اسیدیته و قلیائیت دو مفهوم متضاد و در عین حال مرتبط به هم میباشند. اسیدیته نشانگر ظرفیت آب برای واکنش با باز قوی تا رسیدن به یک pH خاص می باشد و در مقابل قلیائیت با مقدار اسید قوی مصرفی، برای مقدار مشخص از آب تا رسیدن به یک pH خاص برابر است.
این دو ویژگی آب، تاثیر قابل توجهی در کیفیت آب مصرفی بخصوص در صنایع، جایی که خوردگی و تشکیل رسوب می تواند هزینه های قابل توجهی برای صاحبان صنایع ایجاد کند,دارد.
به صورت متداول برای سنجش اسیدیته دو Ph با مقادیر 3/7 و 8/3 که متناظر با تغییر رنگ شناساگرهای برموفنول بلو و فنل فتالئین می باشد استفاده می شود و در مورد قلیائیت شناساگر های متداول فنل فتالئین برای pH برابر 8/3 و برموکروزول سبز (معمولا به همراه متیل رد) برای pH برابر 4/5 است. قلیائیت میتواند هم روی مزه آب و هم کارایی گند زدایی آب اثر گذار باشد; در تصفیه ی فاضلاب نیز کنترل و سنجش قلیائیت بر فعالیت بیولوژیکی موثر می باشد.
