سال 98 در مجموع برای من سال خوبی بود. درسته اتفاق های دردناک زیاد داشت ولی توی این سال چیزای زیادی یاد گرفتم.
آرزوها و اهداف : چیزهایی که قرار توی سال 99 با خودم ببرم، آرزوها و اهدافم هستن. اهدافی که به امید اونا از خواب بیدار میشم و وقتی بهشون فکر می کنم پر از انگیزه و انرژی میشم. امسال برخلاف سالای قبل از ایده آل هام کوتاه نمیام و در جهت رسیدن به اونا تمام تلاشمو می کنم.
اعتماد به نفس: من دختری بودم که همیشه خودشو دست کم می گرفت و شاید هم اعتماد به نفسش زیر خط فقر بود! تابستون 98 دو کتاب خوندم که خیلی روی اعتماد به نفسم تاثیر مثبت گذاشت. کتاب خودت باش دختر از ریچل هالیس و کتاب کیمیاگر از پائولو کوئیلو. این دو کتاب تا حد زیادی دید منو به زندگی عوض کردن.
یه جایی خوندم که برای این که بخوای دیگران رو دوست داشته باشی اول باید عاشق خودت باشی. من یادم رفته بود اولین و مهم ترین چیز دوست داشتن خودمه، بعد دوست داشتن دیگران.الان میدونم که خودمو همینطوری که هستم خیلی دوست دارم و به خودم افتخار می کنم واسه تمام کارایی که شاید خودم تنها ارزششو بدونم. مهم نیست که این کارا چه قدر در نظر بقیه بزرگ یا مهم باشه.
آخرای 98 به خودم گفتم بلند شو دختر! تو به دنیا نیومدی که یه زندگی روتین داشته باشی،چون این نوع زندگی رو هیچ وقت توی رویات نخواستی و نساختی. واقعیت اینه که هرکدوم از ما آدمای منحصر به فردی هستیم و استعداد های زیادی داریم، فقط باید به خودمون کمک کنیم تا درون ما رشد کنن و زندگی مونو قشنگ تر کنن.
عشق بدون چشم داشت: فروردین 98 یه دوست اومد توی زندگیم که منو از این خواب زمستونی بیدار کرد و دنیامو عوض کرد. اون به من یاد داد که همه آدما رو دوست داشته باشم بدون این که منتظر جواب محبتم از سوی اونا باشم. دوستم می گفت: آدما باهم فرق دارن پس نوع دوست داشتنشون هم باهم فرق داره. اگه کسی در مقابل، محبتت رو جواب نداد یا حتی دلت رو شکست دلخور نشو. آدم هارو برای این دوست داشته باش که اونا هم آفریده های خدا هستن. دوست داشتن ذات پاک و بی عیبی مثل خدا آسونه، هنر اصلی اینه که آدما رو با همه ی خطا و صواب هاشون دوست داشته باشی.
حذف آدمای سمی: بله! آدمای سمی یا Toxic persons. متاسفانه بعضی وقتا به اشتباه روی این آدما برچسب دوست می زنیم. هرچند رها کردنشون برام سخت بود ولی الان تقریبا برام یه مهارت شده. از حذف کردن آدمایی که به هر نحوی آرامشتون رو بهم میزنن، شما رو مضطرب ،دلسرد می کنن یا اصلا شما و توانایی هاتونو نادیده می گیرن ، نترسید.
دست برداشتن از سرزنش کردن خودم: بعضی وقتا خودمون تبدیل به یک آدم سمی میشیم و میوفتیم به جون خودمون. توی سال جدید میخوام با خودم مهربونتر باشم. اگه یه روزی یه کاری کردم که اشتباه بوده، حتما توی زمان خودش انجام اون رفتار لازم و از نظرم درست بوده. باید سعی کنم از این به بعد بیشتر خودمو درک کنم تا عذاب وجدان کمتری داشته باشم.
زندگی آدم مثل ابرِ توی آسمونه، ابر همیشه میگذره و حرکت می کنه و وقتی سنگین میشه میباره ولی هیچ وقت متوقف نمیشه. زندگی رو چه سخت بگیریم چه آسون، بالاخره میگذره.
زندگی یه موهبت از طرف خداس و وظیفه ی ما تکثیر عشق، حال خوب و رشد دادن استعدادهای درونی ماست. پس سعی کنیم برای ثانیه به ثانیه اش خداوند رو شکر کنیم.