همین که از قسمت اول عده بسیاری را برای کشف حقیقت و دنبال کردن ماجرا به دنبال خود کشیده شاید یعنی موفقیت!
سریال بدی نیست، این بدترین نوع برخورد با خسوف است که برایش زحمت کشیده شده البته مشکلات و بدیهای خودش را هم دارد.
در نقد آن آمده: «خسوف» فیلمنامه به شدت بدی دارد که در آن سلسله حوادث نه بر اساس منطق بلکه بر اساس اتفاق رخ میدهد. دیالوگهای سریال نیز کلیشهای هستند.
شخصیتپردازی در سریال «خسوف» سراسر ایراد است. تصویری که مازیار میری در خصوص دانشجویان در ذهن داشته متمایل به ذهنیت سریالهای صداوسیماست!
در سریالهای شبکه خانگی اغلب توجه ویژهای به طراحی صحنه میشود اما در «خسوف» طراحی صحنه نیز پر ایراد است.
سریال خسوف به کارگردانی مازیار میری و تهیهکنندگی همایون اسعدیان سریالی است که آثار قبلی این دو فیلمساز را تداعی میکند.
ترکیب بازیگران این سریال نیز ترکیبی از جوانان مستعد و بازیگران باتجربه و تئاتری است. خواننده تیتراژ این سریال نیز محسن چاووشی است.
یکی از دلایل دیگر آن را باید در چینش و ترکیب بازیگران این مجموعه جستوجو کرد. فارغ از بازیگران شناخته شدهای مثل امین تارخ که در دومین همکاری خود با مازیار میری پس از سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» در این مجموعه حضور دارد، اغلب بازیگران این سریال پیش از این در تئاتر فعالیت داشتهاند که البته برخی از آنها چهرههای موفق و آزمودهای هستند مثل پوریا رحیمی سام که در جشنواره اخیر فیلم فجر سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرده است.
در خلاصه داستان خسوف آمده: «قصهای درباره امیر که برخلاف قول و قرارهایی که با دختردایی خودش گذاشته دل به دختر دیگری میبازد. آشکار شدن این عشق خانواده امیر را به تکاپو وا میدارد.» درواقع با یک قصهی پرفراز و نشیب خانوادگی مواجه هستیم که معمولا ذائقه مخاطب ایرانی آن را میپسندد.
خسوف، معضل مربوطبه اپیزود ابتدایی اغلب سریالهای نمایش خانگی را ندارد و در همان قسمت اول ما را از یک رابطه عاشقانه به یک حادثه در شُرُف قتل پرتاب میکند و برای کاراکترها پشیمانی و حسرت میآفریند. حتی شاید با نگاهی دقیقتر، بتوان گفت که خسوف روایت را در همان اپیزود ابتدایی بیش از اندازه پیش میبرد تا جاییکه نمیتوان به درستی از نسبت میان شخصیتها آگاه شد و درباره آنها به شناخت رسید.
مازیار میری نامی آشنا برای سینمای ایران است. او که نخستین بار با فیلم سعادتآباد نام خودش را مطرح کرد با فیلم حوض نقاشی به شهرت رسید و با فیلم سارا و آیدا تواناییهایش را ثابت کرد.
او نخستین بار با سریال گاوصندوق در سال ۱۳۸۸ به جهان سریالسازی وارد شد. سریال فرات و سریال گاهی به پشت سر نگاه کن را باید تجربههای بعدی او در صدا و سیما دانست.
داستان قسمت اول سریال خسوف یادآور سریالهایی است که صدا و سیما در سالهای نهچندان دور تولید میکرد و اخیرا این سرویس استریم نماوا است که به سراغ آنها رفته تا تماشاگر را تحت تاثیر قرار دهد. نوع روایتی که سریال مازیار میری دنبال میکند در سالهای نه چندان دور یک سبک روایتگویی ارزشمند در سینمای ایران بود اما امروزه کلیشهای و تکراری به نظر میرسد.
امین تارخ، علی عمرانی، پوریا رحیمیسام، مینو شریفی، سجاد بابایی، پریا مجللی، المیرا دهقانی، مسعود کرامتی، ستاره اسکندری، شهره سلطانی، شمسی فضلالهی، سیامک احصایی، فریبا خادمی، نسیم یعقوبی، حسین فلاح، کسری پرتوی، مهدیس توکلی، نیکآفرید سماواتی، امیر حاجیمحمدی، سامان مظلومی
سریال «خسوف» حتی در حد سریالهای معمولی شبکه نمایش خانگی هم نیست و بیشتر شباهت به سریالهای مناسبتی صداوسیما دارد. سریالی که اگرچه چهرههای جدیدی را به مخاطبین معرفی کرده اما از لحاظ کیفی نتوانسته آنچه که شایسته است را به نمایش بگذارد.