دکتر مهدی علینقیان، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان روز چهارشنبه مهمان نشست تجربه های لجستیکی هستند و پیرامون هوشمندسازی توزیع و پخش با دکتر مریم رادمان از دانشگاه صنعتی شریف گفتگو خواهند داشت. (26 شهریور)
ایشان هم بنیانگذار سامانه مدیریت توزیع هوشمند (توزیکو) هستند.
برگزاری جلسه برای عصر چهارشنبه ساعت 18 تا 20 برنامه ریزی شده است و بهتر است تا آخر وقت سه شنبه برای ثبت نام به نشانی zaya.io/link939 مراجعه شود (100 هزار تومان). اگر گفتگو و برقراری ارتباط لازم است از نشانی ieintro@yahoo.com بهره گرفته شود.
zaya.io/link939
هوشمندسازی توزیع و پخش یکی از روندهای کلیدی در بهبود کارایی زنجیره تامین و افزایش رضایت مشتریان به شمار می رود. در دنیای امروز، با پیشرفت فناوری و ظهور ابزارهای نوین، سازمان ها به دنبال روش هایی هستند که بتوانند فرایندهای توزیع و پخش خود را بهینه سازی کنند. این هوشمندسازی شامل استفاده از داده های بزرگ، اینترنت اشیا (IoT)، هوش مصنوعی (AI) و تحلیل های پیشرفته است که به سازمان ها کمک می کند تا عملکرد خود را بهبود بخشند و هزینه ها را کاهش دهند.
یکی از جنبه های مهم هوشمندسازی توزیع و پخش، بهبود مدیریت موجودی است. با استفاده از تحلیل های پیشرفته و الگوریتم های هوش مصنوعی، سازمان ها می توانند پیش بینی دقیقی از تقاضای محصولات در آینده داشته باشند. این پیش بینی ها به آنها این امکان را می دهند که موجودی انبارها را بهینه سازی کنند و از بروز کمبود یا مازاد موجودی جلوگیری کنند. به عنوان مثال، با تحلیل داده های تاریخی فروش و عوامل مؤثر بر تقاضا، می توان روندهای فصلی یا رویدادهای خاص را شناسایی کرده و بر اساس آنها تصمیمات بهتری اتخاذ کرد.
علاوه بر این، هوشمندسازی توزیع و پخش به معنای استفاده از فناوری های نوین برای بهبود فرایندهای حمل و نقل نیز است. با بهره گیری از سیستم های مدیریت حمل و نقل (TMS) و نرم افزارهای ردیابی، سازمان ها می توانند مسیرهای بهینه برای تحویل کالاها را شناسایی کرده و زمان تحویل را کاهش دهند. این سیستم ها همچنین می توانند اطلاعات لحظه ای درباره وضعیت حمل و نقل ارائه دهند که به مدیران کمک می کند تا تصمیمات سریع تری بگیرند و مشکلات احتمالی را پیش بینی کنند.
از دیگر مزایای هوشمندسازی توزیع و پخش، افزایش شفافیت در زنجیره تامین است. با استفاده از فناوری هایی مانند بلاک چین، سازمان ها می توانند اطلاعات مربوط به هر مرحله از زنجیره تامین را ثبت و ذخیره کنند. این امر نه تنها موجب افزایش اعتماد بین ذینفعان مختلف می شود بلکه امکان پیگیری دقیق محصولات از تولید تا مصرف نهایی را فراهم می آورد. در نتیجه، در صورت بروز هرگونه مشکل یا نارضایتی، سازمان ها قادر خواهند بود به سرعت به منبع مشکل پی ببرند و اقدامات لازم را انجام دهند.
همچنین، هوشمندسازی توزیع و پخش می تواند به افزایش رضایت مشتریان منجر شود. با استفاده از داده های تحلیلی و الگوریتم های یادگیری ماشین، سازمان ها می توانند نیازها و ترجیحات مشتریان خود را بهتر درک کنند. این اطلاعات به آنها کمک می کند تا خدمات شخصی سازی شده تری ارائه دهند و تجربه خرید مشتریان را بهبود بخشند. به عنوان مثال، با تحلیل رفتار خرید مشتریان، می توان پیشنهادهای ویژه ای برای آنها طراحی کرد که احتمال خرید مجدد را افزایش دهد.
در نهایت، برای پیاده سازی موفق هوشمندسازی توزیع و پخش، سازمان ها نیازمند فرهنگ سازی داخلی و آموزش کارکنان هستند. کارکنان باید با ابزارها و فناوری های جدید آشنا شوند و توانایی تحلیل داده ها را پیدا کنند. همچنین، همکاری بین بخش های مختلف سازمان برای جمع آوری داده ها و تحلیل آنها ضروری است.
به طور کلی، هوشمندسازی توزیع و پخش یک فرایند چندجانبه است که شامل استفاده از فناوری های نوین، داده های تحلیلی و همکاری بین بخش های مختلف سازمان می شود. این روند نه تنها موجب بهبود کارایی زنجیره تامین می شود بلکه می تواند به افزایش رضایت مشتریان و کاهش هزینه ها نیز منجر گردد. در دنیای رقابتی امروز، توانایی هوشمندسازی فرایندهای توزیع و پخش به عنوان یک مزیت رقابتی حیاتی برای سازمان ها محسوب می شود.
