همواره برای دانشمندان و حتی عموم مردم این پرسش مطرح بوده و هست از چه زمانی انسان قادر به صحبت کردن گردید؟
مشکل اینجاست که ساز و کار زبان و سخن گفتن در مغز می باشد و متاسفانه این بخش از اندام مثل استخوان نیست که به سنگواره دگرگون گردد و بتوان آن را مطالعه کرد. از این روی دانشمندان از راه های دیگری کوشش دارند که بفهمنند زبان آدمی از چه زمانی شکل گرفته است. یکی از راه های فهم این داستان با استفاده از “سیتی اسکن” مغز راسته نخستینیان است که در حال حاضر در کره زمین زندگی می کنند تا به این شکل با مقایسه آنها با مغز انسان به اشتراکاتی بین این دو دست یابند. این تحقیق توسط یک تیم میان کشوری اروپایی و امریکایی انجام یافته و در نشریه Nature Neuroscience به انتشاررسیده است. این دانشمندان بخشی از این خط سیر زبان را در مغز انسان کشف کردند که قشر شنوایی را با مناطق “لوب فرونتال” ، که برای پردازش گفتار و زبان مهم است ، به هم پیوند می دهند. اگرچه گفتار و زبان برای انسان ها منحصر به فرد است ، پیوند از طریق مسیر شنوایی در سایر نخستینیان حاکی از مبنای فرگشتی در شناخت شنیداری و ارتباط صوتی است. این مطالعه همچنین موفق به فهم فرگشتی بخش های مختلف مغز انسان شده است. برای مثال طرف نیمره چپ انسان از طرف راست آن نیرومند تر است که این فرگشت حاصل سازگاری مغز در رابطه با سیستم شنیداری می باشد. زمان لازم برای فرگشت مغز از حالت پیشین به حالت تازه بسیارطولانی است.
در نتیجه دانشمندان بر اساس روش زیست شناسی فرگشتی زمانی حداقل 25 میلیون سال را برای نقطه آغازین فرگشت ساز و کار مغز برای سخن گفتن را در نظر گرفته اند.
