به گزارش خبرنگار ایلنا، گنبد سلطانیه ازجمله آثار مهم معماری ایرانی-اسلامی به‌شمار می‌رود که به دستور سلطان محمد خدابنده (الجایتو)طی سال‌های ۷۰۳ تا ۷۱۳ هجری قمری ساخته شد. ارتفاع بنا ۴۸.۵ متر و قطر دهانه داخلی آن ۲۵.۵ متر است و از گنبد سلطانیه به عنوان بزرگترین گنبد آجری جهان و سومین گنبد مرتفع جهان یاد می‌شود. گنبد سلطانیه در سال ۱۳۸۴ به عنوان هفتمین اثر ملی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
گنبد سلطانیه، بنایی هشت ضلعی است و در اطراف گنبد آبی-فیروزه‌ای رنگ آن هشت مناره قرار دارد و قدیمی‌ترین گنبد دوپوش موجود در ایران است. داخل بنا نیز سقف اتاق‌های بالا با گچ‌بری‌ها و آجرهای رنگارنگ تزیین شده و در حاشیه طاق‌ها آیات قرآنی و اسماالله با خط جلی نوشته شده‌است. حکاکی‌هایی در آجرهای دیوارها و سقف‌های رنگین بنا نیز دیده می‌شود. فعالیت‌های حفاظتی و مرمتی مجموعه از همان ابتدای ثبت ملی در سال‌های ۱۳۱۰ هجری شروع شد و تاکنون ادامه یافته است.
میرموسی انیران (مدیر پایگاه میراث جهانی گنبد سلطانیه) با اشاره به آنکه در این روزها که شیوع ویروس کرونا سبب تعطیلی بخش‌های مختلف حوزه میراث و گردشگری شده است و عملاً امکان بازدید از پایگاه‌های میراث جهانی وجود ندارد اما شرایط برای بازدید مجازی بازدیدکنندگان فراهم شده است، به ایلنا گفت:
هرچند عملاً از اواخر اسفند ۱۳۹۸ شاهد تعطیلی گنبد سلطانیه و عدم امکان بازدید از این مجموعه هستیم اما بر اساس مصوبات ستاد ملی کرونا فعالیت کارگاهی و مرمت این میراث جهانی با حضور یک سوم از افراد در حال انجام است. در حال حاضر نیز کلیپ‌ها و فیلم‌های مختلفی به منظور معرفی گنبد سلطانیه در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی تهیه و تدوین شده است تا علاقه‌مندان بتوانند از این میراث جهانی به صورت مجازی بازدید کنند.
او در خصوص مرمت‌های انجام شده در محوطه میراث جهانی گنبد سلطانیه گفت: زمانی که دروازه شمالی را احیا کردیم موفق شدیم تا اواخر سال ۹۸، حدود ۸۰ درصد مرمت آثاری که در کاوش‌ها به دست آمده بود را به اتمام برسانیم. در سال ۹۹ نیز ادامه این کار انجام می‌شود و امیدوار هستیم تا پایان خرداد ماه بتوانیم مرمت آثاری را که در این بخش به دست آمده به اتمام برسانیم. البته نگهداری و حفاظت آثار به صورت مستمر و دائم انجام می‌شود. نباید فراموش کرد، باتوجه به آنکه ورودی شمالی، ورودی اصلی مجموعه سلطانیه محسوب نمی‌شد، روی آن تمرکز کمتری انجام شده بود و از آنجایی که ما ورودی مجموعه را از غرب به سمت شمال تغییر دادیم از این رو درصدد مرمت آثاری برآمدیم که در مسیر ورودی قرار گرفته‌اند.
انیران ادامه داد: باتوجه به فعالیت‌های انجام شده و در حال حاضر می‌توان گفت تمام فضاهای ورودی شمالی قابل فهم هستند. از پشت دروازه و تاسیساتی که مربوط به نگهبانی می‌شد گرفته تا تاسیسات ورودی مجموعه که کاملاً مشهود است و می‌توان معماری این بخش را دید؛ چراکه به‌طور کامل خواناسازی شده است. در بخش دروازه شمالی مسیرسازی‌هایی از طریق کف فرش‌های چوبی فراوری شده انجام شده. این چوب‌ها در مقابل رطوبت شهرستان سلطانیه مقاومت دارند و از بین نمی‌روند. این کار طی دو سال اخیر انجام شده است. امّا پخش زیادی از مرمت آثار این بخش، در سال ۹۸ و ادامه آن در سال ۹۹ انجام خواهد شد.
