چالش کتابخوانی طاقچه باعث شد که از عشق بخوانم و اینجا از عشق حرف بزنم.
داستایوفسکی وقتی مینویسد کتاب نمی نویسد بلکه شاهکاری جهانی می نوسید .
شب های روشن از داستایوفسکی و مترجم قهاری که در انتخاب کتاب هایم ترجمه او را اولویت قرار میدهم.
کتاب از همان شروع مختص عاشق هاست ، عاشق هایی که چیزی در ذهنشان نیست الا فکر و ذکر معشوق.
عاشق داستان ما در شهری بی روح زندگی میکند و دیوار های شهر برایش جذابیتی ندارد تا اینکه در شبی روشن ملاقاتی رخ میدهد که دلش بوی عاشقی میدهد .
دختری میبیند که ترسیده و کمکی میخواهد تا از دست مردانی که دوره اش کرده اند آزاد شود و عاشق که داستایوفسکی خلق کرده وارد عمل میشود و زندگی برایش با شب های دیگر فرق میکند.
وقتی که
#چالش_کتابخوانی_طاقچه
کتابی که ذکر شده کتابی پر از احساسات است که در قلب یک عاشق درجریان.
برای همین این کتاب رو توی بیشتر مقاله ها برای کسانی که کتابی پر از احساس میخوان معرفی میشه.
این اثر داستایوفسکی مثل غرور و تعصب جین آستین یا جین ایر نیست که کتابی گذرا با داستانی سریع باشه بلکه توی این کتاب هنر داستایوفسکی میشه فهمید.
داستایوفسکی توی این اثرش که اسم اونو شب های روشن گذاشته زمان آهسته کرده تا از احساسات یک عاشق حرف بزنه، از عشق ، از معشوق، از تحول حرف بزنه و این هنر داستایوفسکی که جزء بهترین ها کردتش.
اقتباس های زیادی تاکنون از اثر فاخر داستایوفسکی شده چرا چون داستانی بی نظیر دارد، جذابیت فوق‌العاده دارد که مدیون مرد روس هستیم.
باید گفت که داستایوفسکی شب های روشن را در ابتدای شروع هنرش یعنی نویسندگی شروع کرده و شب های روشن از اولین آثار اوست که نشان میدهد داستایوفسکی از اول هم در اوج بوده.به نظر من شب های روشن داستایوفسکی را پخته کرده برای آغاز شاهکار، شاهکارهایی که در جنایت و مکافات در آن مثلث عشقی استفاده کرده.
طبق نظراتی که در موتور جستجوی گوگل ثبت شده ۹۱/۰ درصد کسانی که این کتاب را خوانده اند شب های روشن را با عشق دوست داشته اند، این میزان از رضایت کتاب جنایات و مکافات که ۸۸ درصد است نیز پیشی گرفته تا ثابت کند شب های روشن را باید خواند ، باید خواند.
در انتهای نوشته شما را با بخشی از کتاب تنها میگذارم تا عاشق شوید......
و شاید تقدیرش چنین بود که لحظه‌ای از عمرش را با تو همدل باشد.
آسمان به قدری پرستاره و روشن بود که وقتی به آن نگاه می‌کردی بی‌اختیار می‌پرسیدی آیا ممکن است چنین آسمانی اینهمه آدم‌های بدخلق و بوالهوس زیر چادر خود داشته باشد؟
ناگهان احساس کرده بودم که بسیار تنهایم.
همه مبل‌هایم را، یک یک صندلی‌هایم را، وارسی کردم و در پی علت نگرانی‌ام می‌گشتم، چون اگر حتی یک صندلی درست سر جایش نباشد، آرامشم را از دست میدهم.
من نمی‌توانم وقتی دلم را بر زبان دارم ساکت بمانم!
تنها انتظاری که از او دارم این است که چند کلمه با خوشرویی صحبت کند، با مهربانی و همدلی، و فورا از سر بازم نکند. حرفم را باور کند، بگذارد هرچه دارم برایش بگویم. اگر دلش میخواهد به من بخندد اما امیدوارم کند.
