زندگی امروزه بدون پلاستیک که در اکثر احتیاجات عامه و صنعتی سهم مهمی را دارد، بسیار مشکل است. هر یک از پلاستیک ها دارای مشخصاتی هستند که ممکن است بامشخصات پلاستیک دیگر کاملاً فرق داشته باشد.
برای مثال "پلی بوتادئین" در درجه حرارتهای پایین خاصیت انعطاف پذیری دارد در حالی که "پلی آمید" حتی در درجه حرارتهای بالا دارای مقاومتهای زیادی بوده و سخت است، یا سیلکونها که آب در آنها تاثیری نداشته و غیر قابل نفوذ است. در هواپیماهای ما فوق صوت بیش از 2.5تُن پلیمرهای مصنوعی مصرف میشود؛ لولاها و شیشه های پلاستیکی با خاصیت ضد خورندگی که دارا میباشند، بمقدار زیادی جایگزین فولاد ها شدند. پلاستیکها همچنین در تهیه لوازم ساختمانی، کفپوش، کیسه و بسته بندی وغیره به کار میروند.
امروزه 75درصد محصول لاستیک دنیا مصنوعی که تقریباً تمام آن از محصولات پتروشیمی از قبیل استیرن، بوتادئین، ایزوپرین و غیره تهیه میشود. الیاف مصنوعی به علت دارا بودن خواص فیزیکی و شیمیایی مختلف موارد استعمال گوناگون دارند؛ مثلاً نایلون سالها در تهیه جوراب به کار میرفت و بعدها به جهت تهیه پوشاک و پارچه های مختلف مورد استفاده قرار گرفت.
گسترش و کار برد پلاستیکهای مصنوعی یکی از مهمترین پیشرفت های علم شیمی در طی چند دهه گذشته بوده است و اطلاق واژه پلاستیک به دلیل خاصیت تغییر شکل این جنس تحت فشار و حرارت میباشد؛ اگر چه شکل ظاهری نهایی قطعه به صورت یکپارچه و صلب باشد.
به لحاظ کاربرد و شکل ظاهر پلاستیکها شاید به بیش از صدها نوع تقسیم شوند، اما ریشه اصلی آنها ممکن است یکی از سه تقسیم بندی زیر باشد:
1. طبیعی
2. نیمه مصنوعی
3. مصنوعی یا صنعتی
بیشتر پلاستیک ها دارای اجزاء ساختمانی زیر هستند:
1. رزین و عنصر چسبنده
2. نرم کننده، این ماده آلی برای بهبود سختی و مقاومت، قابلیت ارتجاعی و سهولت در قالب گیری به پلاستیک اضافه میگردد.
3. عنصر فیلر یا پرکننده که جنس آن میتواند گرد چوب، پارچه، سفال و غیره باشد.
4. رنگ برای بهبود شکل ظاهری به آن اضافه میگردد.
مهمترین مواد پلاستیکی در صنعت طبق آنچه ذکر شد پلی اتیلن(p.e) که به دو صورت مخصوص با جرم کم و زیاد تهیه میشود، پلی استایرین(p.s)، پلی وینیل کلراید(p.v.c)، پلی پروپیلین(p.p) و پلی اورتان که در صنعت یخچال ساز استفاده میگردد و نایلون وتفلون مقاوم به حرارت تا 260درجه سانتی گراد میباشند.
