این نارسایی سمت چپ قلب را درگیر می‌کند و بطن چپ بین ضربان ها به درستی رها نمی شود. این وضعیت سبب میشود قلب خون و اکسیژن کافی را به بدن پمپاژ نکند.
این علائم می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد:
بیدار شدن در شب با تنگی نفس، تنگی نفس در هنگام دراز کشیدن یا ورزش، سرفه و خس خس گاهی با خلط سفید و صورتی، مشکل در تمرکز، خستگی، تورم در پاها، کمبود اشتها و حالت تهوع، ضربان سریع یا نامنظم و افزایش وزن ناگهانی
موارد زیر می تواند منجر به ایجاد این بیماری شود:
بیماری عروق کرونر، دیابت، فشار خون بالا، چاقی، افزایش سن، تنگی آئورت، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
کم خونی، فیبریلاسیون دهلیزی، اختلال عملکرد کلیه ها، استاز و زخم ورید پا
روش های متداول برای تشخیص این بیماری به عبارت زیر است: آزمایش خون، اکو کاردیو گرافی، سایر روش‌های تصویربرداری مثل اسکنر پزشکی هسته ای قلب، تست های الکتریکی، تست استرس و... می باشد.
انواع مهار کننده و مسدود کننده های آنژیوتانسین فشار خون و ریتم قلب را کاهش داده و رگ‌های خونی را برای گردش خون گشاد می‌کند. همچنین دیورتیک ها به کاهش مایعات بدن شما توسط ادرار کمک می‌کند.
جراحی : اگر داروها موثر نباشند توسط آنژیوپلاستی و تعویض دریچه قلب به بهبود وضعیت قلب کمک میشود.
تغییر سبک زندگی و داشتن برنامه غذایی و ورزشی مناسب نیز به کنترل شرایط شما کمک خواهد کرد.
برای مطالعه مقاله کامل نارسایی قلبی دیاستولیک (کلیک کنید)
نارسایی احتقانی قلب وضعیتی است که قلب کارایی کمتری نسبت به حالت عادی دارد و خون با سرعت کمتری در بدن حرکت می‌کند. حفره های قلب ضخیم و دیواره های عضله قلب ضعیف میشود.
خستگی سریع، خواب‌آلودگی، تکرر ادرار، از دست دادن اشتها، تنگی نفس، حالت تهوع، افزایش وزن ناگهانی، درد قفسه سینه، سرفه و خلط، آریتمی و تورم است.
ضعیف شدن عضله و بطن قلب منجر به نارسایی قلبی میشود. عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی نقش مهمی در ایجاد این بیماری دارند.
عوامل دیگری چون دیابت، چاقی، کم خونی، مصرف سیگار، مشکلات تیروئید، لوپوس، میوکاردیت، هموکروماتوز و آمیلوئیدوز می تواند احتمال ابتلا به نارسایی احتقانی قلب را افزایش دهد.
پس از بررسی و معاینه پزشک تست های تشخیصی برای عملکرد قلب انجام‌میشود. تست هایی چون آنژیوگرافی، بیوپسی، میوکارد، تومور گرافی، آزمایش خون و الکتروکاردیوگرام برای تشخیص این بیماری استفاده می شوند.
اما موثر ترین روش در تشخیص این بیماری اکوکاردیوگرافی یا اکو قلب است.
برای مطالعه مقاله کامل نارسایی احتقانی قلب (کلیک کنید)
هدف از درمان نارسایی احتقانی قلب تلاش برای جلوگیری از بدتر شدن بیماری، کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است.
مشکل در نارسایی قلب مکانیسم های جبرانی بدن که وظیفه کمک به قلب را دارند است. این امر از دو طریق زیر انجام می شود:
١-تحریک سیستم سمپاتیک که سرعت افزایش ضربان قلب و انقباض سرخرگ ها می شود.
٢-باز جذب بیشتر سدیم از کلیه ها
داروهای مهار کننده ACE با گشاد کردن جریان ها و کاهش بازجذب آب و سدیم و کاهش فشارخون عملکرد قلب را بهبود می بخشند.
داروهای MRA از احتباس آب و نمک که سبب افزایش گردش خون و آسیب عضله قلب می شود جلوگیری می کنند.
داروهای ARB که شامل لوزارتان و والسارتان است علائم نارسایی قلبی از جمله فشار خون را کاهش می دهند. دیورتیک ها به تسکین تورم های بدن ناشی از احتباس مایعات و تنگی نفس کمک می کنند.
ضد انعقاد ها خون را رقیق و از سکته جلوگیری می‌کنند. داروهای ضد پلاکت، دیوکسین ها، بتا بلاکر ها داروهایی هستند که به آرام شدن ضربان قلب کمک می کنند.
پیوند بای پس عروق کرونر
روشی غیر جراحی برای قرار دادن استنت در قلب است.
دستگاه کوچکی ست در زیر پوست که برای اصلاح ضربان قلب نامنظم استفاده میشود.
در این جراحی دریچه ی قلب را ترمیم می کنند.
کاشت دستگاه کمکی بطن چپ
به عنوان گزینه آخر برای بیماران دارای نارسایی قلبی شدید توصیه میشود.
رژیم غذایی سالم، حفظوزن، عدم مصرف سیگار و الکل، ورزش منظم و دریافت واکسن آنفولانزا از جمله روش هایی است که می تواند به کنترل این بیماری کمک کند.
برای مطالعه مقاله کامل درمان نارسایی احتقانی قلب (کلیک کنید)
