عروس هلندی یکی از پر طرفدار ترین پرندگان زینتی است که امروزه در منازل زیادی نگهداری می شود. این پرنده زیبا و سخنگو طرفداران بسیاری دارد که مانند هر حیوان خانگی دیگری در معرض ابتلا به بیماری های منحصر به خود می باشد و در صورت عدم شناخت کافی از این بیماریها و درمان به موقع ممکن است پرنده مورد علاقه خود را از دست بدهید.
بنابراین شناخت بیماریهای شایع این پرنده به منظور پیشگیری و درمان به موقع اهمیت بالایی دارد. در ادامه به معرفی مهمترین و شایع ترین بیماریهای این پرنده زیبا می پردازیم. البته به یاد داشته باشید حتی در صورت تشخیص صحیح و به موقع نیز لازم است یک دامپزشک پرنده خانگی شما را معاینه کامل نماید.
سرما خوردگی عروس هلندی بر خلاف باور عموم از انسان منتقل نمی گردد. تنها در موارد خاص که سرماخوردگی در انسان منجر به عفونت های حاد گردد امکان انتقال بیماری به پرنده نیز وجود دارد.
انتقال سرماخوردگی از طریق عطسه و سرفه به عروس هلندی تقریبا غیر ممکن است. اما در مواردی که دچار گلو درد و عفونت شوید با دست آلوده و یا تماس مستقیم می توانید این بیماری را به پرنده خود منتقل کنید.
برای پیشگیری بهتر است تا زمان بهبود خود از پرنده فاصله بگیرید و قبل از تماس با او یا قفس حتما دستان خود را بخوبی بشوئید.
در صورت ابتلای پرنده به سرماخوردگی نیز بهتر است برای جبران ضعف سیستم ایمنی از سبزیجات و میوه های تازه و مکمل های غذایی تا زمان درمان کامل استفاده کنید.
حشرات ناقل بیماری های مختلفی به پرندگان هستند که برخی از انواع حشرات بیشتر از سایرین بیماری زا هستند که در ادامه به معرفی آنها پرداختیم:
پشه ها اغلب ناقل بیماریهای مالاریای مرغی هستند و برخی از ویروس ها مانند تب نیل، انسفالیت و ... را انتقال می دهند. همچنین برخی از انواع پشه های آلوده سبب شیوع انگل های خونی در پرندگان می شوند.
برای پیشگیری از تماس پشه های بیماری زا با پرنده خود، حتما قفس را در محیطی قرار دهید که پنجره و درب های ورودی دارای توری و محافظ حشرات باشند.
یکی از متداول ترین حشرات بیماری زا در خصوص عروس هلندی که می توانند سبب مرگ پرنده نیز شوند، کنه ها هستند. این حشرات داخل بزاق خود سمی دارند که با نیش زدن به پرنده منتقل می شود. علاوه بر این نیش سمی همزمان تعداد زیادی باکتری بیماری زا نیز به بدن پرنده منتقل می شود.
برای پیشگیری از مواجهه کنه با عروس هلندی خود از آوردن مرغ به محیط نگهداری و پرورش عروس هلندی خود جدا خودداری کنید. زیرا کنه ها اغلب در اطراف مرغ ها هستند بنابراین پرنده خود را در مواجهه با پرندگان وحشی دیگر قرار ندهید.
علایم ابتلا به بیماریهای ناشی از کنه ها بزرگ شدن منقار و پوسته شدن آن، ضخیم شدن و شاخی شدن پوست پاهای پرنده است.
خوشبختانه این حشرات ریز به خودی خود به قفس پرنده شما راه پیدا نمی کنند و تنها ممکن است از طریق پرندگان آزاد به عروس هلندی شما منتقل شوند.
این حشرات در بین پرهای پرنده قرار گرفته، بال و پر او را می جوند اما به بدن آن آسیبی وارد نمی کنند. ابتلای پرنده به شپش سبب خورده شدن پرها می شود و پس از مدتی پرنده قادر به پرواز نخواهد بود.
یکی از علایم ابتلای عروس هلندی به شپش ظاهر خیس پرهای اوست که ناشی از جویده شدن توسط شپش هاست. همچنین زیبایی و یکدستی پرها بطور کامل از بین می رود و پرنده ظاهری آشفته به خود می گیرد.
ناقل اصلی این بیماری به پرنده شما نوعی کنه پر قرمز است که شب هنگام به پرنده حمله کرده روی بدن آن می نشیند. این حشره خون بدن پرنده را مکیده و در ادامه سبب کم خونی او و نقص سیستم ایمنی خواهد شد.
یکی از علایم درمانیسوس که اغلب طوطی ها و عروس هلندی در معرض ابتلا به آن می باشند، خارش مداوم بدن پرنده است که به دلیل نیش کنه ایجاد شده است.
