یائسگی به معنی قطع دائمی قاعدگی است. زنان بعد از یائسگی توانایی باردار شدن را از دست می‌دهند و به دلیل تغییرات شدید هورمونی علائم خفیف تا شدیدی را تجربه می‌کنند. سن یائسگی معمولاً بالای ۴۰ سالگی است ولی در صورتی که قبل از چهل سالگی اتفاق بیفتد به آن یائسگی زودرس می‌گویند.
علت یائسگی نارسایی اولیه تخمدان است که در نتیجه آن هورمون استروژن که از تخمدان ترشح می‌شود، کاهش می‌یابد و میزان fsh افزایش می‌یابد و همین تغییرات هورمونی سبب ایجاد یک سری علایم و عوارض در دوران یائسگی می‌شود.
مراحل یائسگی
۱- مرحله اول یا مرحله گذر از یائسگی یا مرحله پیش یائسگی: که در آن به دلیل اینکه آهسته آهسته هورمون استروژن کاهش می‌یابد، سیکل قاعدگی نامنظم می‌شود. ممکن است قاعدگی در بعضی ماه‌ها اتفاق نیفتد. این مرحله ادامه پیدا می‌کند تا آخرین پریود اتفاق بیفتد و بعد از آن دیگر قاعدگی رخ ندهد و فرد وارد مرحله یائسگی کامل شود.
۲- مرحله یائسگی کامل: از هنگام آخرین پریود قاعدگی اگر به مدت یک سال هیچ قاعدگی و پریود دیگری رخ ندهد یعنی فرد وارد یائسگی کامل شده و دیگر پس از یک سال پریود نشدن، نباید خونریزی پریودی رخ دهد. علائم دراز مدت تر یائسگی شامل، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی هستند.
علائم پیش یائسگی
۱- گرگرفتگی و تعریق شبانه
۲- مشکلات خواب و نوسانات خلقی
۳- خشکی واژن و بی اختیاری ادرار
این علائم معمولا ۴ تا ۵ سال قبل از یائسگی کامل اتفاق می‌افتد و با یائسگی کامل از شدت بعضی از این علایم کاسته می‌شود.
خشکی واژن و بی اختیاری ادرار: خارش، و درد موقع نزدیکی، احساس سوزش ادرار، بی اختیاری ادرار و خشکی واژن از مشکلات شایع زنان در زمان یائسگی است.
خانم‌هایی که در سن یائسگی قرار دارند احتمالا به لابیاپلاستی و یا پرینورافی احتیاج خواهند داشت که برای این منظور می‌توانند به پزشک متخصص مراجعه کنند.
خطرات بلند مدت‌تر یائسگی
پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی، خطرات بلند مدت تر مربوط به یائسگی هستند. دلیل آن این است که استروژن نقش مهمی در محافظت از استخوان‌ها و قلب دارد، کاهش استروژن که به دلیل یائسگی رخ می‌دهد، بدن را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد. بهتر است در مورد گزینه‌های درمانی موجود برای محافظت در برابر این بیماری‌ها با پزشک متخصص زنان مشورت کرد.
