زیر باران می روم
زیر باران می روم،
تا کوی دوست
می روم با عشق،
تا هر جا که اوست
ای خوش آن روزی،
که دل. در یاد، اوست
خوش آن روزی،
که رُخ ، رُخسار اوست
با نَفَسِ سلامت، ای دوست،
خوشم
از گرمی هر کلامت ای دوست،
خوشم
با دوست،عشق زیباست
با یار بی قراری
از دوست درد. مانَد.
از یار،یادگاری
بی تو از گردش ایام،
دلم بی زار است
دِل افسردهِ من،
طالب یک دیدار است
همه ذرّات جان،
پیوسته با دوست
همه ی اندیشه ام،
اندیشهِ اوست
رسم این باشد،
با دوست پیر شوی
نه اینکه در میانه راه،
سیر شوی
بی فُروغ روی یاران،
زندگی تابنده نیست
دولت بی دوست،
در جهان پاینده نیست
از یاد نرود،
دوست خوب
و روزهای خوش
هیچ وقت از دل نرود
روزهای که با هم داشتیم
با هم داشتیم...
داشتیم
درود
برای شنیدن و دیدن آهنگ و کلیپ این ترانه به کانال تلگرام من سری بزنید.ممنون
https://t.me/mofradhoseen/17
ح.مفرد
اسفند 1403