واژه و عبارتی کاملا جدید که قرار است جهان امروز ما را به طور کلی تغییر دهد، بسیاری بر این باور بوده اند که این موضوعی است که روزی به اتمام رسیده و به طور کلی از جهان جمع آوری خواهد شد. ولی این افراد به طور کلی امروزه در این دیدگاه خود دچار تردید های بسیار شده اند، در صورتی که تا همین دو سال پیش شما نظریات بسیاری از سرمایه گذاران بزرگ جهان را در رابطه با ارزهای دیجیتال می پرسیدید.
به شما می گفتند، موضوعی است که هیچ دلیل و صرفه اقتصادی ای در آن وجود نداشته و تنها و تنها موضوعی است که شمار را سر گرم کرده و پس از مدتی با مقدار زیان بسیار بزرگی شما را تنها خواهند گذارد، ولی امروزه از بیشتر و یا اکثر همان افراد سئوال کنید که ارز دیجیتال را چگونه می بینید، هم نظریات آن ها کلا تغییر کرده و هم این که بسیاری از آن ها اکنون جزیی از سرمایه گذاران این شاخه محسوب می گردند.
ارز دیجیتال در واقع معادلی است که در زبان فارسی برای واژه Cryptocurrency بکار گرفته می شود. از نظر واژه گانی و ترجمه مستقیم به هیچ وجه نمی توان این واژه فارسی را معادل واژه لاتین مورد نظر دانست، زیرا ترجمه مستقیم این واژه را بهتر است رمز ارز بنامیم. ولی در هر صورت، این واژه در ایران پذیرفته شده و دیگر تقریبا همه این نام را برای ارز دیجیتال یا همان رمز ارز به کار می گیرند.
ارز دیجیتال را لازم است به نوعی پول معرفی نماییم. البته از نوع دیجیتال آن. در حقیقت نیز در موارد مصرفی که از این ارز در حال حاضر (هر چند به میزانی بسیار اندک) در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد، به نوعی جایگزین پول می باشد. در حقیقت اصول اولیه و پایه ای این نوع از پول که به پول دیجیتال نیز معروف است، رمز گزاری می باشد که از علم رمز نگاری در آن استفاده شده است.
هر ارزی دیجیتالی برای معرفی شدن و نامیده شدن به عنوان یک ارز دیجیتال نیاز خواهد داشت تا با استفاده از برخی از ویژگی ها خود را مناسب برای معرفی شدن به عنوان یک ارز دیجیتال معرفی نماید.
این ویژگی هایی که با استفاده از آن ها می توانیم یک ارز را به عنوان ارز دیجیتال بسته به دارا بودن یا نبودن از آن ویژگی ها معرفی کرده و یا وجود آن ها را رد نماییم را به عنوان ویژگی های ارز دیجیتال معرفی می نمایند این ویژگی ها عبارتند از:
غیر متمرکز بودن، شفافیت داشتن، و در نهایت تغییر ناپذیر بودن این ارز ها است که باعث می شود ما بتوانیم در صورتی که این سه ویژگی را داشته باشند به آن ها ارز دیجیتال بگوییم، در حقیقت تنها زمانی این سه ویژگی می تواند مشخص گردد که این رمز ارز ها بر روی یک بستر به نام بلاک چین قرار گرفته باشند.
اما این ارزهای دیجیتال چگونه ساخته شده و چطور نگهداری می گردند. برای ساختن آن ها نیاز است که یک بستر برای آن ها در نظر گرفته تا بتوان بر روی آن بستر ارز های دیجیتال را ارائه داد. نام بستری که برای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد، بلاک چین می باشد. اساسا این بلاک چین است که قادر است تا تمامی خواص و خصوصیات آن ها را به آن ها بخشیده و از این طریق باعث شود تا آن ها رشد و نمو نیز داشته باشند.
پیش از آن که توضیحی برای این مطلب بیاوریم، لازم است عنوان نماییم به این علت که رمز ارز ها نوعی از پول هستند که برعکس فیات ها (ارز های رایج کشورها) که از سوی یک دولت و یا بانک مرکزی حمایت می شوند، از سوی هیچ نهاد و اورگان و یا دولت مرکزی یک کشور و حتی یک منطقه خاص مورد حمایت قرار ندارند. و در حقیقت هیچ نهادی قادر به کنترل و نظارت بر آن ها نخواهد بود.
