هفت گناه کبیره: زیستشناسی انسان بودن
(Seven Deadly Sins: The Biology of Being Human)
گای لشزینر (Guy Leschziner)
پرخوری، طمع، تنبلی، غرور، حسادت، شهوت و خشم—اینها هفت گناه کبیرهاند؛ صفاتی که نماد انحراف اخلاقی انسان و ریشه تمام شرارتهای جهان به شمار میروند.
این گناهان، که در برابرشان «هفت فضیلت اصلی» قرار دارند، ریشه در اسطورهشناسی یونان و روم باستان دارند و بعدها وارد اندیشههای آغازین مسیحیت شدند. اما پرسش اینجاست: آیا این صفات واقعاً نشانه انحطاط اخلاقیاند؟ یا اینکه کارکردهایی ضروری و سودمند برای انسان دارند؟ آیا منشأ آنها صرفاً در ساختار بدنی، روانی و بهویژه مغز ما نهفته است؟
این کتاب به بررسی ماهیت بنیادی هفت گناه کبیره میپردازد—از منظر علوم اعصاب و روانشناسی، با نگاهی به نقش ژنتیک و تأثیر اختلالات پزشکی که ممکن است منجر به بروز این صفات شوند. در این مسیر، با افرادی آشنا میشویم که شرایط جسمی یا روانیشان باعث بروز این رفتارها شده است؛ کسانی که آسیب مغزی یا تجربههای روانی، آنها را به سوی اعمالی به ظاهر «غیراخلاقی» سوق داده است؛ و اینکه چگونه بیماریها تنها پرده از ویژگیهایی برداشتهاند که در درون همه ما وجود دارد.
در این کتاب درمییابیم که ریشه تعریف این صفات به عنوان گناه، در ضرورتهای تکاملی برای حفظ قبیله و بقای جامعه نهفته است. اما همچنین درک میکنیم که این ویژگیها، شاید بیش از آنکه مسئلهای اخلاقی باشند، موضوعی زیستی هستند؛ مسئلهای که پرسشهایی در مورد مسئولیت و سرزنش در برابر «گناه» به وجود میآورد.
و شاید مهمترین نکته این باشد که: آیا این ویژگیها واقعاً گناهاند؟ یا تنها بازتابی از میل ذاتی ما برای بقا و پیشرفت هستند؟
