در سالهای اخیر استفاده از خودروهای برقی رواج بیشتری پیدا کرده است و افراد به نقش مهم این خودروها در حفظ محیط زیست و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، پی برده‌‍اند و آن‌ها را به عنوان جایگزینی پایدار و سازگار با محیط زیست برای خودروهای بنزینی استفاده می‌کنند. اغلب مردم فکر می‌کنند که پیشینه خودروهای برقی به سالهای اخیر برمی‌گردد در صورتی که قدمت وسایل نقلیه الکتریکی بیش از این‌هاست. ما در این مقاله قصد داریم به تاریخچه خودروهای الکتریکی نگاهی بیاندازیم.
در سال 1828، مخترع مجارستانی، آنیوس یدلیک (Anyos Jedlik)، پیشرفت چشمگیری در فناوری خودروهای الکتریکی داشت. او یک مدل اولیه از موتور الکتریکی ساخت و پتانسیل آن را با ساخت ماشین مدل کوچکی به نمایش گذاشت که از این موتور جدید نیرو می‌گرفت. متاسفانه اختراع یدلیک در آن زمان نسبتاً ناشناخته باقی ماند اما این اتفاق، گام مهمی به سوی تحقق نیروی محرکه الکتریکی بود.
در سال 1832، مخترع اسکاتلندی رابرت اندرسون (Robert Anderson) با اختراع یک واگن الکتریکی ابتدایی، پا به عرصه حمل‌و نقل الکتریکی گذاشت. با وجود اینکه انرژی اختراع آندرسون توسط یک باتری غیرقابل شارژ تامین می‌شد، اما امکان‌پذیربودن وسایل نقلیه برقی را نشان داد؛ این نمونه اولیه، پایه و اساس پیشرفت‌های بیشتر در این زمینه را بنا نهاد.
اما در اواسط قرن نوزدهم توسعه باتری سرب اسیدی توسط گاستون پلانته (Gaston Plante) صورت گرفت. پلانته بر اساس اختراع ویلهلم سینشتدن (Wilhelm Sinsteden) در سال 1854، طراحی باتری را بهبود بخشید و باتری سرب اسیدی، با توانایی خود در ذخیره و تحویل انرژی الکتریکی، به یک منبع انرژی حیاتی برای خودروهای الکتریکی اولیه تبدیل شد. عملی بودن و کارایی باتری سرب اسیدی در تامین انرژی خودروهای الکتریکی آن زمان موثر بود و تا به امروز همچنان برای کاربردهای مختلف، از جمله خودروهای امروزی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با تمام‌شدن قرن ۱۹ و شروع قرن ۲۰، تلاش بیشتری در جهت طراحی خودروهای الکتریکی صورت گرفت و پیشرفت قابل توجهی در فناوری و ظهور وسایل نقلیه الکتریکی حاصل شد.
در سال 1881، گوستاو تروو (Gustave Trouve)، مخترع فرانسوی، اولین وسیله نقلیه حامل انسان را در یکی از خیابان‌های پاریس، با موفقیت آزمایش کرد. دستاورد تروو امکان‌سنجی و پتانسیل ماشین‌های الکتریکی را برای اهداف حمل‌ونقل کاربردی به نمایش گذاشت. تست رانندگی موفقیت آمیز او توانایی‌های نیروی محرکه الکتریکی را به خوبی به نمایش گذاشت و راه را برای پیشرفت‌های بیشتر در این زمینه هموار ساخت. کار نوآورانه تروو پایه محکمی برای توسعه آینده و پذیرش گسترده وسایل نقلیه الکتریکی ایجاد کرد و گامی رو به جلو در تکامل فناوری حمل‌ونقل بود.
در طول آزمایش، خودروی تروو که شبیه یک سه چرخه بود، توسط یک موتور الکتریکی کار می‌کرد و با یک باتری داخلی به حرکت در می‌آمد. این آزمایش نشان داد که وسایل نقلیه الکتریکی نه تنها می‌توانند یک سرنشین را حمل کنند، بلکه قادرند در خیابان‌های شهر نیز حرکت کنند و چشم‌اندازی را در آینده ترسیم می‌کنند که در آن حمل‌ونقل الکتریکی سازگار با محیط زیست می‌تواند به واقعیت تبدیل شود.
آزمایش تروو یک اتفاق مهم را در تاریخ خودروهای الکتریکی رقم زد و با جلب توجه افراد زیادی، مزایایی مثل عملکرد بی‌صدا، آلایندگی صفر و شتاب نرم را در این خودرو به نمایش گذاشت. این ویژگی‌ها خودروهای برقی را از خودروهایی با موتور احتراق داخلی که پرسروصدا بودند و آلاینده‌های بسیاری تولید می‌کردند، متمایز می‌ساخت. این آزمایش الهام‌بخش مخترعان و مهندسان دیگر برای کاوش و اصلاح سیستم‌های پیشرانه الکتریکی بود که منجر به ساخت خودروهای الکتریکی کاربردی‌تر در دهه‌های بعد شد.
یکی دیگر از نقاط عطف کلیدی این دوره، ساخت اولین خودروی الکتریکی قابل استفاده توسط یک مهندس اهل لندن به نام توماس پارکر (Thomas Parker) در سال 1884 بود. خودروی الکتریکی پارکر دارای باتری‌های سرب اسیدی قابل شارژ بود و این پیشرفت گامی مهم در توسعه خودروهای الکتریکی تلقی می‌شد زیرا منبع انرژی قابل اعتمادتر و پایدارتری را فراهم کرده بود.