خوب برای این که این واژه برای شما ملموس تر شده و بهتر بتوانید آن را درک کنید باید بگوییم که شما می توانید یک کریپتوکارنسی و یا همان ارز دیجیتال را بدون حضور هیچ واسطه و یا نهاد ناظری به فردی دیگر منتقل نمایید. شیوه و بستر انتقال این نوع از ارز ها از طریق اینترنت میسر می شود. دیگر نیازی نخواهد بود که شما به بانک رفته و حساب باز کرده و براساس آن حساب بانکی ای که باز کردید و تحت نظارت آن بانک ارز مورد نظر خود را به طرف مقابل خود ارسال نمایید.
ارزهای دیجیتال براساس روش های خاصی ای تهیه و ایجاد می گردند، برعکس ارز های رایج کنونی کشورها، ارز های دیجیتال از سوی نهاد و یا ارگان دولتی و رسمی خاصی ای به وجود نمی آیند، آن ها بر بستر بلاک چین و براساس یک فرآیند خاص و ویژه خلق شده و بر مبنی یک الگوریتم خاص که برای هر یک از آن ها به صورتی جداگانه تعریف می شود.
قابل نقل و انتقال خواهند بود. برخی از انواع ارزهای دیجیتال به صورتی به وجود می آیند که برای افزایش تعداد آن ها لازم است تا شما آن ها را استخراج نمایید، یعنی نیاز به ماینینگ شدن خواهند داشت. برخی دیگر، از همان ابتدا به صورتی یک جا تمامی تعداد آن ها به وجود آمده و در جایی ذخیره شده و در اختیار عموم بر مبنی روشی که به خوبی از سوی به وجود آورنده آن تعریف شده است توزیع خواهند شد.
خوب اکنون که موارد اندکی در خصوص ارز های دیجیتال را برای شما معرفی نمودیم، زمان آن رسیده است که به یک پرسش اساسی پاسخ دهیم:
همان گونه که گفته شد، ارز دیجیتال در حقیقت نوعی ارز جهت رد و بدل شدن است که از سوی هیچ نهاد و یا ارگانی کنترل و نظارت نخواهد شد. در این راستا لازم خواهد بود تا شفافیت داشته و میزان واحد و ارزش آن نیز قابل تغییر داده شدن نباشد. پس در حقیقت ارز دیجیتال تشکیل شده است تا دو مشکل را برای ما به طور کلی از میان بردارد، اول این که شما برای تعیین اصالت آن نیازی به حضور و یا عدم حضور یک ارگان و یا حتی شخص ثالث نداشته باشید. و موضوع دومی که در این رابطه مطرح می شود که ارز دیجیتال در حقیقت برای برطرف سازی آن نیز ساخته شده است، مسئله دوباره خرج شدن ارز های دیجیتال می باشد.
در حال حاضر، جهان در وضعیتی قرار گرفته است که شما چه بخواهید و چه نخواهید حتما ضرورت دارد تا از یک بانک به عنوان یک فرد و یا مجموعه ای مطمئن برای نگهداری از پول های خود بهره بگیرید. در حقیقت در این فرمولی که در این جا برای شما مطرح نموده ایم (البته نحوه رسیدن به این فرمول نیازمند ارائه تاریخچه ای طولانی از پول و درآمد می باشد که خارج از این مقال است) این بانک در حال ایفای نقش اعتماد به شخص ثالث را برای ما ایفا می نماید، و در این راستا ارز دیجیتال تلاش کرده و در این فرمول نیاز به حضور این شخص ثالث را از میان برداشته است. و دیگر با پیدایش ارز دیجیتال، مسئله و اهمیت حضور یک فرد ثالث قابل اعتماد از میان برداشته شده است.
همان گونه که عنوان شد، ارز دیجیتال بحث اعتماد را متوقف ساخته است. زمانی که قرار باشد بحث اعتماد را کنار بگذاریم، در این صورت این سئوال پیش خواهد آمد که چگونه می توانیم به فردی که قرار است ارز مورد نظر و مبلغ مورد نظر ما را از طریق ارز دیجیتال پرداخت نماید اعتماد نماییم. اجازه دهید تا مشکل را واضح تر عنوان نماییم، زمانی که بانک ها در این میان ایفای نقش می کردند، این اعتماد وجود داشت که شما به بانک مراجعه کرده و پول مورد ادعای فرد را در صورتی وجود داشت دریافت می داشتید و دیگر نیازی به طرح این مسئله و مشکل وجود نداشت.
