پیستوله های اسپری پنوماتیک، در صورت تنظیم و عملکرد صحیح، سطوح رنگی سازگار و صافی تولید می کنند که به هیچ وجه نمی توان به آنها دست یافت. با این حال، از آنجا که بیشتر مردم وقت نمی گذارند تا نحوه عملکرد پیستوله را درک کنند، نتایج اغلب ضعیف است. این به نوبه خود باعث می شود بسیاری از علاقه مندان به تجهیزات اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و یا در استفاده از آن مردد باشند زیرا آنها واقعاً همه تنظیمات را درک نمی کنند. بگذارید موضوع را روشن کنیم.
پیستوله های رنگی ، رنگ مایع را به هزاران قطره ریز و اتمی شده تبدیل می کنند. برای این کار پیستوله‌ها اجزای خاصی دارند که باید هماهنگ کار کنند. پیستوله ها به ترتیب کارآیی به چهار شکل فشار، سایفون، نیروی جاذبه و HVLP (حجم زیاد - فشار کم) وجود دارند. پیستوله های فشار و خوراک سایفون قدیمی ترین طرح هستند.
در پیستوله های فشار، مایع تحت فشار قرار گرفته و اجازه می دهد تا خارج شود (اینها دیگر زیاد استفاده نمی شوند). در تفنگ های سایفونی حرکت هوا در داخل یک سایفون ایجاد می کند که رنگ را از مخزن بیرون می کشد. پیستوله های تغذیه گرانش مخزن رنگ را از بالا سوار می کنند و از نیروی جاذبه استفاده می کنند تا رنگ به جریان هوا پایین برود. پیستوله های HVLP به دو شکل سایفون و خوراک جاذبه ارائه می شوند و برای استفاده از فشار کم هوا (10-20 psi) برای جریان دادن حجم نسبتاً زیادی رنگ طراحی شده اند. مزایای اصلی آنها عبارتند از: پاشش بیش از حد کم و در نتیجه، انتقال نسبت رنگ به سطح بسیار بالاتر.
مخزن، محفظه یا قوطی نگهدارنده رنگ است. تفنگ های سیفونی می توانند دارای مخازنی باشند که به اندازه یک چهارم رنگ در آن نگهداری می شود ، در حالی که پیستوله های تغذیه نیروی جاذبه معمولاً حدود یک پیمانه دارند. تنها هدف مخزن نگه داشتن رنگ و ایجاد فشار اتمسفر در داخل آن است، معمولاً از طریق دریچه غیر قابل ریختن رنگ یا دریچه سوراخ سوراخ فشار ایجاد میشود.
درپوش هوا بخشی است که کار واقعی را انجام می دهد. این سوراخ دارای سوراخ های دقیق است که با دقت قرار داده می شود تا بهترین الگوی اتمی یا فن را در سطح رنگ آمیزی تولید کند. هوای وارد شده به این سوراخ ها نه تنها رنگ را به اندازه اتم کوچک می کند بلکه باعث ایجاد شکل فن می شود.
سوزن متحرکی درون درپوش هوا قرار می گیرد. اندازه داخلی آن به ویسکوزیته مواد پاششی بستگی دارد و اندازه های مختلفی برای هر پیستوله در دسترس است. در داخل سوراخ مرکز درپوش هوا سوزن متحرک قرار دارد.
سوزن متحرک یک شافت مخروطی است که به ماشه تفنگ متصل است. هنگامی که پیستوله کمی تحریک می شود، دریچه هوا را باز می کند و شروع به جمع شدن سوزن متحرک به داخل تفنگ می کند. سوزن نشسته اجازه می دهد تا مواد جریان یافته و توسط درپوش هوا اتمی شوند.
یک پیستوله دارای دو مجرای مجزا است: یکی برای هوا، دیگری برای رنگ. همانطور که ماشه، سوزن مخروطی را از نوک دور می کند، مقدار بیشتری از رنگ از داخل روزنه در کلاه عبور می کند. در همان زمان، ماشه جریان هوا را فعال می کند تا رنگ به طور همزمان اتمی شود (در مورد پیستوله های سایفونی، هوای سریع بر روی سایفون یک منطقه کم فشار ایجاد می کند و اجازه می دهد تا فشار رنگ را از محفظه به بیرون پرت کند.)
با افزایش حجم مایع، هوای بیشتری برای اتمی کردن رنگ مورد نیاز است. به دو ناحیه شاخ هوا توجه کنید، یکی در مجاورت مایع و دیگری در دو طرف تاج درپوش هوا. این دهانه های هوا "فن" را که می بینیم از تفنگ بیرون می آید متفرق کرده و شکل می دهند. انحراف در فن اغلب در نتیجه مسدود شدن مجاری هوا، آسیب به دهانه های هوا یا نشتی در سیستم است. تمیز بودن پیستوله برای عملکرد صحیح ضروری است.
