سال ۲۰۰۱ بود ، تعدادی از بهترین بازی های تاریخ مانند متال گیر سالید ۲ و GTA 3 عرضه شدند . در این بین نام یک استودیو تازه کار و یک بازی تازه به چشم می خورد . هر چند این بازی جز بهترین های تاریخ نبود اما عنوانی لایق و خوب بود .
مکس پین توسط استودیو فنلاندی رمدی ساخته شد . استودیویی تازه کار و با بودجه ای بسیار کم ، آنقدر کم که نقش آفرینی خود شخصیت مکس پین توسط نویسنده بازی ، سم لیک انجام شد و به دلیل همین محدودیت بودجه میان پرده های بازی توسط صفحات کمیک بوک روایت می شد .
مکی پین داستان پلیسی به همین نام را روایت می کند که برای گرفتن انتقام دختر و همسرش که توسط معتادان کشته شده اند به خانواده های مافیایی نفوذ کرده تا سازندگان و عاملان پخش این ماده افیونی که به نام والکیر یا به اختصار V را به سزای مجازاتشان برساند .
آنچه این بازی را خاطره انگیز کرده اتمسفر و مکانیک های متفاوت و نو آورانه گیم پلی بازی است . اتمسفری سنگین از شب های نیویورک و بارش برفی که گویی نهایت ندارد ، ساختمان های مخروبه و هتل های ارزان قیمت و موسیقی ماندگار که با پیانو نواخته می شود .
گیم پلی این بازی در زمان خود بسیار خلاقانه و شگفت انگیز بود . قابلیت صحنه آهسته که فضایی سینماتیک به بازی می بخشید و دشمنانی که لحظه ای به شما امان نمی دادند . گان پلی بازی بسیار نرم و روان است و کار کردن با آن برای افراد مبتدی چندان سخت نمی باشد. قابلیت بولت تایم یا صحنه آهسته به شما این امکان را می دهد که در زمانی محدود زمان را کند کرده و با دقت بیشتری به هدف های خود شلیک کنید . طراحی مراحل بازی کمی ساده ولی قابل قبول هستند و معماهای بسیار محدود بازی هم ساده هستند . در این بازی باید علاوه بر مقدار مهمات اسلحه ها باید بولت تایم را نیز مدیریت کنید ؛ عدم مدیریت این قابلیت پیشروی شما در بازی را بسیار سخت می کند ، علاوه بر این انتخاب اسلحه مناسب در مکان مناسب هم بسیار تاثیر گذار است .
بخش های کابوس نیز انگار از دل خود سایلنت هیل بیرون آمده اند ، سورئال و با کیفیت . بعید می دانم کسی راه رفتن روی خون را فراموش کند !
داستان بازی برگ برنده بازی است . شاید در نگاه اول داستان این بازی کلیشه ای و ساده به نظر برسد اما وقتی وارد آن می شوید چیز های بیشتری برای ارائه دارد .
《 هشدار ! این بخش داستان بازی را لو می دهد 》
در میانه داستان متوجه می شویم که خانواده پونچینالو و رئیس آن عروسک خیمه شب بازی ای بیشتر نبودند و اصل ماجرای تولید والکیر مربوط به شرکت esair و رئیس آن نیکول هورن است و در انتها متوجه می شویم که قتل همسر مکس نیز به دستور او بوده است .
این داستان مهارت نویسندگی سم لیک را به عنوان نویسنده به همه ثابت کرد و پتانسیل او را به همه نشان داد
《 پایان اسپویل 》
علاوه بر این جلوه های گرافیکی و صوتی این بازی نیز در زمان خود خوب و راضی کننده است . دیدن تک تک گلوله ها در حالی که در هوا معلق هستند بسیار لذت بخش است .
جمع بندی
مکس پین اثری دارای هویت ، خوش ساخت و زیباست که ارزش تجربه را داراست
نمره : ۹۳ /۱۰۰