برای پیشگیری از این بیماری می توانید پرنده خود را در طی هفته چند مرتبه در معرض نور آفتاب قرار دهید و یا از سم های مخصوص روی بدن پرنده استفاده کنید.
اندوپارازیت ها نوعی انگل خطرناک داخلی هستند که سبب یکی از خطرناک ترین بیماریهای این پرنده می شوند. این انگل ما موجب عفونت های شدید در منقار و بدن پرنده می شوند و در زمان ابتلا شاهد کندن پرهای پرنده خود خواهید بود.
این انگل در بدن بسیاری از حیوانات و محصولات پروتئینی یافت می شود و عمدتا از طریق غذاهای آلوده و مدفوع به پرنده منتقل می شود.
از دیگر علایم ابتلای عروس هلندی به این بیماری اسهال، تولید مثل ضعیف، کم خونی همراه با کاهش وزن و ... نیز می باشد.
اکتوپارازیت نیز نوعی انگل است که در پرندگان آزاد در محیط های جنگلی یافت می شوند که مشکلات پوستی حادی در پرندگان داخل قفس ایجاد می کنند.
این انگل ها از نوع خارجی هستند و در حیوانات و گیاهان یافت می شوند.
اکتوپارازیت ها با مکیدن خون پرنده سبب ضعف آن می شوند در برخی موارد نیز از بافت بدن پرنده تغذیه کرده سبب حساسیت و تحریک پذیری آن می شوند.
عروس های هلندی و طوطی ها اغلب با برخی عفونت های ویروسی یا باکتریایی درگیر می شوند. ابتلا به عفونت های باکتریایی در محیط های آلوده و پر گرد و غبار صورت می گیرد که بسیار شایع است و به کلیه، کبد و سیستم گوارش پرنده آسیب می رساند.
عفونت های ویروسی نیز که بسیار شایع هستند اغلب سبب اسهال و استفراغ، بی اشتهایی و بی حالی پرنده می شوند. حتی ممکن است خون در مدفوع پرنده دیده شود.
برای پیشگیری از این نوع بیماری ها حتما قفس پرنده ها را تمیز نگه داشته، آب و غذای سالم و تازه به او بدهید. در صورت ابتلا نیز حتما پرنده خود را نزد دامپزشک ببرید.
عفونت های قارچی اغلب توسط قارچ آسپرژیلوس سبب تحریک روده ها و تغییر در رنگ و نوع مدفوع پرنده می شوند. برای پیشگیری از این بیماری ها نیز حتما به تغذیه سالم پرنده خود توجه کنید.
این بیماری در اثر استعمال غذای آلوده و نا مناسب در محیط های آلوده منتقل شده سبب بروز مشکلات کبدی در پرندگان می شود.
برای پیشگیری از این نوع عفونت قارچی از قرار دادن قفس پرنده در محیط های مرطوب همراه با بخار و آلودگی زیاد که منجر به رشد قارچ ها می شود، اجتناب کنید.
بیماری های پوستی مختلفی با منشا های گوناگون شناخته شده اند که عروس هلندی زیبای شما را تهدید می کنند:
برخی از انواع آلرژی های پوستی به دلیل حساسیت عروس هلندی به مواد غذایی ایجاد می شود که تشخیص آنها کمی دشوار است.
برای درمان این نوع بیماری پوستی لازم است حتما به دامپزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز نمونه برداری از پوست انجام و داروهای خاص آنتی هیستامین پرندگان تجویز گردد.
برخی از انواع قارچها بر روی بدن پرندگان از جمله عروس هلندی سبب ریختن پرهای اطراف چشم و منقار می شود. در برخی موارد نیز موجب ریختن پرهای گردن و پوسته شدن بدن او می شود.
تومورهای پرندگان اغلب به شکل جوشهای زیر پوستی و در زمان رشد پرهای جدید نمایان می شوند.
یکی از انواع این تومورهای پوستی لیپوما است که با رنگ زرد ناشی از رسوب چربی بیشتر در بالهای پرنده دیده می شود.
بیماریهای هورمونی که بر پوست عروس هلندی اثر می گذارند با سست و ضعیف شدن رشد پرها خود را نشان می دهند. این پرها کمرنگ با میله های ضعیف رشد می کنند که در این گونه مواقع لازم است پرنده شما با تجویز پزشک، داروهای هورمونی مصرف کند.
این بیماری با تست و آزمایش ها خاص هورمونی غده تیروئید عروس هلندی قابل تشخیص است و علت اصلی ابتلا به آن کم کاری غذه تیروئید است.
