سلام
خیلی از مواقع نیازی نیست حتما در شرایط خاصی در نظر بگیریم تا عکس العمل متناسب با اون شرایط رو از سوی خودمون ببینیم، کافیه اون شرایط رو برای خودمون شبیهسازی کنیم، اون وقت از خودمون صادقانه بپرسیم که در این شرایط چه میکنیم؟
این مدل شبیهسازی ها خیلی زیاد هستند و برای هر فردی میتونه موضوع جداگانه ای باشه... اما من الان برای خودم فضایی رو شبیهسازی کردم، فضایی که همسرم برگرده و بخواد دوباره با هم زندگی مشترک تشکیل بدیم (صرف نظر از اینکه این اتفاق خواهد افتاد یا نه که احتمالاش تقریبا زیر صفر هست) ولی اگر از اتفاق بیافته منی که دیگه دوسش ندارم، منی که دیگه برای من ارزشی نداره... چه عکسالعملی خواهم داشت؟
• آیا اونقدر بهش سخت میگیرم که زندگی براش بشه جهنم و کاری میکنم که خودش مهریه رو ببخشه و طلاق بخواد؟ یا اینکه اونموقع خدا میاد جلوی چشام و از ظلم کردن به اون خودداری میکنم؟
یا شبیهسازی رو سخت تر میکنم، من با اجازه دادگاه ازدواج مجدد میکنم و همسر فعلی خودم رو هم طلاق نمیدم، برای آزار من میگه من میخوام برگردم به زندگی(چندین مورد اینگونه دیدم)، خب اونوقت چهکاری میکنم؟ یا باید مهریه و طلاق بدم یا...
این شبیهسازی ها خستم میکنه... هرچند همیشه شبیهسازی ها خستهکننده برای خودم انجام نمیدم ولی گاهی این شبیهسازی ها مثل خوره روی مخمه...