در این نوشته نکاتی از کتاب
The Art of Community: Seven Principles for Belonging — Book Notes
رو ترجمه کردم که برای آشنایی با دنیای جوامع Community بسیار مفید است.
- هنگامی که رهبران جامعه ای قوی و متعهد ایجاد می کنند، روابط مؤثر و انعطاف پذیری ایجاد می کنند.
- همه ما می خواهیم وارد حلقه های انحصاری شویم. گروه هایی وجود دارند که منحصر به فردتر و باحال تر از گروه هایی هستند که ما قبلاً به آنها تعلق داشتیم. مشکل در آن حلقه ها نیست، بلکه میل و اشتیاق ما برای وارد شدن به درون حلقه ها / گروه های بیشتر است .
- حتی وقتی وارد این حلقهها میشویم، همیشه متوجه میشویم که حلقهای جذابتر و انحصاریتر فراتر از آن وجود دارد. این الگو تا ابد ادامه خواهد داشت تا زمانی که آن را بشکنیم.
- راه حل: کاری را که دوست دارید انجام دهید پیدا کنید و آن را مدام انجام دهید. سپس دیگران را که همین کار را انجام میدهند دعوت کنید تا به شما بپیوندند.
- تنهایی:
- تعداد افرادی که می گویند کسی را ندارند که در مورد موضوعات دشوار با او صحبت کنند در چند دهه اخیر سه برابر شده است.
- از هر 5 آمریکایی یک نفر گزارش می دهد که تنها است.
- افرادی که از نظر اجتماعی از هم جدا هستند نسبت به افرادی که تنها نیستند کمتر خوشحال هستند، زودتر دچار افت سلامتی می شوند و زندگی کوتاه تری دارند.
- جوامع زمانی که به اعضا کمک می کنند تا در دنیایی متصل و پویا به موفقیت دست یابند، بهترین عملکرد را دارند و بادوام ترین آنها هستند
ویژگی های جوامع سالم در دنیا تقریبا یکسان است.
در حالی که جوامع دارای سطوح مختلف بلوغ و پیچیدگی هستند، این ویژگی ها به سرعت با بلوغ و اهمیت یافتن جوامع ظاهر می شوند.
موفقیت شما در رشد یک جامعه به این بستگی دارد که چگونه می توانید ویژگی های زیر را درک و بیان کنید:
ما میخواهیم باور کنیم که دیگران برای آنچه ما ارزش قائلیم ارزش قائل هستند
من کی هستم؟ چگونه باید عمل کنم؟ چه چیزی را باور کنم؟
هنگامی که یک عضو در جامعه است، ارزش ها و هویت جامعه را قبول دارد و با آن ها احساس راحتی می کند.
برای رشد یک جامعه فشرده، ضروری است که ارزش های اصلی جامعه را حداقل برای خودتان به وضوح بیان کنید.
یک جامعه قوانین اخلاقی را در مورد نحوه رفتار اعضا و رفتار اعضا با دیگران ارائه می کند. ممکن است برای همه حوزههای اخلاقی ممنوعیتهایی ارائه نکند، اما برای حوزههایی که به ارزشهای اصلی جامعه مرتبط هستند، این قوانین وجود دارند.
یکی از لذت های بزرگ عضویت در یک جامعه این است که مجبور نیستیم خودمان را توضیح دهیم. ما میخواهیم بدون توضیح٬ بخشهایی که دیگران از بیرون نمیفهمند، دیده و درک شویم.
اگر می خواهید آنچه را که در جامعه ی خود دارید٬ در هر سطحی که امروز هستید تقویت کنید، از اصول زیر استفاده کنید:
اعضای جامعه می خواهند بدانند چه کسانی در جامعه هستند و ارزش های خودشان را با آن ها به اشتراک بگذارند. از طرفی بازدیدکنندگان نیز می خواهند راهی مطمئن برای کاوش بدون تعهد در جامعه داشته باشند. تازه واردها ترجیح می دهند بدانند که در چه زمانی به جامعه پیوسته اند.
یک مرز درست، مرزبندی شناخته شده بین خودی ها (اعضا) و افراد خارجی است.
این مرز باید بیشتر برای ایمن کردن فضای داخلی برای خودی ها باشد تا بیرون نگه داشتن افراد خارجی.
آشناسازی هر فعالیتی است که به عنوان شناسایی رسمی و استقبال در جامعه شناخته می شود.
