در حالی که سیستم آموزشی در تمام نقاط دنیا در حال رشد و توسعه می باشد اما نظام آموزشی ایران همچنان بر پایه اصول فرسوده خود استوار است.
بر هیچ کس پوشیده نیست که نظام آموزشی هر کشور نقش بی بدیلی در توسعه و آبادانی جوامع خواهد داشت. این تاثیر چنان اهمیتی دارد که بسیاری از سیاست های دولت نیز بر اساس آن تنظیم می گردد.
مسعودی دانشجوی دانشگاه فرهنگیان گفت: مفهوم آموزش در دنیای امروز پر کردن یه سطل از اطلاعات نیست بلکه بر افروختن یک شوق است. هدف در آموزش باید مبنی بر کشف استعداد و علایق افراد و سپس پرورش آن باشد. مسیری که در آن افراد با نمره طبقه بندی نمی شوند و معلم در آن نقش حیاتی دارد. متاسفانه در سیستم آموزشی 12 ساله کشور ما این اصل نه تنها مفهومی ندارد بلکه برچسب زدن روی افراد بر اساس نمره یک اصل مهم در آن شناخته می شود.
حسنی معلم جوان مشهدی در مورد اصلاح سیستم آموزش و پرورش گفت: نیاز آموزش به بازنگری و به روزرسانی در قرن جدید بیش از گذشته حائز اهمیت است چرا که جهان با شتابی بی سابقه در حال رشد و تغییرات است و سیستم آموزشی کشورها نیز باید خود را با آن منطبق کنند.
طاهری معلم بازنشسته آموزش و پرورش در رابطه با سرفصل های درسی گفت: متاسفانه آموزش های کتاب های درسی جوابگوی نیاز دانش آموزان نیست و هیچ سنخیتی با سلایق آن ها ندارد.
وی افزود: جوانان این نسل به آموزش مهارت های زندگی نیازمند هستند در حالیکه غالب کتاب های آموزشی مبتنی بر آموزش های نظری تخصصی است و در افزایش مهارت های زندگی افراد تاثیر ندارد.
عسگری دانش آموزش مشهدی ضمن تاکید بر کسل کننده بودن کلاس های درس گفت: در مدارس علایق و استعداد های دانش آموزان سرکوب می شود زیرا زمینه ای برای پرورش و ارائه آن وجود ندارد.
وی ادامه داد: تنها دلخوشی دانش آموزان برای حضور در مدارس، معلمانی هستند که خارج از چارچوب آموزش و پرورش با خلاقیت های خود سعی در هدایت توانایی های دانش آموزان در مسیر درست دارند.
