سواد فناورانه یکی از ضروریترین مهارتهای قرن بیستویکم است؛ مهارتی که به ما میآموزد چگونه فناوری را در زندگی، تحصیل و کار بهدرستی درک و استفاده کنیم.
در ایران، «بومیسازی سواد فناورانه» بهمعنای ترکیب علم و فناوری با ارزشهای فرهنگی، دینی و ملی است تا ضمن بهرهگیری از پیشرفتهای جهانی، هویت ایرانی ـ اسلامی نیز حفظ شود.
در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی، علم و فناوری همواره جایگاه والایی داشته است. در اسلام، علم وسیلهای برای رشد انسان و آبادانی زمین است.
اگر فناوری بر پایه ارزشهایی مانند عدالت، صداقت، قناعت و مسئولیتپذیری اجتماعی توسعه یابد، منجر به پیشرفت واقعی جامعه میشود — نه تقلید صرف از غرب.
فناوری باید در خدمت انسان و اخلاق باشد، نه ابزار ناهنجاری و وابستگی.
در اسنادی مانند چشمانداز ۱۴۰۴، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نقشه جامع علمی کشور و سند توسعه ICT، به اهمیت توسعه سواد فناورانه تأکید شده است.
هدف، تربیت نیروی انسانی توانمند برای زندگی و کار در دنیای دیجیتال است.
بومیسازی سواد فناورانه در ایران یعنی پیشرفت علمی در کنار هویت فرهنگی. اگر نسل جوان آموزش ببیند، فناوری بومی توسعه یابد، و ارزشهای دینی و ملی حفظ شوند، ایران میتواند جامعهای پیشرفته، متعهد و مستقل بسازد. آینده متعلق به کسانی است که فناوری را در خدمت ارزشها و انسانیت به کار میگیرند.
