افرادی که به هر دلیلی به‌صورت موقت یا دائمی دارای تانوانی جسمی هستند، به‌روش‌های مختلف و برحسب نیازشان با فضای وب تعامل می‌کنند. برخی افراد به‌کمک نرم‌افزار و سخت‌افزار خاصی با وب تعامل می‌کنند و بسیاری تنظیمات مرورگر یا بستری که از آن استفاده می‌کنند را مطابق نیازشان تغییر می‌دهند.
به‌طور کلی، این دو روش به‌ترتیب با عنوان‌های فناوری‌های کمکی و روش‌های تطبیقی شناخته می‌شود:
فناوری‌های کمکی: به نرم‌افزار و سخت‌افزاری گفته می‌شود که امکان تعامل با بستر دیجیتال را برای افراد میسر می‌کند. به‌طور مثال صفحه‌خوان‌ها (Screen Readers)
روش‌های تطبیقی: روش‌هایی هستند که افراد ناتوان برای تعامل با بستر دیجیتال از آن بهره می‌برند تا با شرایطشان تطبیق پیدا کند. به‌طور مثال تغییر رنگ‌ها در مرورگر یا تغییر اندازه پنجره مرورگر
نکته مهم: لزوماْ یک فناوری کمکی یا روش تطبیقی با یک نوع ناتوانی مرتبط نیست. به‌عبارتی افراد با ناتوانی‌های متفاوت می‌توانند از یک فناوری مشترک استفاده کنند. به‌طور مثال فردی که نابیناست یا فردی که مشکلات یادگیری و شناختی دارد، هردو می‌توانند از صفحه‌خوان‌ها استفاده کنند. حتی ممکن است یک شخص چند ناتوانی داشته باشد و ترکیبی از فناوری‌ها و روش‌های مختلف را استفاده کند.
بسیاری از فناوری‌های کمکی که در ابتدا برای افراد ناتوان طراحی شده، بعد از مدتی به‌عنوان یک ابزار ضروری مورد استفاده عموم مردم قرار گرفتند. به‌طور مثال، صفحه‌کلید، قابلیت تشخیص صدا یا قابلیت بزرگ‌نمایی در گوشی‌های همراه.
یکی از ابزارهای رایج امروز که برای این‌گونه افراد تهیه شده، زیرنویس‌ها (Closed Captions) و توضیحات صوتی (Audio Description) هستند. زیرنویس‌ها در ابتدا توسط افراد ناشنوا یا کم‌شنوا مورد استفاده بودند. اما امروزه افرادی که قصد یادگیری زبان جدیدی دارند یا در محیطی هستند که سر و صدا زیادی وجود دارد یا امکان گفتگو وجود ندارد هم از آن بهره می‌گیرند.
در صورت علاقه به مطالعه بیشتر در این خصوص به این پیوند مراجعه نمایید.
