با بروز تغییرات سریع حاصل از انقلاب صنعتی چهارم در بخش صنعت و خدمات، این پرسش به وجود آمده است که آینده مهندسی صنایع به کدام سو می رود و مهندسان صنایع چه مهارت هایی را بایستی در مواجهه با تغییرات پیش رو در خود تقویت نمایند.
برای پاسخ به این پرسش ابتدا بایستی به ماهیت این تغییرات پرداخت. انقلاب صنعتی چهارم به استفاده از تکنولوژی های نوظهور در صنعت تاکید دارد. مهم ترین این تکنولوژی ها عبارتند از: هوش مصنوعی، بلاکچین، پردازش های سریع کامپیوتری، بیوتکنولوژی، اینترنت اشیاء، واقعیت مجازی، محاسبات ابری و چاپ سه بعدی.
نگاه اجمالی به اثرات استفاده از تکنولوژی های جدید نشان از تخصصی تر شدن کارها و پیچیده تر شدن ارتباط بین افراد یک سازمان دارد. در واقع آنچه واضح است این است که بیش از گذشته مهندسین صنایع به ویژگی های قدرت ارتباط با افراد و خلاقیت و حل مساله نیاز دارند.
فرهنگ سازمانی موجود، اغلب با فرهنگ دیجیتال شامل همکاری، نوآوری، بینش مبتنی بر داده و مشتری مداری در تضاد است. به همین دلیل، مهم است که رفتارها، طرز فکرها، ارزش ها و شیوه های سازمانی موجود شناسایی شوند و برای حل آنها گام برداشت. از جمله این اقدامات می توان به داشتن چشم انداز روشن، همراهی رهبران، تعریف شاخص های کلیدی عملکرد، شناسایی نقاط ضعف و تقویت رفتارهای مطلوب اشاره نمود.
دکتر مهدی علینقیان
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان
دبیر علمی بیستمین همایش دانشجویی مهندسی صنایع (1402)
