زاویه دید آدم ها به واقعیت ....
هرکسی از ظن خود شد یار من ....
اما حقیقت چیست؟
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
واقعیت، هرچند یکسان و مطلق باشد، از چشمان هر فردی با رنگ و بافتی متفاوت دیده میشود. همانطور که مولانا گفته: «هر کسی کز ظنّ خویش شد یار من»—ما عمیقاً تحت تأثیر باورها، تجربهها و پیشفرضهای درونیمان عمل میکنیم و تنها با آن نسخهای از واقعیت ارتباط برقرار میکنیم که با درونمان هماهنگ است. این تفاوت در زاویهدید، نه تنها طبیعی، بلکه بخشی جداییناپذیر از انسانیت ماست. شاید همین همان چیزی باشد که به ما یادآوری میکند: در جستوجوی «حقیقت»، فروتنی در قضاوت دیگران و گشودگی نسبت به دیدگاههای متفاوت، نه ضعف، بلکه نشانهی عمیقترین درک است.
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