طراحی خودروی الکتریکی پارکر توجه علاقمندان و مخترعان را به یک اندازه به خود جلب کرده بود و منجر به افزایش علاقه نسبت به پیشرانه‌های الکتریکی شد. دیری نپایید که چندین تولیدکننده خودروی الکتریکی ظهور کردند تا به تقاضا برای این خودروهای بی‌صدا و بدون آلاینده پاسخ دهند. شرکت‌هایی مانند بیکر، کلمبیا و دیترویت الکتریک به برجستگان صنعت خودروهای الکتریکی تبدیل شدند و مدل‌هایی ارائه دادند که برای افراد ساکن شهر که به دنبال تجربه رانندگی باکیفیت‌تر هستند، جذابیت داشت.
خودروهای برقی در این دوره از مزایای منحصر به فردی نسبت به همتایان بنزینی خود برخوردار بودند. این خودروها نیازی به استارت دستی (هندل) یا تعویض دنده نداشتند و کار با آن‌ها بسیار راحت بود و به طور قابل توجهی نویز و لرزش کمتری تولید می‌کردند. به همین دلیل تجربه سواری نرم‌تر و راحت‌تری را برای افراد رقم می‌زدند.
در سال 1891، مخترع آمریکایی، ویلیام موریسون(William Morrison)، یک واگن برقی ساخت که قادر به حمل مسافر بود. این واگن دارای شاسی محکم، موتور الکتریکی و باتری های قابل شارژ بود که نیروی لازم برای حرکت را فراهم می‌کرد. خودروی برقی موریسون نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجهی در این زمینه بود و پتانسیل خودروهای برقی را به عنوان یک روش حمل و نقل مناسب به نمایش می‌گذاشت. اگرچه خودروهای الکتریکی با چالش‌هایی مثل میزان پیمایش و هزینه زیاد باتری‌ها مواجه بودند اما دستاورد موریسون پایه و اساس توسعه و نوآوری بیشتر را در زمینه خودروهای الکتریکی ایجاد کرد. خلاقیت او الهام‌بخش مخترعان و مهندسان دیگر بود و به جلب توجه و سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه خودروهای الکتریکی منجر شد. این آغاز دوران جدیدی بود که در آن استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی به مرور رواج پیدا کرد و نقش این خودروها در آینده حمل‌ونقل، پررنگ‌تر می‌شد.
تا سال ۱۸۹۹، محبوبیت خودروهای الکتریکی به ویژه در میان ساکنین شهری قوت گرفت و به سرعت تبدیل به یک انتخاب و ترجیح برای حمل‌ونقل شدند. خودروهای برقی به دلیل بی‌صدابودن و آسان‌ترکردن رانندگی و عدم تولید آلاینده‌های بدبو، آن‌ها را نسبت به خودروهایی که موتور احتراق داخلی داشتند متمایز می‌کرد.
در اوایل قرن بیستم، پتانسیل وسایل نقلیه الکتریکی توجه بسیاری از مبتکران را که به دنبال بهبود این فناوری بودند، به خود جلب کرد. این خودروها برای رفت‌وآمدهای کوتاه مناسب بودند و اغلب توسط پزشکان، بازرگانان و حتی برخی از چهره‌های سرشناس آن زمان استفاده می‌شدند. در واقع حتی توماس ادیسون هم مالک خودرویی برقی بود و با تشخیص پتانسیل آن‌ها، این وسیله حمل‌ونقل را ترویج می‌کرد. ادیسون به برتری وسایل نقلیه الکتریکی معتقد بود و به طرز خستگی‌ناپذیری برای ساخت بهتر برای تامین انرژی این خودروها تلاش می‌کرد.
در همان سال، در سال ۱۹۰۱، جهان شاهد اختراع اولین خودروی الکتریکی هیبریدی بود که برای حرکت‌کردن از ترکیب دو یا چند منبع مجزای قدرت استفاده می‌کنند.
با این حال خودروهای الکتریکی در عین مزایای که داشتند، با چالش‌های متعددی روبه‌رو بودند که مانع از پذیرش آن‌ها در حجم گسترده می‌شد. میزان پیمایش محدود در مقایسه با خودروهای بنزینی مانعی مهم برای سفرهای طولانی بود و گران‌بودن این خودروها باعث می‌شد افراد زیادی نتوانند به آن‌ها دسترسی داشته باشند.
از خودروی مدل موتوردار یدلیک گرفته تا واگن برقی ابتدایی اندرسون، باتری سرب اسید پلانته، آزمایش موفقیت‌آمیز تروو، خودروی الکتریکی کاربردی پارکر و بعد هم موریسون، هرکدام نقاط عطفی را در تاریخ خودروهای الکتریکی شکل دادند. تمام این تلاش‌ها زمینه را برای پیشرفت‌های قابل‌توجهی فراهم کرد که امروز خودروهای برقی به بهترین نسخه ممکن تبدیل شوند و ما را در مسیر رسیدن به آینده‌ای پایدار همراهی کنند.
شرکت نبکا که تنها عرضه‌کننده خودروی تمام‌برقی اسکای ول در ایران است؛ تلاش دارد با ترویج حمل‌ونقل سازگار با محیط زیست، ردپای کربن را کاهش دهد. این خودروی برقی که مجهز به پیشرفته‌ترین فناوری‌هاست رانندگی را برای شما راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر از همیشه خواهد کرد و به شما کمک می‌کند نقشی موثر در پایداری محیط زیست ایفا کنید. خودروی برقی Skywell فقط یک وسیله نقلیه الکتریکی نیست؛ بلکه انتخابی هوشمندانه برای ساخت آینده‌ای بهتر است.
