همه ما در لیست کانال‌های تلگرام‌مان یک سری کانال داریم که تک‌تک پست‌هایش برایمان جذاب و آموزنده است و همیشه مطالب جدیدش را چک می‌کنیم. برای من کانال کار و کسب عادل خان طالبی یا کانال DM Board هادی جان مرادی در این زمره قرار دارند.
یکی از مزایای رابط کاربری تلگرام این است که هر وقت که بخواهیم می‌توانیم تعدادی از پست‌های یک کانال را مطالعه کرده و بدون آنکه نگران از دست دادن یا گم کردن باقی مطالب باشم. در صورت ارسال پست جدید نیز یک نوتیفیکیشن این موضوع را همراه با تعداد پست‌های خوانده نشده به اطلاع‌مان می‌رساند. حتی بر خلاف ورژن‌های قبلی که باز کردن یک کانال موجب می‌شد تا تمام پست‌های کانال "خوانده شده" در نظر گرفته شود (به اصطلاح خودمان سین بخورد)، در نسخه‌های جدید می‌دانیم تا کجا پیام‌ها را دیده‌ایم و از کجا باید ادامه دهیم.
اما غرض از گفتن این بدیهیات چیست؟ حتماً شما نیز در وبگردیهای گاه و بی گاه خود به سایت‌ها یا بلاگ‌هایی برخورده‌اید که مطالب و محتوایش را پسندیده‌اید یا قلم و خلاقیت نویسنده‌اش را تحسین کرده‌اید. و تصمیم گرفته‌اید از این به بعد مطالب جدیدش را چک نمایید. حتی ممکن است دوست یا استادی سایت یا بلاگی تخصصی را معرفی کرده و در گوشه‌ای آدرس آن نوشته‌اید برای مطالعه در آینده. اما این مطالعه در آینده برای اکثر ما (حداقل برای من که قبلاً اینگونه بوده) یا هیچ وقت اتفاق نیفتاده یا اینقدر با فواصل طولانی بوده که بسیاری از مطالب را این وسط از دست داده‌ام. حالا تصور کنید مثلا پستی در رابطه با تحلیل یک خبر یا اتفاق باشد که به زمان خاصی مربوط می‌شود و دیر خواندن آن فرقی با نخواندنش ندارد. حتی اگر فرض کنیم که کاملاً به بررسی گاه به گاه سایت‌های موردنظرمان مقید باشیم و آن‌ها را در مرورگرمان نیز بوک‌مارک کرده باشیم، سر زدن به تک تک سایت‌ها برای اطلاع از اینکه مطلب جدید پست کرده‌اند یا نه، کار وقت‌گیری خواهد بود.
راه‌حل این مشکل برای من فیدخوانها یا خبرخوانها یا به اصطلاح فرنگی‌ها Feed Reader یا RSS Readerها بودند. سایت‌ها و اپلیکشین‌هایی که احتمالاً خیلی‌‌هایمان می‌دانیم چیست ولی کمتر از آن بهره می‌بریم. برای آن‌هایی که نمی‌دانند به طور خلاصه باید بگویم که فیدخوان ابزاری است که می‌توان سایت‌ها و بلاگ‌های موردنظر را به آن معرفی (اضافه) کرد تا در صورت اضافه شدن مطلبی (فید) جدید به هر کدام از سایت‌ها، این مطلب در فیدخوان نمایش داده شود. بنابراین همانند کانال‌های تلگرام، می‌توان از آخرین پست‌های سایت‌ها و بلاگ‌های مفید مطلع شد و به فراخور زمان آن‌ها را مطالعه کرد. بدون آنکه تعدادی از پست‌ها این وسط از دست‌مان در برود. حتی این امکان در اکثر RSS Readerها وجود دارد که مطلبی را ذخیره کرده و مطالعه آن را به زمان مناسب موکول کنیم (دکمه‌ای برای این منظور در نظر گرفته شده است).
