معمولا اکثر معاملات و قراردادها بین طرفین ممکن است اسنادی مانند چک،سفته و یا مدارک دیگری به عنوان ضمانت و امانت داده شود. که هر دو طرف قرارداد از ادامه همکاری کمی اطمینان خاطر کسب کنند. اما سوال اینجاست که سفته چه نوع سندی است و بر چه اساسی در یک معادله مورد استفاده قرار میگیرد؟
در این مقاله قصد داریم درمورد ماهیت سفته و انواع آن صحبت کنیم و به این مسئله بپردازیم که هر کدام چه کارایی در معاملات دارند.
طبق ماده 307، سفته یا فته طلب، سندی است که به موجب آن امضاکننده تعهد میدهد مبلغی در موعد معین و یا هر زمان که حامل یا شخصی که سفته را در اختیار دارد، پولش را طلب کند بپردازد.
در حقیقت سفته، برگ سندی است که ضمانت می کند فرد امضاکننده، تعهد می دهد هر زمان که فرد دریافت کننده سفته درخواست پول ذکر شده را کرد باید آن را پرداخت کند، در غیر این صورت دارنده سفته امکان پیگیری قانونی را خواهد داشت.
سفته ها به شکل های مختلفی مورد استفاده قرار میگیرند که هرکدام برای شرایط خاص در نظر گرفته می شود و ارائه دهنده سفته در هر موقعیت تعهدات خاص خود را باید دارا باشد و براساس قوانین مربوط به سفته، تعهدات اجرا کنند.
سفته ها مبالغ متفاوتی دارند و بر همین اساس آن ها تقسیم می شوند. در واقع همانطور که در بانک ملی موجود است، سفته ها یک میلیون ریالی، 10 میلیون ریال، 20 میلیون ریال، 50 میلیون ریال و … وجود دارد که برای کارهای مختلفی از جمله: استخدام، ضمانت، حسن انجام کار و معاملات و پرداخت دیون خریداری و مورد استفاده قرا میگیرند. ما در ادامه به چند مورد از این کاربردها اشاره خواهیم کرد.
1. سفته جهت ضمانت
2. سفته حسن انجام کار (استخدام)
3. سفته برای انجام معاملات
1. سفته بدون امضا
2. سفته بدون تاریخ
3. سفته در وجه حامل
امیدواریم توانسته باشیم شما را با این برگ سند تجای آشنا کنیم. برای خواندن متن کامل این مقاله به آدرس "https://clickmis.net/promissory-note/" مراجعه کنید.
علاوه براین می توانید برای درخواندن مقالات بیشتر در مورد مباحث مالی و حسابداری به سایت نرم افزار حسابداری آنلاین "کلیک" مراجعه کنید.
