قوانین در همه جای دنیا برای قرار گرفتن همه به طور یکسان در برابر قانون وضع می شود و تخطی از قوانین شامل مجازات خواهد شد. قوانین حمل و نقل بین المللی نیز بر مبنای قوانینی با نام اینکوترمز وضع شده است. این قوانین راهنمای شرکت های حمل و نقل، واردکنندگان و صادرکنندگان بین المللی می باشد.
قوانین اینکوترمز جهت ترخیص کالا و مسئولیت هایی است که در زمان جابجایی کالاها از طرف فروشنده و خریدار بر عهده گرفته می شود که آخرین بار در سال 2010 منتشر شد. این قوانین به دو دسته تقسیم می شوند:
EXW: شامل تحویل کالا درب کارخانه می باشد که تمامی کالاها در انبار کارخانه به مشتری تحویل داده می شود و بعد از آن تمام مسئولیت های حمل و نقل بر عهده خود مشتری است.
FCA: در این قانون فروشنده موظف است تا کالا را در کشور مبدا به خریدار در زمان مشخص شده تحویل دهد و مسئولیت ترخیص کالا بر عهده فروشنده است.
CPT: فروشنده تمامی مسئولیت های ترخیص کالا و همچنین هزینه های ترخیص بار را تا زمان تحویل به خریدار پرداخت می نماید.
CIP: پرداخت کرایه و همچنین بیمه حمل کالا تا مقصد بر عهده فروشنده است
DAT: تحویل کالا در مقصد کشور تعیین شده بر عهده فروشنده است
DAP: تحویل بار یا کالا در نقطه تعیین شده در کشور مقصد
DDP: تحویل کالا در کشور مقصد همراه با پرداخت عوارض گمرک بر عهده خریدار می باشد
این 7 قانون مربوط به اولین دسته از قوانین وضع شده حمل و نقل بین المللی است .
FAS: این قانون به معنای تحویل کالا در کنار کشتی است. یعنی خریدار کالا را در کنار کشتی به فروشنده تحویل داده و تمام مسئولیت های بعدی از جمله: هزینه حمل، بیمه و بازرسی برعهده خریدار می باشد.
FOB: در این مرحله فروشنده کالا را در کشور مبدا و از عرشه کشتی تحویل خریدار می دهد و از آن پس تمامی هزینه های دیگر بر عهده خریدار می باشد.
CFR: کرایه حمل کالا از طریق دریا تا بندر مقصد بر عهده فروشنده است.
CIF: این قانون به معنای کرایه حمل و بیمه می باشد که در این بخش هزینه های حمل، بیمه و عقد قرارداد بر عهده فروشنده است.
چنانچه می خواهید با چند اصطلاح اینکوترمز که بسیار پرکاربرد هستند آشنا شوید در ادامه بدانید:
CR: سند گمرک
SD: سندی که در آن تولید کننده اقرار کرده است کالا بر اساس استانداردها تولید شده است.
SFR: گواهی ثبت اسناد
MD: اظهارنامه تولید کننده
