حریق یا آتش عبارت است از یک سری عملیات شیمیایی و اکسیداسیون سریع حرارت زای مواد قابل اشتعال، که معمولا به صورت گرما و شعله ظاهر می گردد. وقوع هر آتش نیاز به زمینه های فیزیکی و شیمیایی محل وقوع دارد. اصولا عوامل موثر در ایجاد آتش سوزی متعدد می باشد ولی برای ایجاد آتش وجود ۴ عامل زیر که به هرم آتش معروف است ضروری بوده و در صورت حذف حداقل یکی از آنها ادامه حریق ممکن نیست. این عوامل شامل: اکسیژن، حرارت، ماده سوختنی(مواد قابل اشتعال)و واکنش های زنجیره ای می باشند.
لوزی حریق:
ماده سوختنی
حرارت
واکنش های زنجیره ای
واکنش های زنجیره ای در واقع مجموعه فعل و انفعالاتی هستند که در حین آتش سوزی از طریق تولید رادیکال های هیدروکسیل (OH)موجب پایداری اجزاء و در نتیجه تدام حریق می گردند.
در آمریکا و ژاپن توسط مراجع رسمی حریق در چهار دسته (D ، C ، B ، A )و در اروپا و استرالیا به شش دسته( F ، E ، D ، C ، B ، A ) تقسیم بندی شده است. دسته A در همه تقسیم بندی ها مواد جامدی است که خاکستر بجا می گذارد. دسته B مواد نفتی و مایعات قابل اشتعال است. دسته D شامل فلزات قابل اشتعال می باشد. در تقسیم بندی آمریکایی دسته C شامل حریق های الکتریکی منظور شده است، اما در تقسیم بندی اروپایی این دسته گازهای آتش گیر مانند گاز مایع، گاز طبیعی، گاز طبیعی مایع شده و مایعاتی است که به سرعت تبخیر می شوند و دسته E شامل حریق الکتریکی است. دسته دیگری تحت نام F یا K اضافه شده است که به علت وسعت حریقها جای خود را باز نموده است. این دسته مربوط به حریق آشپزخانه و روغن های آشپزی است. در ایران الگوی اروپایی این دسته بندی که مورد تایید ISO نیز می باشد مناسب به نظر می رسد.