آشناسازی به اعضا کمک می کند تا به وضوح درک کنند که چه کسی بخشی از جامعه است. این نشانگر سفر کامل بر روی مرز و درون جامعه است.
پس از آشناسازی، خودی ها امتیازات جدیدی به دست می آورند و به دلیل عبور از مرزهای جامعه این ارزشمند است. دارند. آنها دیگر چیزی برای اثبات ندارند.
آشناسازی ها می توانند هر طور که دوست دارید به نظر برسند. آنها نیازی به توضیح دقیق ندارند. آنها فقط باید اقداماتی باشند که فوراً به عنوان شناسایی و استقبال درک شوند.
اگر این پروسه ی آشناسازی ها وجود نداشته باشند، تازه واردان به دنبال چیزی می گردند تا به عنوان آغاز تعبیر کنند.
هر عملی که زمان یا رویدادی را خاص یا مهم نشان دهد.
تشریفات ابزاری برای معنا بخشیدن به زندگی ما در جوامع هستند.
جوامع قوی هم تشریفات رسمی و هم غیررسمی سازماندهی می کنند. انواع مختلفی از تشریفات وجود دارد که تخیل شما می تواند تداعی کند.
مکانی که در آن افراد دارای ارزش های مشترک، آیین های جامعه خود را اجرا می کنند.
لازم نیست مکان دائمی تعیین شده باشد. تا زمانی که اعضا جامعه در یک مکان مشخص جمع شوند و مراسمی را اجرا کنند، آن فضا را معبد می نامیم.
مراسمی که در داخل معبد انجام می شود، اگر در خارج از خانه انجام شود و توسط افراد خارجی بدون هیچ توضیحی دیده شود، ممکن است عجیب تلقی شود. در حالیکه در جامعه (در داخل معبد)، معنادار هستند.
محیطی که یک رویداد در آن رخ می دهد، بر جریان مراسم و احساسات شرکت کنندگان تأثیر می گذارد.
داستان ها در واقع برای یادگیری اعضای کنونی، اعضای آینده و افراد خارج از جامعه با ارزش های جامعه است.
داستان ها باید به اشتراک گذاشته شوند تا اعضا بتوانند ارزش ها و هویت اصیل جامعه را درک کنند.
از جمله مهم ترین داستان ها، داستان های آغازین (داستان هایی که توضیح می دهند که چگونه همه چیز شروع شده است) است.
نمادهای جامعه٬ مجموعه ای از ایده ها و ارزش ها را نشان می دهد.
هر چیزی می تواند نماد جامعه باشد. آنها ارزش ها، هویت و تعهد ما را در یک جامعه به ما یادآوری می کنند.
نماد جامعه اگر خیلی تحت اللفظی نباشد بهترین کارایی را دارد. این بسیار بیشتر از نمایش تصویری یک تک کلمه، ایده یا خاطره است.
نمادها معمولاً به داستان، مکان یا ابزاری اشاره می کنند که برای تاریخ جامعه مهم است.
همه ما می خواهیم برای یک یا چند نفر خاص باشیم. همه ما می خواهیم عضو گروه هایی باشیم که در آن ها ارزشمند به نظر بیاییم .
همه ما آرزوی تعلق داشتن به حلقه های داخلی معتبر را داریم. این میل آنقدر قدرتمند است که ما به ندرت با حلقه هایی که قبلاً در آن زندگی می کنیم راضی می شویم.
تلاش بی پایان برای حلقه داخلی بعدی می تواند یک تله خطرناک باشد. در جوامع بالغ و رسمی، راه بسیار رضایتبخشتر و سالمتری برای ارتباط با حلقههای درونی وجود دارد.
سطوح مختلفی از حلقه های داخلی ایجاد کنید که اعضا می توانند به طور متفاوت وارد شوند و سرویس دهند.
افرادی که نسبت به سایر اعضا از اختیارات بیشتری در جامعه برخوردارند. حتی سناریوی بهتر این است که آنها باید در مورد جامعه خرد بیشتری داشته باشند. در واقع نظرات آنها نسبت به سایر اعضا ارزش بیشتری دارد.
این تیم از اعضایی تشکیل می شود که رهبران و افراد ارشد جامعه هستند.
آنها سه وظیفه دارند:
1) حفاظت از مرزهای جامعه
2) انجام مراسم تشریفات برای جامعه
3) آموزش ارزش های جامعه
...