اکنون که بانک به کمک ارز دیجیتال از میان برداشته شده است، چگونه می توان به معاملات و فرایند آن ها اعتماد نمود؟ در حقیقت این مسئله به کمک ساختار بلاک چین حل شده است. بلاک چین در حقیقت و شکل اولیه خود برای حل و فصل مسائل حسابداری طراحی شده بود، ولی بعد ها به عنوان ساختار ارزهای دیجیتال مورد بهره برداری قرار گرفت.
نخستین بار بیت کوین بود که از این ساختار بهره گرفته و از روی اصولی که برای رفع مشکل دوباره خرج کردن برای آن تعریف شده بود، توانست بلاک هایی ایجاد کرده و در هر بلاک اطلاعات یک معامله را ثبت نماید، این بلاک ها به وسیله یک زنجیره به بلاک دیگر متصل می گردند، نام این زنجیره همان چینی است که در بلاک چین استفاده شده است.
به این ترتیب برای ایجاد اعتماد به صحت میزان ارز در حال خرج شدن، فقط کافی است روند بررسی اطلاعات بلاک چین ها بررسی شده و درستی این اطلاعت از طریق تعداد بررسی های مشخصی تضمین شود.
تاریخ ارز های دیجیتال در حقیقت با پیدایش بیت کوین برای نخستین بار در طی زمان تا به امروز آغاز گردید. بیت کوین به عنوان اولین رمز ارز یا همان ارز دیجیتال نخستین بار در سال 2008 از سوی یک فرد ناشناس تحت عنوان ساتوشی ناکاموتو معرفی گردید. این معرفی از طریق ارائه یک برگه سفید یا همان وایت پیپر ارائه شد. اولین سکه از ارز های دیجیتال که همان اولین و نخستین ارز دیجیتال بوده است، در سال 2009 به بازار آمد.
البته ناگفته نماند که این نخستین بار به معنی نخستین دفعه ای نبوده است که تلاش در جهت ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته است، بلکه به معنی نخستین تولید موفقیت آمیز یک ارز دیجیتال بوده است، زیرا قبل نیز بارها تلاش های جهت ارائه یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود که البته با موفقیت همراه نشده بودند.
در موارد قبلی ارز های دیجیتالی معرفی شده بودند که موفق شده بودند تا مسئله اعتماد به فرد ثالث را از میان بردارند، ولی همگی آن ها در حل مسئله خرج کردن با عدم موفقیت روبرو بودند. بیت کوین در حقیقت به این مطلب شهرت دارد که نخستین ارز دیجیتالی بود که توانست علاوه بر حل مسئله اعتماد شخص ثالث، مسئله پیچیده تر خرج کردن را نیز به خوبی حل نمود و به کمک ساختار بلاک چین و براساس اصولی که در بالا به آن اشاره کردیم این مسئله را برطرف ساخت تا نخستین ارزی باشد که به عنوان ارز دیجیتال در جهان شناخته گردید.
کم کم و با گذشت زمان، مسائل دیگری مطرح شده، و جهان به این فکر می کرد که بتواند مشکلات دیگری را نیز از طریق همین ساختارهای بلاک چین برطرف کرده و مسئله شفاف سازی را بیش از پیش برای جهانیان مطرح نماید. با توسعه و پیشرفت های بیشتر در این راستا، مسئله ارائه قرارداد های هوشمند مطرح شد و تصمیم بر این گرفته شد تا قرار داد های هوشمند نیز بر مبنی بلاک چین تنظیم گردند. در این راستا بود که اتریوم به جهان معرفی شد.
ریپل نخستین ارزی بود که تصمیم گرفت تا به جای مقابله با حضور بانک ها، تلاش نماید تا بانک ها را نیز بر روی ساختار و چهارچوب بلاک چین جای دهد، و با همین شعار وارد عرصه ارز های دیجیتال شد تا بتواند یک راهکار جدید و دیدگاهی جدید را به جهانیان در این چهارچوب معرفی نماید.
کم کم مسئله دیگری مطرح شد که بتوان به کمک ارتقای سطح ساختار بلاک چین و یا طراحی الگوهای جدیدی برای بلاک چین قدرت و توانایی ارائه خدمات از سوی بلاک چین را توسعه بخشیده و از این طریق باعث گسترش سطح نفوذ بلاک چین در ساختار نوین و مدرن جهان امروزی گردند، در این راستا ارزهای جدیدی با عناوینی همچون ایاس، ترون و بسیاری دیگر از رمز ارزهای دیگر به جهان معرفی شدند که هر یک در صدد ایجاد و ساختاری جدید جهت هر چه بهتر کردن خدمات بلاک چین از طریق ایجاد جنبه های جدیدی برای آن باشند.
منبع: مجله اینترنتی خریدار
