بسیاری از خانواده ها استدلال های خودشان را در درباره ی اینکه چقدر سهل انگارانه و سختگیرانه نسبت به خطر ویروس عمل کنند، دارند. احتمالا شما نیز با این دسته سوال ها که، من میتوانم امروز را با دوستانم بگذرانم، آیا میتوانم دوستم را برای جشن تولدم دعوت کنم، یا اصلا آیا پدر میتواند به دیدن مادربزرگ برود رو به رو شده اید.
این کشمکش ها دو ذهنیت بسیار متفاوت را منعکس میکند. بعضی افراد مضطرب اند از اینکه حتی منفذ کوچکی از ماسکشان باز است و سعی میکنند بر اساس توصیه های رسمی و تایید شده عمل کنند، مثل ماسک زدن. در مقابل دیگرانی وجود دارند که نه تنها از انجام این کارها سر باز میزنند حتی به خاطر این محدودیت ها احساس اضطراب و عصبانیت میکنند. این اختلافات فقط به خاطر برخورد با انواع شخصیتی تصادفی نیستند، بلکه آنها ذهنیت اجتماعی اولیه ما را منعکس میکنند. اگر این تفاوت ها بهتر درک نشود، مدیریت کردن زندگی در کنار COVID-19 بسیار دشوار خواهد بود. میشل گلفاند به عنوان یک روانشناس فرهنگی که 25 ساله گذشته را صرف تحقیق در مورد روابط مردم با قواعد و قوانین کرده در این مقاله درباره این تفاوت شخصیتی بیشتر به ما خواهد آموخت.
شما چقدر از یک ذهنیت مستحکم یا سست برخوردار هستید؟
برخی افراد تمایل دارند آنچه را که او یک ذهنیت "مستحکم" می نامد داشته باشند. این افراد متوجه قوانین پیرامون خود می شوند، تمایل شدیدی دارند که از اشتباهات خودداری کنند، کنترل هیجانات زیادی دارند و به ساختارها و نظم علاقه مندند. گروه دوم افرادی با ذهنیت "سست" هستند. . این افراد می توانند در مورد قوانین تردید کنند، و تمایل به ریسک کردن دارند و حتی نسبت به بی نظمی و ابهام راحت هستند.
هیچکدام از این ذهنیت ها ذاتاً خوب یا بد نیستند. اما می توانند بر رفتار افراد - حتی ملتها - تأثیر بگذارند. در سطح کلان، به اختلافات فرهنگی عظیم بین سنگاپور و برزیل فکر کنید.
طبق تحقیقات، سنگاپور یک کشور با ذهنیت مستحکم است. این بدان معناست که در مکان ها بسیاری از قوانین وجود دارد و اگر مردم از خطوط قرمز خارج شوند مجازات ها بطور آزادانه انجام می شود. در سنگاپور می توانید به دلیل تف کردن جریمه شوید و آوردن آدامس به داخل کشور ممنوع است. از سوی دیگر، برزیل گرایش به کشوری با ذهنیت سست دارد و بسیار آسان گیر است. فرهنگ های سست ممکن است بی نظم تر، حتی هرج و مرج به نظر برسند، اما تمایل به تحمل بیشتری نسبت به تفاوتها دارند. — فقط کافی است به تصاویر مربوط به کارناوال سالانه کشور نگاه کنید.
حالا در یک سطح خرد، به تمام راه هایی که این تنش های سخت و سست که در خانه ها منتهی میشود، فکر کنید. آیا اعضای خانواده شما قوانین را رعایت می کنند، یا آنها مرتباً آنها را به چالش می کشند؟ یا اینکه حوله های مرطوب را روی تخت می گذارید ، یا به صورت یک ورق مرتب آویزان هستند؟ شما به عنوان یک فرد خانه دار به طور تصادفی چند بار ماشین ظرفشویی را بارگیری می کنید؟
این اختلاف ذهنیت میتواند منعکس کننده پیشنه یک ملت یا فرد باشد - خواه آنها جنگ، قحطی و بیماری را تجربه کرده باشند، یا استرس و آسیب پذیری بیشتری داشته باشند - به طور خلاصه هرچه سابقه تجربه این تهدیدها بیشتر باشد، احتمال اتخاذ یک طرز تفکر سخت تر نیز بیشتر است. در رویکرد تکاملی بدین معناست که ساختار و نظم قوی اجتماعی میتواند سنگری در برابر خطرهای بالقوه باشد. حال اتفاقات مربوط به ویروس کرونا این تمایلات را برجسته کرده است. و دوستان و آشنایانی که داری ذهنیت مستحکم هستند، در پذیرش نظم و محدودیت لازم برای مواجهه با این تهدید سریعتر از همه عمل میکنند، آنها ممکن است مواد معدنی را با دست ضدعفونی کنند و یا بی درنگ دستگیره درب را پاک کنند.
