از هیتلر فلان فلان شده گرفته تا اسکندر و نادرشاه و چنگیزخان مغول، همگی برای کشورگشایی‌هاشون روزها، ماه‌ها و حتی سال‌ها جنگیدند. کلی خون و خونریزی کردند و کلی آه و ناله و نفرین پشت سرشونه و در آخر هم وقتی الان اسم بزرگ‌مردی به نام هیتلر میاد طبع شیرین لطیف شعرا به نقد تلخ تند علما تبدیل میشه و در وصفش میگن: عامل دو فاجعه جهانی! اما الان وضعیت حاکمان بزرگ‌ترین کشورها به مراتب خیلی بهتر از فاتحان قبلی هست! حاکمانی که بدون خون و خونریزی بیشترین پیروان رو دارند و از شدت محبوبیت، مردمان کشورهاشون بجای فاتحانی بی‌رحم و خشن، از اون‌ها به‌عنوان رهبرانی مدبر، خلاق و نوآور یاد می‌کنند! رهبرانی که نه حاکم چین هستند و نه فاتح هند اما با این حال تعداد پیروانشون از جمعیت چین و هندوستان هم بیشتره! سرزمین‌هاشون رو فتح نکردند بلکه خلق کردند! برای کشورگشایی با پوتین‌هاشون مسافت‌های چند صد فرسخی رو طی نکردند بلکه با اذهانشون این مسافت رو پیمودند.
رهبرانی مثل مارک زاکربرگ، امپراطور سرزمین دو میلیارد نفری فیسبوک و مالک سرزمین اینستاگرام با یک میلیارد جمعیت! امپراطوری که در ابتدای خلق سرزمین انحصاری خودش یعنی فیسبوک، سربازی ۱۹ ساله و تنها بود و به همراه عده‌ای از هم دانشگاهی‌هاش در قلعه خودشون یعنی دانشگاه هاروارد پایه و اساس قلمرو امپراطوری خودش رو بنیان‌گذاری کرد و وبسایت فیسبوک، راه‌اندازی شد و به این موفقیت رسید که اون رو تحت عنوان جملاتی مانند «دوستان مدرسه‌ای خود را پیدا کنید» و «عکس‌های خود را به اشتراک بگذارید» بین هم دانشگاهی‌هاش گسترش دهد و از خوب روزگار با استقبال چشمگیری هم روبه‌رو شد. به‌طوری که خیلی طول نکشید تا افراد و دانشگاه‌های دیگه هم به این امپراطوری پیوستند و در سال ۲۰۱۲ وقتی‌که تعداد کاربران فیسبوک از مرز یک میلیارد نفر گذشت زاکربرگ اذعان کرد، با این تعداد کاربر، رهبر دومین کشور پرجمعیت دنیا است و وقتی‌که در سال ۲۰۱۷ تعداد پیروانش از مرز ۲ میلیارد نفر گذشت، زاکربرگ رسما رهبر پرجمعیت‌ترین کشور دنیا شد؛
اما در سال ۲۰۱۲ اتفاق عجیبی از حاکم ۲۷ ساله ما رخ داد که خیلی‌ها این رو به پای جوانی و جهالت حاکم بزرگ گذاشتند. اون اتفاق چیزی نبود جز پرداخت یک میلیارد دلار برای اضافه کردن استارتاپ بسیار کوچکی که فقط و فقط از ۱۳ کارمند تشکیل شده بود و درآمدش با صفر برابری می‌کرد، به نام دهکده اینستاگرام؛ اما این‌بار هم خیلی طول نکشید تا به وزرا و وکلا و مشاوران دربار زاکربرگ ثابت شود که این کار از هوشمندانه‌ترین اقدامات حاکمان جوان تاکنون بوده و حالا، زاکربرگ علاوه بر فیسبوک حاکم سرزمین یک میلیارد نفری اینستاگرام نیز هست. سرزمین‌های فیسبوک و اینستاگرام؛ با مرزهایی مشخص و استوار و قوانینی خاص و منحصر بفرد؛ حاکمانی ثابت و همیشگی و مردمانی اغلب مصرف‌گرا، با گویش‌هایی متفاوت اما دارای زبان، زمان،دغدغه، ذائقه و فرهنگ مشترک اینستاگرامی و فیسبوکی، پرجمعیت‌ترین سرزمین‌های این کره خاکی هستند. سرزمین‌هایی که مردمانش در انتخاب حاکمان و رهبرانشان و در تعیین و وضع قوانین کشورهاشون نقشی ندارند. با تمام این حال و اوصاف این سوال، ذهن یک شهروندِ ساده مجازی رو مشغول کرده که آیا امپراطور جوان ِ خوش‌نامِ خوش‌فکرِ نابغه ما، واقعا هیچ خویی از رهبری دیکتاتور وار هیتلری نبرده!؟
✍️ کیمیا صادقی | مدال آور المپیاد سواد رسانه ای
