رابطه نامشروع و اثبات بی گناهی در رابطه نامشروع، یکی از رایج‌ترین موضوعات پرونده‌های موجود در دادگاه‌های کیفری است که به‌طور ویژه‌ای مورد بررسی قرار می‌گیرد. در هر جامعه، مجموعه‌ای از قوانین و مقررات وضع شده‌اند که ارزش‌ها و هنجارهای آن را تشکیل می‌دهند. این هنجارها در فرهنگ‌ها و قوانین مختلف با یکدیگر متفاوت اند و عواقب گوناگونی نیز دارند. در جامعه ی کنونی، مسئله ی رابطه نامشروع، بسیار شایع شده است و جزو آن دسته از پرتکرارترین پرونده‌هایی محسوب می شود که در دادگاه ها مورد بررسی قرار می‌گیرد.
واژه ی نامشروع به معنای غیرقانونی و خلاف بودن چیزی است و در دیدگاه کلی، هر عملی را که بر خلاف شرع، صورت گیرد، عمل نامشروع می‌گویند.
در شرع و دین اسلام، برای روابط میان زن و مرد نامحرم بالغ، یک سری قوانین و چارچوب‌هایی تعریف و وضع شده است. هر گاه این افراد، یعنی زن و مرد نامحرم از این قوانین تخطی کنند و خط قرمزهای قوانین وضع شده را زیر پا نهند، عملی نامشروع مرتکب شده‌اند و شامل قوانین مجازات می‌شوند.
به بیانی ساده تر، رابطه ی زن و مرد نامحرم، خارج از قوانین شرع و عرف است و هر گاه این دو، مرتکب عملی مغایر با شرع و عرف شوند، معادل آن است که شرع و قوانین آن را زیر پا گذاشته اند و پس از آن که این عمل اثبات شود، مشمول مجازات مجریان قانون می‌شوند.
این اعمال مغایر با شرع، شامل اعمالی چون تقبیل (بوسیدن) و مضاجعه (هم بستر شدن) می‌شوند و در صورت وقوع، 99 ضربه شلاق را در پی خواهند داشت. اما اگر اعمالی مانند زنای عنف (زنا با توسل به زور) از جانب متجاوز به فرد تحمیل شود، تنها متجاوز، مشمول مجازات می شود.
در برخی از پرونده های رابطه نامشروع، مشاهده شده است که افراد بنابر دلایل مختلفی مانند شک و شبهه، برای فرد مورد نظر خود یک پرونده رابطه نامشروع ایجاد می کنند. اما موضوعی که در این بخش مطرح می شود آن است که اثبات بی گناهی در رابطه نامشروع برای متهم چگونه است؟ متهم چگونه می تواند از خود دفاع کند؟ پاسخ
منبع:
https://bozorgmehr.org/blog/اثبات-بی-گناهی-در-رابطه-نامشروع/
