فیلم «ناپلئون» (Napoleon) با بازی واکین فینیکس بالاخره روی پرده رفت و حالا نخستین واکنش‌ها و نقدها نسبت به ساخته جدید ریدلی اسکات منتشر شده است. در عین حال واکنش‌های ریدلی اسکات نسبت به نقد فیلم ناپلئون هم به این حواشی دامن زده است.
ناپلئون بناپارت به‌واسطه زندگی سیاسی نظامی و عاطفی پرفراز و نشیب خود جایگاه ویژه‌ای در میان تمام پادشاهان چند سده اخیر جهان دارد. او که در خانواده اشرافی نه‌چندان بلندپایه‌ای در جزیره کُرس فرانسه به دنیا آمد، توانست در مدت زمان کوتاهی با دلاوری‌هایش در نبردهای بزرگ به یکی از ارکان حکومت فرانسه تبدیل شود و در اوایل قرن نوزدهم بیش از یک دهه بر این کشور پهناور حکمرانی کرد.
اما آنچه طی این دهه‌ها در دنیای هنر علاقه فیلمسازان، نقاشان و نویسندگان را به خود جلب کرده، ازدواج، جدایی و وابستگی بیمارگونه ناپلئون به ژوزفین بوهارنه است. موضوعی که در فیلم ریدلی اسکات نیز یکی از نقش‌های محوری را ایفا می‌کند تا آنجا که در خلاصه داستان آن آمده است: «این فیلم سیر قدرت گرفتن ناپلئون را از دیدگاه رابطه‌ی اعتیادآور و ناپایدار او با ملکه ژوزفین به تصویر می‌کشد.»
تا به این ساعت در پایگاه راتن تومیتوز، بر اساس ۹۸ نقد امتیاز ۶۷ از ۱۰۰ برای ناپلئون به ثبت رسیده و امتیاز این فیلم در پایگاه متاکریتیک نیز بر اساس ۳۹ بررسی ۶۷ از ۱۰۰ است که نشان می‌دهد عموم منتقدان بیست‌وهشتمین ساخته ریدلی اسکات را چندان دوست نداشته‌اند. در ادامه می‌توانید چند مورد از مهم‌ترین خلاصه نقدهای این فیلم را بخوانید.
برای ناپلئون، اسکات آخرین تکه‌های کوچک وجود خود به عنوان نمایشنامه‌نویس، استراتژیست صحنه و حتی یک کمدین را به عرصه ظهور می‌رساند تا شاهکار اواخر دوران حرفه‌ای خود را ارائه دهد.
ناپلئون یک فیلم بزرگ است، هم از نظر فیلم‌نامه‌ای که اسکات توانسته داستانی با چنین ابعادی خلق کند که کمتر از او دیده‌ایم و هم از نظر انتخاب‌های جسورانه و بازی درخشان واکین فینیکس به عنوان نقش اصلی.
ناپلئون از نظر وسعت حماسی، در اجرا صمیمی، از منظر روایی هیجان‌انگیز و به‌طور شگفت‌آوری خنده‌دار است؛ حکایت از ظهور تا سقوط امپراتور بدنام فرانسه.
این فیلم اگرچه از نظر فنی عالی است، اثری که احساس می‌کنید در چندین نبرد پیروز شده [منظور روایت چند خرده‌پیرنگ است]، اما -به‌خاطر تعدد روایت- نمی‌تواند در جنگ نهایی به موفقیت برسد.
به نظر می‌رسد ناپلئون با تراکم زیاد و بدون عجله، بدون اینکه واقعاً -داستانش- عمق پیدا کرده باشد، مصمم است که در طول مدت زمان نه چندان کوتاه خود [فیلم ۱۵۷ دقیقه است]، موضوعات و اتفاقات زیادی را پوشش دهد.
ناپلئون یک فیلم کاملا بی‌حاصل نیست، نقاط قوت آن در سکانس‌های نبرد طولانی و ترسناک به چشم می‌خورد. اینجا می‌توانید هیجان اسکات از نمایش این نبرد را احساس کنید؛ ناپلئون بسیار مشتاق است که استراتژی نظامی را توضیح دهد یا یک توپ را در بدن یک سرباز منفجر کند!
واکین فینیکس و ونسا کربی به‌ترتیب نقش ناپلئون و ژوزفین را ایفا می‌کنند و از دیگر بازیگران سرشناس فیلم ناپلئون می‌توان به طاهر رحیم و بن مایلز اشاره کرد. اکران محدود این فیلم از چند روز قبل آغاز شده و از ۱ آذر به‌صورت گسترده در سینماهای آمریکا و انگلستان روی پرده خواهد رفت و مدتی پس از آن در سرویس اپل تی‌وی پلاس منتشر می‌شود.
برای خواندن نقد فیلم ناپلئون در نشریه ایماژ و تکمیل اطلاعات خود کلیک کنید.
