اجازه دهید قبل از سیل انتقادها قضیه را کمی روشن تر کنم.همیشه در طول تاریخ کشور هایی چون پرتغال، اسپانیا، انگلیس و تمام کشورهای دیگه ای که منابع غنی و کافی نداشتند، سعی بر رفع نیاز خود با حمله به کشورهای دیگر را داشتند و این میل به تامین نیاز ها بدون اتکا به ذخایر طبیعی مثل نفت و گاز، چرخه صنایع این کشور ها را همچنان حفظ کرده.من نه رفتار های خشونت آمیز آن دوران را رد و نه تایید میکنم اما معتقدم طبیعت در زمان های مختلف چهره متفاوت و متناسب با دوران را از خود نشان داده.
حال برگردیم به اصل مطلب:
خوشبختانه یا شاید متاسفانه کشور ما به دلیل دارا بودن حدود 7 درصد کل منابع معدنی جهان همیشه در مرکز توجهات کشور های مستعمر و صنعتی بوده و هست و این منابع رفتارهای جوامع پارسی را در طول تاریخ تحت تاثیر قرار داده.
همانطور که بعضی از شما میدانید تقریبا 11 درصد مساحت ایران قابلیت کشاورزی دارد و همین امر باعث شده تا بی نیاز از واردات محصولات کشاورزی در دوان باستان شویم وعمده محصولات مصرفی ما خیلی کمتر از حجم کشت ما بوده و کشاورزان دست به فروش میزدند حال شاید با خود بگویید که در این فرآیند ما که تولید کننده هستیم!!!!!!! اما داستان کمی پیچیده تر است بیایید تا واستون تعریف کنم.
متاسفانه عمده مشکل ما خام فروشی است.حال ممکن است بپرسید چرا؟
خب ابتده که باید بگویم ما به این دلیل خام فروشی میکردیم چون صرفا سود از دلالی برای ما اهمیت دارد و سود شخصی الویت دارد بر سود اجتماعی پس دلال ها دست به خام فروشی میزنند. کشورها یا اصطلاحا جوامع صنعتی محصولات خام کشورهایی مثل ایران را خریده و از مشتقات آن چرخه صنعت را به گردش در می آورند مثلا الان که نفت ایران خام به فروش میرسد، کشوهایی آن را خریداری میکنند و مشتقات آن را به خود ایران میفروشند مانند لباس، پلاستیک و... که ضربه بر پیکر اقتصاد ایران میزند.
در یادداشت بعدی درباره رفتار های دلال گونه مدرن و مقایسه آن با نوع باستانی آن صحبت خواهیم کرد.
Less is more and it is also less, that's th point "Seth Godin"
follow me on Instagram