خود من چند سالی است که با این ابزارهای غریب‌افتاده! آشنا شده‌ام. اما کمتر از یکسال است که به طور منظم از آن‌ها استفاده می‌کنم. منظورم از «به طور منظم» این است که سایت‌ها و بلاگ‌های موردنظرم را به آن اضافه کرده‌ام و هر روز تایم خاصی را به مطالعه آن‌ها اختصاص داده‌ام. از وقتی این کار را کرده‌ام نه تنها بسیاری از زمان‌هایی را که قبلا به گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی می‌گذراندم (به ویژه اکسپلور اینستاگرام)، صرف خواندن مطالب موردنظرم در فیدخوان می‌کنم، بلکه وب‌گردی‌‌هایم هم شکل و شمایل منظم‌تر و با برنامه‌تری به خود گرفته‌اند. قبلاً به قصد مرور مطالب یک سایت یا سرچ یک موضوع مرورگر را باز می‌کردم. اما نمی‌دانم چگونه از کلی سایت دیگر سر در می‌آوردم و زمانی که قرار بود نیم ساعت باشد، ناگهان چندین و چند ساعت به طول می‌انجامید. بدون آنکه دقیقا بدانم این زمان صرف یادگیری چه چیزی شده است. قطعاً می‌دانید منظورم چیست و شما هم تجربه اینگونه وبگردیهای بی‌هدف را داشته‌اید (البته امیدوارم نداشته باشید). اما حالا وب‌گردی را به خواندن آخرین مطالب فیدخوانم محدود کرده‌ام. مطالبی که می‌دانم برای افزایش مهارت‌های شغلی و توسعه فردیم مفید هستند. الان اگر به سایت یا بلاگی در حین جستجو برخورد کنم و مطالبش برایم جذاب باشد، آن‌ها را به فیدخوان اضافه می‌کنم و از سرک کشیدن به مطالب آن سایت خودداری می‌کنم.
آشنایی من خبرخوانها با اینوریدر (Inoreader) شروع شد اما فیدلی (Feedly) چیزی نبود که بتوان به سادگی از کنارش عبور کرد. فیدلی علاوه بر رابط کاربری جذاب‌تر، اکستنشن کروم نیز دارد و در هر سایتی که هستید به راحتی می‌توانید آن را با یک کلیک به فیدخوان خود اضافه کنید. دیگر مزیت فیدلی برای من دارا بودن از نسخه وب اپ بود. این مزیت برای آن‌هایی که گوشی‌شان فضایی برای نصب اپلیکیشن جدید ندارد، می‌تواند بسیار مهم و کاربردی باشد. یعنی بدون نصب اپلیکیشن بر روی گوشی، می‌توانید همانند اپلیکیشن و از طریق مرورگر از آن برنامه استفاده کنید. تقریباً تمام فیدخوان‌های معروف دارای اپلیکیشن هستند و به راحتی می‌توانید زمان‌های مرده خود را (مثل زمانی که در مترو هستید)، به مرور آخرین فیدها اختصاص دهید. چنانچه می‌خواهید با دیگر فیدخوان‌های معروف و ویژگی‌های هریک آشنا شوید این پست دیجیاتو را بخوانید.
سخن پایانی
چنانچه شما هم تعدادی سایت و بلاگ این‌ور و آن‌ور یادداشت کرده‌اید و یا در گوشه ذهنتان یا قسمت بوک‌مارک مرورگرتان ذخیره نموده‌اید، حتماً آن‌ها را به یک فیدخوان انتقال دهید. اما انتقال آن‌ها به تنهایی دردی را دوا نمی‌کند. کار اصلی این است که زمان بخصوصی را برای مرور و مطالعه آن‌ها در نظر بگیرید. این کار را می‌توانید هر شب قبل از خواب به مدت نیم ساعت یا حتی عصر‌های جمعه به مدت یک ساعت انجام دهید. این که کی و چند ساعت باشد، مهم نیست و به خودتان بستگی دارد. آنچه مهم است، این است که حتماً به آن پایبند باشید. در غیر اینصورت تنها لیست سایت‌های خود را منظم کرده‌اید و مانند قبل اکثر مطالب آن را مطالعه نخواهید کرد.
اگر شما هم از فیدخوانها استفاده می‌کنید و تجربه‌ای دارید، خوشحال می‌شوم در کامنت بنویسید.
