سال 2016 گرم ترین سال از 1880 تاکنون بوده است. داده های جمع آوری شده افزایش دمای سریعی در چند دهه اخیر نشان میدهند. یکی از دلایلی که گرمایش دهه های اخیر بخشی از سیکل طبیعی نیست سرعت تغییرات است. بزرگترین تغییرات دمایی تاریخ چند میلیون ساله زمین مربوط به عصر یخبندان است. طبق تخمین دانشمندان پس از پایان عصر یخبندان، افزایش دمای زمین بین 4 تا 7 درجه سلسیوس حدودا 5 هزار سال طول کشید. گرمایش قرن اخیر 0.7 درجه سلسیوس بوده، یعنی حدودا 8 برابر سریع تر.
همچنین دانشمندان اطلاعات مربوط به سایر فاکتورها از جمله درخشش خورشید، فعالیت های آتشفشانی، سیکل هایی چون ال نینو و نوسانات دهه ای پاسیفیک را بررسی کرده اند ولی هیچکدام (بجز میزان دی اکسید کرین) قادر به توضیح این افزایش سریع دما نبوده اند.
مزایا و معایب گرمایش جهانی بسته به ناحیه مورد نظر متفاوت است. گرمایش جهانی به احتمال بسیار شرایط زندگی را برای بیشتر مردم مشکل تر خواهد کرد زیرا عموم زیرساخت های ما برمبنای وضعیت آب و هوایی گذشته و اکنون ساخته شده اند.
مردم بعضی از مناطق سردتر احتمالا از زمستان های ملایم تر، باران های بیشتر، و افزایش تولید محصولات کشاورزی بهره مند می شوند. اما مردم سایر مناطق از افزایش موج های گرما، بالا تر آمدن سطح آب اقیانوس ها، فرسایش نواحی ساحلی، باران های سیل آسا، و خشکسالی آسیب خواهند دید. افزایش سطح آب اقیانوس ها از قضا با ازیاد تراکم جمعیت در نواحی ساحلی کم ارتفاع آسیب پذیرتر در مقابل سیل همزمان شده است.
محصولات کشاورزی، پوشش گیاهی طبیعی، حیوانات اهلی و وحشی (از جمله حیوانات دریایی) که به بقای انسان کمک می کنند برای سازگاری با تغییر شرایط اقلیمی دچار مشکل خواهند شد. همچنین ممکن است دامنه بیماری ها و آفاتی که توسط دما محدود شده اند افزایش یابد.
نواحی که هم اکنون دچار معضلات خشکسالی و قحطی هستند بیشتر در معرض تهدید کاهش میزان بارندگی و افول تولید محصولات کشاورزی خواهند بود. آسیب پذیرترین کشورها همان فقیرترین ها هستند که قادر به پرداخت هزینه های خدمات اجتماعی و درمانی نخواهند بود. بنابراین اینطور نتیجه گیری شده که آسیب های گرمایش جهانی بمراتب بزرگ تر از مزایای آن است.
