به گزارش ایرنا، سه شهرستان ورامین، قرچک و پیشوا تا حدود ده سال پیش، فقط یک شهرستان محسوب می‌شدند، مناطقی که امروز با بیش از یک میلیون نفر جمعیت ایرانی و افغانستانی، تنها یک مسیر تردد به سمت تهران را دارند و این امر موجب افزایش میزان تردد، ترافیک‌های کور و افزایش حوادث جاده‌ای در این مسیر می‌شود.
مشکلات ترافیکی منطقه، اعضای نخستین دوره شورای اسلامی شهر قرچک را برآن داشت که یک کنارگذر را در جنوب قرچک از میدان شهید ستاری تا میدان پوئینک به طول شش کیلومتر احداث کنند تا بخشی از ترافیک، به این بخش منتقل و در بلندمدت، به کمربندی جنوبی ورامین متصل شود.
هر چند که شهرداری قرچک برای آزاد سازی مسیر، میلیاردها تومان هزینه خرید املاک کرد ولی، مهمترین معارض این پروژه، تپه باستانی، موسوم به تپه پوئینک است که درتاریخ هشتم مرداد ماه سال ۱۳۸۶ به شماره ۱۵۷۷۳ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
در جلسه شورای برنامه ریزی و توسعه استان که سال ۱۳۹۳ با حضور هاشمی استاندار وقت تهران در محل فرمانداری قرچک برگزار شد، مقرر گردید که اداره کل میراث فرهنگی استان تهران نسبت به کاوش این منطقه اقدام کرده و شهرداری نیز هزینه های این کاوش را پرداخت کند که پس از گذشت ۴ سال از این مصوبه، اردیبهشت و اسفندماه سال ۹۷ عملیات کاوش تپه پوئینک در دو فصل آغاز شد، عملیاتی که با وجود اجرای کامل، از نتیجه آن خبری در دست نیست و مسئولان پژوهشگده اداره کل میراث فرهنگی استان تهران، اعلام نتیجه را به تکمیل این پروژه منوط کردند.
با وجود آن که در سال‌های اخیر، بارها به حریم این تپه تعرض صورت گرفت و بخشی از دیواره‌های جنوبی آن تخریب شد، ولی استاندار تهران و تمامی مسئولان میراث فرهنگی استان بر حفظ این اثر تاریخی تأکید کردند.
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در واکنش به برخی گمانه زنی ها مبنی بر احتمال اجرای طرح راه سازی در محل تپه باستانی «پوئینک» شهرستان قرچک استان تهران تاکید کرد: این تپه که ثبت ملی است و قدمت لایه های اولیه آن به عصر آهن ( ۶ تا ۸ هزار سال پیش) می رسد باید حفظ و صیانت شود.
محمد حسن طالبیان ۲۸ خردادماه سال گذشته در گفت و گو با خبرنگار ایرنا استان تهران اظهار داشت: گزارش سازمان میراث فرهنگی مربوط به این تپه تهیه شده است و با حضور مسئولان استان تهران موضوع حفاظت از آن بررسی خواهد شد.
وی با بیان اینکه قدمت لایه های زیرین و نخستین این تپه از عصر آهن شروع می شود و تا دوره قاجار ادامه پیدا می کند، قدمت هسته اصلی این تپه را مربوط به دوره سلجوقی بیان و بر صیانت از این اثر مهم تاریخی تاکید کرد.
وی توضیح داد: قرار بوده یک کمربندی از آنجا (محل تپه) بگذرد اما این اثر، ثبتی است و باید حفظ شود.
