یکی از بهترین کتابهای غیر داستانی که خوندم. با یک ترجمه عالی، شیوا و روان.
این کتاب جستارهایی روایی درباره نوشتن و خواندن هستش.
واژه جستار برام خیلی غریب بود البته نه اینکه راجع بهش اطلاعاتی نداشتم ولی تصویر شفافی ازش توی ذهنم نداشتم تا اینکه این کتاب رو خوندم.
تمام ابهاماتی که راجع به جستار در ذهنم وجود داشت با خواندن این کتاب دود شد رفت هوا ?
و خداروشکر که دود شد رفت هوا، چون الان اونی چیزی که باید توی ذهنم باشه از واژه جستار، خب توی ذهنم هست و همین خوبه.
این کتاب مثل یک دایره المعارف میمونه. به این دلیل که پر از اطلاعات مفید راجع به نویسنده ها ، کتابها، شعرا و هرچیزی که راجع به نوشتن و خواندن هستش.
پیشنهاد میکنم حتما حتما قلم و کاغذ دم دست داشته باشید وقتی قرار شد کتاب رو تورق کنید.
توی این کتاب با اسامی نویسنده ها و کتابهاشون آشنا میشیم(البته فقط در حد معرفی جزیی) ولی همین باعث میشه که دوست داشته باشی بیشتر راجع به اون نویسنده ک اشاره شد، بدونی.
بعد از پایان هر بخش از کتاب که شامل پنج بخش هست، قسمت «پی نوشت ها» وجود داره ، که همین قسمت چه اطلاعاتی که به شما نمیده .
خلاصه اینکه این کتاب حتما حتما حتما ارزش خوندن رو داره .
چند نقل از کتاب:
* شما باید طوری بنویسید و بخوانید که انگار زندگی تان به آن وابسته است.«آدرین ریچ»
* هر اثر ادبی روح کسی می‌شود که زمانی از این راه گذشته است.«والت ویتمن»
*نویسنده های متبحر برای خودشان بازیگرانی هستند.
@ مابقی رو خودتون بخونید@ ?
