بی شک هر زمان سخن از کیفیت تصویر در میان باشد، کلمات کلیدی همچون رزولوشن و یا مگاپیکسل به گوشتان خورده، در این مقاله به بحث و بررسی ارتباط کیفیت تصویر با پیکسل خواهیم پرداخت .
فرمول پیکسل‌ها = رزولوشن = کیفیت، همیشه صحیح نیست، چرا که عوامل دیگری مانند نور پایین محیط، نور شدید محیط، کیفیت لنز و … بر کیفیت تصویر نهایی تأثیر می‌گذارند.با این حال پیکسل‌ها کیفیت بالقوه‌ی تصویر را مشخص می‌کنند. در این یادداشت، توضیح خواهیم داد که چرا با پی بردن به این موضوع قادر خواهید بود تصمیمات آگاهانه‌تر و بهتری اتخاذ کنید.
♦ عرض این تصویر ۵ پیکسل است و در مجموع ۳۵ پیکسل دقیقاً مساحتی معادل با تصویر پیشین را پوشش می‌دهند (برای اینکه بتوانید این پیکسل‌ها را ببینید تصویر بزرگنمایی شده است). این عکس به وضوح کیفیت پایینی دارد. در این عکس پیکسل‌ها وادار به پوشش‌دهی بخش‌هایی عریض‌تر از جزئیات مورد نظر شده‌اند. این مسئله از شطرنجی بودن تصویر مشهود است. این بلوک‌ها حدود پیکسل‌ها را مشخص می‌کنند.
حتما بخوانید: نکاتی برای انتخاب دوربین مداربسته حرفه ای
این بار جزئیات بیشتری آشکار می‌شوند، چرا که تعداد پیکسل‌ها از مجموع ۳۵ پیکسل به ۱۴۰ پیکسل افزایش یافته‌اند و هر پیکسل ناحیه‌ی کوچک‌تری را پوشش می‌دهد. با مقایسه‌ی دو تصویر اخیر مشخص می‌شود که جزئیات کلیدی در تصویر بهبود یافته‌اند:
در تصویر اول، چشم‌های فرد، بزرگتر از پیکسل‌ها هستند ، لذا در تصویر مشخص نیستند. این در حالی است که در تصویر دوم، چون پیکسل‌ها ناحیه‌ای کوچک‌تر از چشم شخص را پوشش داده‌اند، امکان ضبط تصویر چشم‌ها به صورت دو نقطه‌ی سیاه رنگ فراهم آمده است.اکنون تعداد پیکسل‌ها را از ۱۴۰ به ۲۴۰ افزایش می‌دهیم:
چون هر پیکسل مساحت کوچک‌تری را پوشش می‌دهد، ویژگی‌های بیشتر ، لب‌ها، گوش‌ها و … آشکار می‌شوند و جزئیات بیشتری از چشمان فرد ظهور می‌یابند (ابروها، مردمک چشم و …).نهایتاً در تصویر زیر ۴ نمونه آورده شده است که در آن‌ها ۳۵ تا ۲۱۲۰ پیکسل مساحت یکسانی را پوشش می‌دهند:
بدیهی است با افزایش پیکسل‌های اختصاص یافته، جزئیات ریز بیشتری را می‌توان ضبط کرد. تصاویری با تعداد پیکسل کمتر، صرف نظر از میزان «خوب بودن» دوربین یا انکدر، قادر به ضبط جزئیات بیشتر نیستند، زیرا پیکسل‌ها در این تصاویر ناحیه‌ی به مراتب بزرگ‌تری را پوشش می‌دهند. منظور ما از بیان اینکه پیکسل‌ها پتانسیل کیفیت را مشخص می‌کنند دقیقاً همین است.
دوربین ۱ مگاپیکسلی هرگز جزئیات ریز صورت شخص را در میدان دید ۵۰ اینچی ضبط نخواهد کرد. این دوربین آشکارا از این توان بی‌بهره است، زیرا پیکسل‌ها ناحیه‌ی بیش از اندازه بزرگی را (۲۵ پیکسل در هر فوت) نسبت به اندازه‌ی صورت شخص در همان موقعیت پوشش می‌دهند.این در حالی است که دوربین ۵ مگاپیکسلی، که همان میدان دید ۵۰ اینچی را پوشش می‌دهد، می‌تواند جزئیات بیشتری را پوشش دهد. این دوربین پتانسیل بالایی دارد، زیرا پیکسل‌های نواحی به حد کافی کوچکی را (۵۰ پیکسل در هر فوت) پوشش می‌دهند.
این پتانسیل حد تئوریک پیشینه‌ای است که با عوامل بسیار مهمی محدود می‌شود:
♦ قابلیت تصویربرداری در صحنه‌های کم‌نور (که بسیاری از دوربین‌های بیش از ۵ مگاپیکسلی مشکل حادی با این مسئله دارند)
♦ توانایی مدیریت صحنه‌هایی با بازه‌ی دینامیکی گسترده (WDR)
♦ کیفیت لنزها، دقت فوکوس و حذف هرگونه مشکل DoF
♦ به حداقل رساندن مشکلات جانبی فشرده‌سازی/ از دست رفتن کیفیت
♦ زاویه‌ی برخورد تصویر با دوربین (اگر دوربین در ارتفاع بیش از اندازه بالا نصب شود یا شخص نسبت به دوربین مایل ایستاده باشد، پیکسل‌های بیشتر کمکی به بهبود کیفیت نخواهند کرد).
در نهایت، کیفیت تصویر تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل قرار دارد. در حالی که چگالی/ تعداد پیکسل کیفیت بالقوه و حداکثر جزئیات قابل دست‌یابی را تعیین می‌کنند، آن عوامل که اغلب در محاسبات PPF نادیده گرفته می‌شوند، اغلب کیفیت واقعی و قابل حصول تصویر را محدود می‌سازند.
در صورتی که کیفیت خاص برای تصویر برداری مدنظرتان می باشد باید پیکسل ها و رزولوشن های متفاوت را از هم بشناسید و در نظر داشته باشید تنها برند های معتبر مداربسته همان رزولوشن و تراکم پیکسلی را ارائه می دهند که در روی برگه راهنما ، مشخصاتشان موجود می باشد ولی برند های متفرقه این مهم را اغلب رعایت نمی کنند .