با این حال، اعضای خانواده و دوستان سست ما، دچار احساس کلاستروفوبیا یا تنگناهراسی هستند. یک ماسک برای آنها بیگانه است، و حتی ممکن است آنها مقررات بهداشتی عمومی را بیش از اندازه در نظر بگیرند. جای تعجبی نیست که برخی خانواده ها در خانه های خود اضطراب و حساسیت زیادی را تجربه می کنند. علاوه بر استرس یک بیماری همه گیر جهانی، آنها در تلاشند تا خود را با مجموعه جدیدی از هنجارهای اجتماعی را تطبیق دهند که ممکن است خلاف عمیق ترین غرایز آنها باشد.
درعوض، درک اینکه نوع شخصیتمان از چه فرهنگی نشئت گرفته است و گفتگو در مورد این تفاوت ها میتواند باعث موفقیت جامعه شود. اصل اساسی این است که وقتی تهدید واقعی وجود دارد ذهنیت مستحکم به این مقصود بکار میاید
به عنوان مثال ، وقتی یک جامعه در حال افزایش تعداد موارد COVID-19 است که به طور بالقوه می تواند سیستم بهداشتی را تحت الشعاع خود قرار دهد، رعایت جمعی از قوانین در مورد فاصله اجتماعی، ماسک و شستن دست بسیار مهم است. افرادی که دارای ذهنیت سست هستند و استقلال شخصی خود را بسیار جدی می گیرند، ممکن است این موارد چالش بزرگی برایشان باشد. اما شرمنده کردن آنها، قضاوت کردن در مورد آنها و یا تحقیر کردن آنها مؤثر نخواهد بود. مفیدتر این است که به همه یادآوری کنیم که این محدودیت ها موقتی هستند و هرچه با پشتکار بیشتر عمل کنند، زودتر آنها راحت خواهند شد.
شهروندان با ذهنیت سست نیز می توانند نقش ایفا کنند. با تفکر خارج از چارچوب آنها می توانند با ایجاد راه های جدید و حفظ فاصله گذاری مناسب با دیگران در ارتباط باشند. — یا کارهای جالب را برای انجام در خانه اختراع کنند.
در نهایت، هنگامی که تهدیدها فروکش کرد، مردم می توانند مراقبتهای خود را کاهش دهند. اما شهروندانی که ذهنتی مستحکم دارند برای انجام این کار دست و پا میزنند، زیرا کاهش قوانین باعث می شود آنها احساس آسیب پذیری کنند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که برای کاهش مراقبتها افراد گروه سخت نسبت به افراد سست زمان بیشتری را نیاز دارند. ممکن است مبنای تکاملی برای این امر وجود داشته باشد، زیرا این راهی برای کاهش ریسک پس از تجربه تهدیدات است. اما نکته اصلی در اینجا طی کردن مراحل به صورت تدریجی است، افراد مستحکم تر ممکن است در یک مرکز خرید یا ساحل وحشت کنند اما آهسته آهسته سازگاری آنها برای بازدید با یک دوست یا همسایه مورد اعتماد، می تواند روند بازگشتی آنها را انجام دهد.
مهمتر از همه، یادگیری در درک اساس اختلافات اجتماعی مان، ما را به سمت خنثی کردن درگیری های احتمالی می رود. و هرچه ما بیشتر دوسوتوانی داشته باشیم - به عبارتی بتوانیم از هر دو بٌعد مستحکم-سست بهره ببریم - برای همه مان بهتر خواهد بود.
---------------------------
برگرفته شده از Why some people wear masks but others don’t: A look at the psychology
