یکی از عرصه های فعالیت مهندسان صنایع، طرح ریزی فعالیت هایی است که ارزش دارایی های فیزیکی به حداکثر و ریسک های بهره برداری به حداقل رسانده شود.
بخشی از شرکت توزیع نیروی برق شهرستان مشهد در نیروگاه برق مشهد (بلوار شهید عباسپور) مستقر است و برای بازدید مدیران و کارشناسان حوزه نگهداری و تعمیرات، این محورها در نظر گرفته شده است:
بازدید چهارشنبه 30 آبان ساعت 8 تا 13 انجام می شود و مراجعه به مجموعه شهید رستمی برعهده افراد قرار گرفته است. (ضلع شمال شرقی نیروگاه)
nshn.ir/ob1xdXVJJO37
ثبت نام از طریق نشانی zaya.io/link917 امکان پذیر است.
zaya.io/link917
مدیریت دارایی های فیزیکی یکی از جنبه های حیاتی در هر سازمان است که به منظور بهینه سازی استفاده از منابع و افزایش کارایی عملیاتی انجام می شود. این فرایند شامل برنامه ریزی، نظارت، نگهداری و بهینه سازی دارایی های ملموس یک سازمان، مانند ساختمان ها، ماشین آلات، تجهیزات و وسایل نقلیه است. هدف اصلی مدیریت دارایی های فیزیکی، افزایش عمر مفید این دارایی ها، کاهش هزینه ها و بهبود عملکرد کلی سازمان است.
اولین مرحله در مدیریت دارایی های فیزیکی، شناسایی و طبقه بندی دارایی ها است. این مرحله شامل جمع آوری اطلاعات دقیق درباره هر دارایی، از جمله نوع، وضعیت، محل قرارگیری و ارزش آن می باشد. این اطلاعات به مدیران کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری در مورد نگهداری و استفاده از دارایی ها اتخاذ کنند. همچنین، با استفاده از سیستم های مدیریت دارایی، می توان اطلاعات را به روزرسانی کرده و در دسترس قرار داد.
پس از شناسایی دارایی ها، مرحله بعدی برنامه ریزی برای نگهداری و تعمیرات است. این برنامه ریزی شامل تعیین زمان بندی برای تعمیرات دوره ای، ارزیابی نیازهای نگهداری و تخصیص منابع لازم برای انجام این فعالیت ها است. نگهداری پیشگیرانه و تعمیرات به موقع می تواند به طور قابل توجهی از هزینه های ناشی از خرابی های ناگهانی کاسته و عمر مفید دارایی ها را افزایش دهد.
مدیریت دارایی های فیزیکی همچنین نیازمند نظارت مستمر بر عملکرد دارایی ها است. این نظارت می تواند از طریق استفاده از فناوری های نوین مانند اینترنت اشیاء (IoT) و سیستم های مانیتورینگ انجام شود. با تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، مدیران می توانند الگوهای عملکرد را شناسایی کرده و در صورت لزوم تغییرات لازم را اعمال کنند.
علاوه بر این، ارزیابی و تحلیل دوره ای عملکرد دارایی ها نیز ضروری است. این ارزیابی ها می تواند شامل بررسی هزینه های نگهداری، میزان بهره وری و تاثیرات محیطی باشد. بر اساس نتایج این ارزیابی ها، سازمان ها می توانند تصمیم بگیرند که آیا باید دارایی خاصی را ارتقا دهند، تعویض کنند یا حتی از چرخه خارج کنند.
در نهایت، مدیریت دارایی های فیزیکی باید با استراتژی کلی سازمان هماهنگ باشد. این هماهنگی به سازمان کمک می کند تا اهداف بلندمدت خود را بهتر دنبال کند و منابع خود را به شکل مؤثرتری تخصیص دهد. به عنوان مثال، در یک سازمان تولیدی، ممکن است نیاز باشد که سرمایه گذاری بیشتری در ماشین آلات جدید انجام شود تا بتوان به تقاضای بازار پاسخ داد.
در نتیجه، مدیریت دارایی های فیزیکی نه تنها به حفظ و نگهداری دارایی ها کمک می کند، بلکه با ایجاد یک رویکرد سیستماتیک و مبتنی بر داده، می تواند به بهبود عملکرد کلی سازمان و افزایش سودآوری آن منجر شود.
