منبع آب آبیاری، از نظر کیفیت، باید قابل استفاده جهت آبیاری درختان پسته باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، در روش آبیاری غرقابی، آب های باشوری تا8000 میکروموس بر سانتی متر بدون اینکه اثر معنی داری بر عملکرد داشته باشد، قابل استفاده می باشند. از آب های تا شوری 12000 میکرو موس بر سانتی متر نیز با قبول حدود 15 تا20درصد کاهش عملکرد، با اعمال مدیریت مناسب شوری و تامین آب شویی لازم می توان استفاده نمود برای شوری های بالاتر، کشت و کار پسته اقتصادی نبوده و توصیه نمی گردد. البته اگر بحث احداث باغ مطرح باشد،حداکثر شوری آب قابل قبول،8000 میکرو موس بر سانتی متر خواهد بود. اما در مجموع بر اساس مطالعات انجام شده و رعایت جوانب احتیاطی، به عنوان یک راهنما جهت بررسی مسائل شوری در وضعیت و شرایطباغ های پسته پیشنهاد می گردد. محدوده های ارائه شده در این جدول با فرض انجام آبشویی لازم سالانه جهت جلو گیری از تجمع نمک در خاک می باشد.
-علائم شوری برروی مغز پسته
افزایش شوری در ناحیه ریشه درختان ممکن است سبب رشد ناکافی شاخه ها،آفتاب سوختگی وچروکیدگی مغز گردد.
- علائم شوری بر روی برگ درختان پسته:
سوختگی نوک و حاشیه برگ ها نیز از علائم افزایش جذب و تجمع شوری در بافت های گیاهی می باشد. البته در وضعیت کمبود پتاسیم نیز حاشیه سوختگی برگ ها دیده می شود.با این تفاوت که در این حالت سوختگی حاشیه برگ قهوه ای رنگ می باشد. علائم برگی ابتدا در برگ های پیرتر ظاهر می شوند و از نوک برگ ها شروع گردیده و کم کم حاشیه هارا فرا می گیرد. سپس به قسمت های داخلی برگ و رگبرگ میانی پیش می رود.
در اثر شوری نوک میوه ها سیاه شده و از آنجا شیره گیاهی تراوش می کند.آثار طولانی مدت شوری به صورت سیاه و خشک شدن کل میوه بروز می کند.
www.rafsanjanpisachio.com
