به دلیل اهمیت بالای دوام سازه‌های بتنی، نیاز مبرمی به کاربرد انواع افزودنی های بتن در قالب آب بندها وجود دارد. زیرا تاثیر عامل جوی نظیر بتن ریزی در هوای سرد و بتن ریزی در هوای بارانی می‌تواند ضمن بر هم زدن نسبت ترکیب سیمان با آب، مقاومت کلی آن را کاهش داده و ایمنی بنا را زیر سوال ببرد.
روش اقتصادی این کار که حین بتن ریزی اولیه انجام می‌شود، بهترین نتیجه را به‌دست می‌دهد.
نوع دوم این روش که آب‌بندی ثانویه نام دارد، پس از بتن ریزی انجام شده و اساس کار آن آب بندی غشا است.
انواع پوشش مواد آب بند عبارتند از نمونه‌های مورد استفاده در ملات، کاشی و سنگ کاری استخرها، زیر زمین‌ها، بام و تراس، سرویس بهداشتی، مخازن آب و فاضلاب، باغچه و روف گاردن و در نهایت موارد کاربردی در نمای ساختمان و پوشش محافظتی بناها.
به‌طور کلی اصلاح بتن می‌تواند زمان و شرایط گیرایی آن را دچار تغییر کرده یا بر میزان روان بودن بتن تاثیر داشته و آن را تغییر دهد. سایر موارد، مانند افزایش مقاومت نسبی بتن و موادی که خاصیت خورندگی را در بتن کنترل می‌کنند نیز از دیگر کاربردهای افزودنی های بتن به شمار می‌آیند.
لحاظ کردن مقدار این مواد در محاسبه کلی ماده بتن از جمله مواردی است که نباید از خاطر برد. در غیر این صورت، ترکیب بتن از حالت مناسب خارج شده و مشکلاتی در ادامه گریبان‌گیر مسیر اجرای پروژه خواهد شد.
