این دومین کتابی بود که از دیوید آلموند می خونم.
این رو هم دوست داشتم ، البته نه به اندازه‌ی کتاب بابای پرنده من.
به عنوان یک جوان، این کتاب که برای نوجوانان بود رو دوست داشتم .
داستان یه پری کوچولوئه، که توی جیب یه راننده اتوبوس عبوس پیداش میشه.
آنجلینو با اومدنش دل خیلی ها رو شاد میکنه، اخم های خیلی ها رو از هم باز می کنه. مهربونی رو مثل یه ویروس پخش میکنه توی هوا
(◕‿◕✿)
خلاصه که این کتاب رو برای نوجوان ها بخرید تا آنجلینو رو بشناسنش.
اگر هم مثل من علاقمند هستید که برای کودک درون تون کتاب بخرید، که این کتاب رو پیشنهاد میکنم بهتون.
♥‿♥
راستی، ترجمه خانم شهلا انتظاریان خیلی خوب بود.