برای پیشگیری از این بیماری می توانید کمی ید به رژیم غذایی پرنده خود اضافه کنید.
بر خلاف تصور عموم طاعون از بیماری های شایع کشنده عروس هلندی هاست که علایم قبلی خاصی ندارد.
این بیماری اغلب در پرندگانی که به طور گروهی زندگی می کنند دیده می شود و پس از 3 تا 12 هفته سبب مرگ پرنده می شود.
از علایم طاعون پرندگان می توان به اسهال، لرزش های عصبی و بی اشتهایی پرنده نام برد.
پولیما نوعی ویروس است که می تواند ظرف دو روز منجر به مرگ پرنده شما شود. خوشبختانه واکسن این ویروس ساخته شده که بهترین راه پیشگیری از ابتلا به پولیمای عروس هلندی است.
این ویروس زگیل هایی شبیه به موارد انسانی ایجاد می کند که در برخی موارد لازم است با جراحی برداشته شوند.
پرندگان بالغ این ویروس را حمل و به پرندگان جوان تر انتقال می دهند. برخی از انواع طوطی ها نیز مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
با رعایت برخی نکات در رژیم غذایی پرنده خود می توانید از ابتلا به بسیاری از بیماری های معرفی شده پیشگیری کنید. برخی غذاها سبب تحریک و حرکات مزمن روده در طوطی شما می شوند.
همچنین حتما به بهداشت ظرف آب و غذای پرنده خود اهمیت دهید و حداقل هفته ای دو بار آن را ضد عفونی کنید.
در استفاه از دانه های چرب دقت بیشتری کنید زیرا چربی در پرندگان سبب بروز بیماری هایی مانند کبد چرب، کمبود ویتامین و تحریک سیستم گوارشی می شود.
عدم تغذیه کافی و استفاه از رژیم غذایی با کلسیم و پروتئین نا کافی سبب سوء تغذیه در پرنده شما می شود. بهتر است حتما از دانه میوه ها و بذر ها و خوراکی های مناسب عروس هلندی در جیره غذایی استفاده کنید.
بروز بیماری تنفسی در عروس هلندی با خس خس سینه و مشکلات در تنفس پرنده قابل تشخیص است. اگر پرنده شما با دهان باز و به سختی نفس می کشد احتمالا یا سرما خورده و یا دچار یک بیماری تنفسی شده است.
در این مواقع حتما سریعا با دامپزشک خود تماس بگیرید.
در برخی موارد به دلیل استنشاق دانه بذرهای کوچکی مانند ارزن راه تنفسی مسدود می شود.
پسیتاکوز نوعی تب طوطی و عروس هلندی است که با ترشحات چشم و بینی همراه است. همچنین در برخی موارد منجر به مشکلات تنفسی، افسردگی، بی اشتهایی و عدم صحبت کردن پرندگان سخنگو می گردد.
درمان این تب آنتی بیوتیک های خاصی است که توسط دامپزشک تجویز می گردد. در این مواقع اگر چند پرنده نگهداری می کنید حتما پرنده بیمار را ایزوله کنید زیرا این بیماری قابل انتقال به سایر پرندگان و انسان است.
سل عروس هلندی که با علائم اولیه کاهش وزن و اسهال نمایان می شود یکی از بیماری های کشنده این پرنده است و بین دام و انسان مشترک و قابل انتقال می باشد.
این بیماری برای انسان های دارای سیستم ایمنی ضعیف نیز خطرناک است و در طول درمان پرنده خود لازم است از دستکش لاستیکی استفاده کنید.
یکی از بیماریهای دردناک عروس هلندی که سبب خودزنی در پرنده می شود سیرو ویروس است. در این بیماری پرنده تمام پرها و بدن خود را می کند و دچار آسیب های شدید جسمی و روحی می گردد. بیماری افسردگی ناشی از این ویروس پس از هفته 4 و 5 ابتلا، نمایان می شود.
این بیماری نیز قابل انتقال به انسان و با اسهال و استفراغ همراه است. سیروویروس سیستم ایمنی را به شدت ضعیف و منجر به مرگ عروس هلندی می شود. از علایم دیگر آن براق شدن منقار پرنده است.
در این مقاله به معرفی مهمترین و شایع ترین بیماری های عروس هلندی پرداختیم. اگر قصد نگهداری و پرورش این پرنده زیبای سخنگو را دارید حتما لازم است که با بیماری های احتمالی آن نیز آشنا باشید. به خصوص افرادی که به دنبال کسب درآمد و سود پروش عروس هلندی هستند، با شناخت بیماری های این پرنده و پیشگیری از آنها می توانند از ضرر و زیان های احتمالی و هدر رفت سرمایه و زمان ارزشمند خود جلوگیری کنند.