نه سطح آگاهی

 در سطح آگاهی اول، فرد به دیگران اهمیتی نمی دهد و دیگران برای او ارزشی ندارند او همچون حیوانی است که به شکار برای خود فکر می کند  شخصی که عملی را انجام می دهد؛ اصرار دارد که عمل او درست بوده و دیگران را محکوم می کند. این شخص به خاطر اعتقاد عمیق برای انجام عمل خود از انجام هیچ کاری پروا نداشته و دست به انجام هر کاری می زند تا عملش را به کرسی نشاند یعنی مثل یک قاتل که کشتن را لازم و ضروری می داند نه برای بقای خود بلکه برای ایجاد ترس و اطاعت در دیگران می کشد و لذت هم می برد و درکی از این ندارد که عملش غلط است .
 
در دومین سطح آگاهی شخص پس از انجام عمل خود، پی به رفتار خود برده و از درون احساس پشیمانی می کند ولی این پشیمانی را بروز نمی دهد البته پشیمانی او هم به حدی نیست که مجدد رفتار را تکرار نکند فقط می داند که رفتارش غلط است اما به مصلحت می داند که برای بقای خود رفتارش را ادامه بدهد .

سومین سطح آگاهی شخصی در حین انجام عمل خود، پی به نکته منفی خود برده و دیگر آن را ادامه نمی دهد. شخص قادر به کنترل احساسات و افکار خود می باشد این سطح لرزان است و ممکن است که فرد یک رفتار را متوجه شود ولی رفتار دیگرش را نقد نکند تا بعدا به نحوی متوجه بشود اما خواهان درک است ولی نه درک عمیق و نمی خواهد از درک زیاد حودش را رنج بدهد.

در چهارمین سطح آگاهی شخص قبل از انجام عملی منفی متوجه آن عمل شده و آن را انجام نمی دهد این سطح نادر است و لازمه اش تربیت و تعلیم عمیق مخصوصا از کودکی است و یا یک تقلیب بزرگ که فرد را به شکلی دگرگون نماید که ارزش های راستین زندگی برایش مهم باشد نه مرتبه ظاهری اجتماعی جوت معمولا این افراد بندرت با افراد دیگر معاشرت دارند چون بودن در کنار افراد در سطوح پایین گاهی باعث لغزش میشود .

در پنجمین سطح آگاهی شخص خود عمل منفی انجام نمی دهد ولی اعمال منفی دیگران موجب آزار و خشم او می شوند این سطح هم آزار دهنده است و هم حفظ آن مشکل چون فرد در جهانی سیر می کند که دیگران قادر به درک آن نیستند ولی او هم نمی تواند سطح خود را برای دیگران تشریح کند و دعوت نماید معمولا این افراد بسیار ساکت ولی خشمگین هستند ولی امکان بروز خشم را ندارند چون لازمه بروز خشم رفتاری منفی از سطح بسیار پایین است و فرد فقط در درد و رنج بسیار از عدم آگاهی دیگران است .

در سطح آگاهی ششم شخص عمل منفی انجام نمی دهد و با دیدن اعمال منفی دیگران احساس ترحم و دلسوزی نسبت به آنها می کند در این سطح فرد توانایی دارد که با دیگران ارتباط عمیقی برقرار نماید و رفتار دیگران کمترباعث لغزش او می شود و او می تواند با تعلیم و تربیت درست به دیگران کمک نماید اما اکثرا دیگران توانایی سطح درک او را ندارند و او را فردی ساده مشاهده می کنند که حتی مشکلات و سختی ها برای او نعمت و شادی می آورد .
 
در سطح آگاهی هفتم. شخص عمل منفی انجام نمی دهد و در دیگران نیز عملی منفی نمی بیند در سطح هفتم آگاهی، منظور از منفی نمی بیند کنایه از تعجب نکردن است چرا که وی بسبب سطح بالای شناخت و آگاهی و اینکه بخوبی از نسبی بودن مفهوم حقیقت آگاهی کامل دارد و همچنین بدلیل اینکه از علل دقیق شکل گیری رفتار دیگر انسانها آگاهی کامل دارد (مثل یک عارف بسیار حاذقی که از علت رفتار عجیب اطرافیانش بخوبی آگاه است و هیچگونه تعجبی از رفتارش نمیکند و بخوبی میداند که چه اتفاقی باعث شده که وی یک چنین رفتارهایی را از خود نشان دهد) وی بخوبی میداند که تمام این خوب و بد و یا درست و اشتباه تلقی کردن رفتار انسانها، به سبب تعاریفی‌ست که هر یک به سبب خصوصیات ویژه ژنتیکی و محیطی که آن شخص در زندگی خود داشته برای وی بدین شکل بنظر میرسد ولی به سبب محدود بودن نگاه افراد معمولی آنها از دیدن یک چنین رفتاریهایی که بر خلاف ارزشهای پذیرفته در آنهاست  به خشم یا تعجب دچار میشوند و آن رفتارها را از نظر خود اشتباه می‌پندارند.

سطح آگاهی هشتم همان عشق است سطح هشتم آگاهی مراحل تکامل یافته تر از سطح هفتم است و در این شرایط شخص نسبت به همگان عشق خود را بدون انتظارجبران ایثار می‌کند این عشق با علاقه و میل و رغبت انسانی متفاوت است این عشق انتظاری را در پس ندارد و منتظر برگشت عشق از سمت افراد دیگر نیست او عاشق است چون فانی است و در معشوق حقیقی فنا شده است و از خود وجودی ندارد او شک و تردید ندارد که اراده الهی بر جمیع جهان تسلط دارد و هر آنچه بر او وارد شود را نه تنها پذیر است بلکه مشتاق است او همچون قطب منفی مغناطیس است که جذب مطلق قطب مثبت الهی شده و اراده ای ندارد جز اراده محبوب.

سطح نهم آگاهی سطح سوختن است اما با شعله فراوان با نور بسیار با مغناطیس شدید با گرمای دلچسب در سطح هشتم اتصال همیشگی نیست اما در این سطح جدایی از محبوب وجود ندارد در تمام سطوح امکان لغزش و سقوط وجود دارد حتی سطح هشتم اما در سطح نهم سقوط معنا ندارد فرد در حقیقت در هستی میت و مرده است اما نه به معنی متداول آن این مرگ عین حیات است در تمام سطوح امکان الهامات شیطانی وجود دارد امکان غرور و شکست فرد وجود دارد اما در سطح نهم فرد تحت صون و حمایت باری تعالی است

.

.