تجربه های من از شرکت های دولتی

یادمه(تقریبا ۱۸ یا ۱۹ سالم بود) یه بار یه کار پروژه ای کوچیک تو یه شرکت دولتی داشتم(در حد دو سه ماه) برای اینکه فضای مسموم اینجور شرکتارو درک کنید میخوام تجربه هایی که تو این دو سه ماه داشتم رو براتون به اشتراک بذارم(میخواستم تو توییتر بنویسم بعد دیدم طولانی شد کسی حوصله رشته توییت خوندن نداره!) این جور تجربه ها باعث شد دیگه سمت اینجور شرکتا نرم(البته فقط تجربه های شخصی خودمه و چیزایی که کامندای اون شرکت میگفتن که اتفاقا شرکت بزرگی هم بود با اینکه امار و ارقامی هم که دارم میدم نمیشه به همه شرکتای دولتی و نیمه دولتی تعمیم داد اما با توجه به چیزایی که ازون شرکتا میشنویم احتمالا برای اون شرکتا هم تقریبا درست باشه)

یادمه یه کاراموز خانمی تازه اومده بود شرکت و کسی که از من قرار بود پروژرو تحویل بگیره(یجورایی رییس من) به من گفت که منم ازش پرسیدم

چی بلدی؟

گفت یکم وردپرس کارکردم با یکمم سی پلاس پلاس

گفتم اینگلیسیت خوبه بهت سایت بدم سی شارپ یادبگیری کمکم کنی؟

گفت نه!!(??بعدا فهمیدم اینجور شرکتا معمولا حدود ۶۰ درصد کارمندا با پارتی بازیو من بمیرم تو بمیری استخدام میشن و عملا بار شرکت رو دوش ۴۰ درصد کارمنداست)

خلاصه دیدم نمیتونه کمکم کنه منم میخواستم پروژرو زودتر تحویل بدم پولو بگیرم برم از شرکت همین شد با هم رفتیم اتاق مسءول ای تی که اتفاقا خیلی پسر مهربون و خوش اخلاقی بود و یه جورایی بنظرم تو اون شرکت داشت حیف میشد اتاقشم اینجوری بود که خودش تنها بود در اتاقم بسته میشد و اونارو باهم تنها گذاشتم تا اون درباره شرکت با ایشون حرف بزنه

منم شاد و خندان برگشتم سر کارم که دو ساعت بعد یدفه کسی که قرار بود بهش پروژرو بهش تحویل بدم با ناراحتی اومد بمن گفت: این چکاری بود کردی دختر مردمو بردی با اقای فلانی تو اتاق تنها گزاشتی کارمندا حرف درمیارن دختر و پسر تنهایی تو اتاق چکار میکنن:|

منم گفتم ببخشید من نمیدونستم تنها گذاشتن دختر و پسر انقدر گناه بزرگیه

ازین جور اتفاقا تو شرکت کم نبود تازه فکر کنین من فقط دوماه اونم پاره وقت تو شرکت کار میکردم یه خانم دیگرم میشناسم که بنده خدا فقط برای اینجور حرفا ازون شرکت گذاشت رفت اینجوری که براش حرف دراوردن که این خانم با یکی از کامندا دوسته(به فرض اینکه حرفشون هم درست باشه به اونا چه ربطی داره؟)

اینجور شرکتا معمولا از کارمندای بالای ۴۰ سال تشکیل شدن با اینکه همه کارمندا افراد خوش اخلاقین اما بشدت فضای این شرکتا مسموم و مردست

منظورم از مرده اینه که شما اگه اونجا کار کنی باید قید پیشرفتو بزنی تا زمان بازنشستگی هم روی همون میز میشینید مگر اینکه پارتی قوی ای داشته باشید(البته این تجربم ازون شرکته و اکثر افراد هیچ پیشرفت خاصی نکرده بودن)

با توجه به شنیده هام اینجور شرکتا هیچ فرقی بین افرادی که تازه استخدام شدن یا ۱۰ ساله تو اون شرکت کار میکنن نمیذاره و معمولا قرار نیست حقوق شما با گذشت زمان افزایش پیدا کنه بعضی کارمندا دو رو هستن یعنی توی روی شما میخندن اما از پشت خنجر میزنن(چیزی که تو شرکتای خصوصی طبق تجربه من خیلی کمتره) و چیزی که دیدم کارمندای اضافی بودن کاری رو که با ۲ کارمند شرکت میتونست انجام بده براش ۶ یا ۷ کارمند گذاشته بود

توی اینجور شرکتا(یا حداقل اون شرکت دولتی) تلاش و زحمت زیاد شما دیده نمیشه و خیلی وقتا برای اخراج شدن نیاز نیست از خودتون فعالیت زیادی نشون بدید فقط کافیه زیادی

و البته دقیقا به همین دلیله که اقتصاد دولتی همه چیز رو نابود میکنه چون همه راحت حقوق میگیرن و کسی انگیزه ای برای کار بیشتر نداره(اینجاست که ارزش اقتصاد ازاد معلوم میشه قرار نیست کسی کار نکنه و حقوق الکی بگیره و اینجاست که میفهمیم چرا کشور درست نمیشه)

حالا منظورم برای اینهمه اسمون ریسمون بافتن چی بود؟ اینکه اگه برنامه نویسی میکنین و یا میخواین تو کارتون پیشرفت کنین اصلا طرف اینجور شرکتا نرین(حتی اگه پول خوب بدن یا پارتی داشته باشید با استخدام تو این شرکتا باید قید برنامه نویس خوب شدن رو بزنید) میتونید با انجام چندتا پروژه شخصی رزومه خوبی بسازید و توی شرکتای خوب کار کنید تا پیشرفت کنید

اینجوری که من دیدم معمولا این شرکتا جز تلف کردن وقت و استعدادتون کار دیگه ای نمیکنن برای کوچکترین کاری باید از رییستون اجازه بگیرید و عملا توی کار دست شمارو میبندن و ازادی زیادی ندارین علاوه براینکه کارمندای شرکت اکثرا علاقه ای به اون شرکت ندارن و فضای سمی اونجا باعث میشه بعد مدت کوتاهی از کار کردن تو اونجا کاملا نا امید بشید

البته چون من داده زیادی ندارم نمیتونم دقیق حرف بزنم اما دو ماه تجربه خودم و چندسال تجربه کارمندای اون شرکت اینجوری نشون میدن امیدوارم نوشته هام بدردتون بخوره اگه انتقادی به متن داشتید خوشحال میشم بشنوم