بوراکس یک ماده معدنی و نمک اسید بوریک است که به شکل پودر سفید متشکل از کریستال های نرم بی رنگ در دسترس است. این ترکیب در آب سرد کمی حل می شود، اما در آب گرم به راحتی حل می شود.
بوراکس معمولاً وقتی در دمای معمولی متبلور می شود، بلورهای شفاف را تشکیل می دهد. نقطه ذوب و جوش آن به ترتیب 75 و 320 درجه سانتی گراد است. بوراکس با نامهای سدیم بورات یا تترابورات سدیم نیز شناخته میشود و به طور طبیعی در رسوبات تبخیری حاصل از تبخیر مکرر دریاچه های فصلی وجود دارد. بوراکس بیشتر از منابع طبیعی استخراج می شود ولی از طریق فرآیندهای صنعتی نیز تولید می شود. شکل دکاهیدرات بوراکس رایج ترین شکل بوراکس است.
تجاری ترین روش برای تولید بوراکس استفاده از مواد معدنی طبیعی موجود در معادن یا دریاچه ها است. دوغاب متشکل از مخلوطی از مواد معدنی مانند اولکسیت، کلمنیت و غیره به حوضچه های تبخیر خورشیدی پمپ می شود. ناخالصی هایی مانند کلرید سدیم، بی کربنات سدیم و سولفات سدیم غلیظ و متبلور می شوند و برای اطمینان از کریستالیزاسیون انتخابی یا با فیلتراسیون یا با خنک کردن سریع حذف می شوند.
سپس آب نمک فیلتر شده با کیک سولفات حاصل از محصول فرآیند استخراج مایع-مایع واکنش داده می شود تا سولفات پتاسیم و کلرید پتاسیم بدست آید که بیشتر رسوب می کنند. محلول به دست آمده سپس خنک می شود تا پنتاهیدرات بوراکس از محلول باقی مانده رسوب کند. این ترکیب سپس دوباره حل می شود، هیدراته می شود و سپس فیلتر می شود تا در نهایت دکاهیدرات بوراکس تولید شود.
بوراکس در مراکز ذخیره نوترون برای ایمنی، حمل و نقل و استفاده از مواد رادیواکتیو استفاده می شود. بوراکس به عنوان مادهای در محصولات تمیزکننده خانگی، به عنوان بافر در آزمایشگاههای شیمیایی، برای کمک به استخراج طلا در عملیات معدن کاری و به عنوان جزئی از شیشه و سرامیک مورد استفاده قرار می گیرد.
بوراکس عمدتاً در صنایع شیمیایی، غذایی و دارویی استفاده می شود. بوراکس به عنوان افزودنی ضد قارچ در داروسازی و تولید مواد غذایی استفاده می شود. همچنین در این صنایع برای تهیه محلول بافربرای تنظیم pH محصولات استفاده می شود. همچنین یکی از مواد تشکیل دهنده بسیاری از مواد شوینده، لباسشویی و محصولات تمیز کننده است.
طبیعی بودن بوراکس به این معنی نیست که استفاده مکرر از آن بی خطر است. مصرف بوراکس یا قرار گرفتن در معرض مکرر آن عوارض جانبی زیادی دارد و ممکن است منجر به مسمومیت با بوراکس شود.
در غلظت های پایین، بوراکس می تواند قبل از جذب در بدن به اسید بوریک تبدیل شود
واکنش های نامطلوب مرتبط با دوزهای کم بوراکس بعید است، رخ دهد. با این حال، قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد بوراکس در مدت زمان کوتاهی می تواند بر معده، روده، کبد، کلیه و مغز تأثیر بگذارد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود.
این خطرات به ویژه برای کودکان و حیوانات خانگی که ممکن است به طور تصادفی بوراکس را استنشاق کرده یا بخورند بسیار زیاد است.
برای کسانی که به طور منظم با محصولات حاوی بوراکس در تماس هستند، برخی نکات ایمنی عبارتند از: