این جمله که "برنده ها ول نمیکنن و کسی که ول نمیکنه برنده نمیشه" خیلی جمله مبهم و ناقصیه. و برای برقرار بودنش کلی شرایط هست که به ندرت بهش اشاره میشه.
اگر هدف رو درست انتخاب کرده باشی، ساختن راه، شرایط رو فراهم کردن و قدم گذاشتن در مسیر رسیدن به هدف میشه ول نکردن. ولی به ندرت کسی صحبت از کی ول کردن میکنه...
هدفی که جامعه شما رو سوق میده به سمتش ایا هدف درستیه؟ هدفی که بدون در نظر گرفته شدن شرایط زمانی انتخاب میشه چطور؟ هدفی که فانتزی پدر و مادر بوده چی؟ بادر نظر گرفتن شرایط زمانی هدف شما چند سال دیگه هم بدرد میخوره؟ این هدف سنخیتی با شما داره؟ رسیدن به این هدف اتمام کاره یا نه پله ای برای هدف بعدی؟
باید حواسمون باشه که هر کدوم از اینها برای خودش یه دنیاست، و مهمتر از اون اینه که نمیشه به اکثر سوالای این شکلی جواب داد. درستش اینه که در طی هر مسیر و فرآیندی به این سوالات فکر کنیم و اگر لازم شد تغییر بدیم مسیرمون رو و حتی هدفمون رو.
من تو سنی حوالی ۳۱ سالگی اینها رو فهمیدم که به نظرم اون موقع دیر بود و یکی دو سال بعدش متوجه شدم که اون رو هم اشتباه فهمیدم و هنوز دیر نیست و تو اولین قدم دست از هدفی که مفهومش رو از دست داده بود برداشتم و از ادامه تحصیل تو مقطع دکتری انصراف دادم و تو این مدت کلی کار دیگه کردم و به هدفهای قابل توجهی تو زمینه های دیگه مثل کار حرفه ای رسیدم.
یک ماه پیش، حوالی پایان ۳۶ سالگی فهمیدم که برای کوبیدن و ساختن، و هدفگذاری دوباره خیلی چیزهای دیگه هم دیر نیست و راه دارم.
«شکست به این معنیه که رویاتون به آخرش رسیده باشه، شکست وقتی اتفاق میفته که وفتی انتخاب دیگه ای براتون نیست، جا بزنین یا وقتی دست از کار بکشین که همه منابع و زمانتون رو هدر داده باشین.
اینکه بخواین دیگه شکست نخورین کار آسونیه. اما هوشمندانه دست از کاری کشیدن، یه راه عالی برای جلوگیری از شکسته.»
#Seth_Godin #The_dip
اگر براتون جالبه بیشتر بخونید در موردش کتاب «دره موفقیت» از ست گودین کتاب کوتاه و فوق العاده هستش.
