به گزارش HeritageDaily، هنگامی که اجداد انسان‌های مدرن در حدود 50 هزار سال پیش آفریقا را ترک کردند، با نئاندرتال‌ها روبه‌رو شدند. در این مواجهه، جمعیت نئاندرتال در حدود دو درصد از ژنوم خود را به جمعیت امروز غیر آفریقایی اهدا کرده است.
گروهی از دانشمندان دانشگاه آرشوس در دانمارک، محققین ژنتیک از ایسلند و موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ و آلمان، جامع‌ترین مطالعه را تا به امروز با استفاده از داده‌های به دست آمده از 27.566 ایسلندی انجام داده‌اند تا مشخص کنند که کدام قسمت از ژنوم‌های ما حاوی دی.ان.ای نئاندرتال است و این موضوع چه نقشی را در انسان‌های بازی می‌کند.
هر شخص غیر آفریقایی حدود دو درصد از دی.ان.ای نئاندرتال را با خود حمل می‌کند. اما این دو درصد می‌تواند شامل تکه‌های متفاوتی از دی.ان.ای باشد. بنابراین زمانی که نویسندگان این تکه‌ها را اضافه کردند، توانستند حداقل 38 درصد از ژنوم نئاندرتال‌ها را با استفاده از 14 میلیون تکه دی.ان.ای نئاندرتال بازسازی کنند.
محققان با مقایسه این دی.ان.ای نئاندرتال با ژنوم دنیسوآ و نئاندرتال که در مؤسسه‌ی انسان‌شناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ ثبت شده بود، دریافتند که جمعیت نئاندرتالی که با ایسلندی‌های مدرن ادغام شده بود، بیشتر با نئاندرتال‌های یافت شده در کرواسی شباهت داشتند تا در روسیه. همچنین آن‌ها به‌طور غیرمنتظره‌ای دریافتند که ایسلندی‌ها دی.ان.ای دنیسوآیی‌ها را نیز با خود حمل می‌کنند که پیش‌تر تصور می‌شد تنها در آسیای شرقی و در جمعیت پاپوآ گینه‌نو وجود داشته باشد. یك احتمال این است كه اجداد جمعیت نئاندرتال كه با انسان‌های مدرن آمیخته بودند قبلا نیز با دنیسواها نیز آمیخته شده بودند.
