که همه چیز به پایان رسیده است.
چه حس و حالی خواهید داشت !
به جستجو بر می خیزیم ؟
در کجا هستیم ، در شهری خالی از آدمی و متروک یا در بیابانی خشک و بی آب و علف
شاید هم در جنگلی سر سبز پر از آب و درخت
شک نکنید مرده اید. وارد دنیایی میانی شده اید.
این تنهایی انتقال از عالمی به عالم دیگر است.
پس این گذر را باید به پایان برسانید .
بستگی به اعمال خود، در زمان و مکانی خواهیم بود که خود برای خویش ساخته ایم.
در این راه، ما هیچ انتخابی در نوع مسیر ، طول و زمان آن نداریم.
در افق پیش رو دروازه ای انتظار می کشد.
موفق باشید
1400/11/19
