نقش ورودی با گفتار (Speech Input) در افزایش دسترس‌پذیری به فضای وب و چالش‌های آن
افرادی که محدودیت‌های حرکتی دارند (لرزش دست، فلج‌بودن و …) می‌توانند از نرم‌افزارهای تشخیص صدا برای انجام بسیاری از کارهای خود بهره ببرند. قابلیت تشخیص صدا امکان ترجمه عبارت بیان‌شده به متن یا دستور را در کامپیوتر یا دستگاه‌های دیگر مانند موبایل، تبلت و … می‌دهد.
در کامپیوترها، این قابلیت می‌تواند عبارت بیان‌شده را به‌صورت متن در برنامه‌های کاربردی مختلف مانند ویرایشگرهای متنی، ایمیل، مرورگر وب قرار بدهد. بنابراین امکان انتخاب یک پیوند یا دکمه یا تکمیل یک فرم را بدون نیاز به صفحه کلید، ماوس یا دستگاه‌های اشاره‌کننده (Pointing devices) دیگر را به کاربر می‌دهد.
با این حال، چالش‌های مختلفی برای این دسته از کاربران می‌تواند وجود داشته باشد که مشابه چالش‌هایی که کاربرهای صفحه‌خوان‌ها یا کاربرانی که تنها از صفحه کلید استفاده می‌کنند است.
طراحی نادرست پیوندها و دکمه‌ها: در صورتی که عبارت داخل دکمه واضح یا قابل دیدن نباشد، کاربر نمی‌تواند به‌درستی آن را ببیند و انتخاب کند. با توجه به این‌که صفحه‌خوان‌ها به دکمه‌ها و پیوندها یک شماره اختصاص می‌دهند، در این حالت کاربر مجبور است پیوندها را بشمارد و از روی شماره، پیوند موردنظرش را انتخاب کند که برای برخی کاربران کار آسانی نیست. البته نرم‌افزارهایی وجود دارند که با شماره‌گذاری پیوندها، امکان انتخابشان را با بیان شماره به کاربر می‌دهند.
محدودیت دسترسی با صفحه کلید: در صورتی که کاربر نتواند روی المانی که می‌خواهد Focus کند، در واقع متوجه نشود که اصلا روی آن المان Focus شده یا خیر، نمی‌تواند انتخابش هم بکند.
ترتیب نادرست Focus: در صورتی که ترتیب Focus روی المان‌ها با ترتیب قرارگرفتن آن‌ها داخل صفحه متفاوت باشد، امکان گیج‌شدن کاربر وجود دارد زیرا ممکن است نتواند به‌راحتی تشخیص دهد روی چه المانی Focus اتفاق افتاده است.
عدم وجود یا طراحی نامناسب حالت Focus برای المان‌ها: وقتی حالت‌های Focus واضح و قابل دید نباشند، مجدداً کاربر متوجه نمی‌شود روی چه المانی Focus شده است.
