ادغام برنامه های هوشمند برای ترویج مشارکت جوامع (مقاله ترجمه شده)

چکیده

طی دهه های گذشته، توسعه فناوری بسیارسریع بوده است، در نتیجه، تغییراتی در بخش هایی از زندگی بشر مشاهده شده است. یکی از این بخش ها برنامه ریزی فضایی  است، جایی که برنامه های جدید به انجام برنامه های توسعه شهری کمک می کند. در بخش مشارکت عمومی در رویه شهرسازی، نیاز به انگیزه بیشتری برای مردم به منظور حضور در تحقیق به عنوان یک شرکت کننده فعال که اطلاعات را جمع می کند، نقشه ها را ایجاد می کند، ایده ها را ارائه می دهد و سرانجام ، یک طرح طراحی را می پذیرد، وجود دارد.

این مقاله، بررسی می کند که چگونه فن آوری های جدید در ارتقاء مشارکت جامعه در برنامه ریزی شهری نقش دارند. همچنین، این مقاله سعی دارد تاثیری را که انتظار می رود برنامه های کاربردی  پیشرفته در برنامه ریزی شرکت کنندگان در جامعه محلی داشته باشد، مورد مطالعه قرار دهد. به منظور بررسی موضوعات فوق، ابتدا ادبیات بین المللی و سپس خط مشی و مطالعات در این باره در سطح اروپا مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر این، تحقیقات و مطالعات موردی به منظور ایجاد راهنمایی در خط مشی و بررسی تأثیراتی که سیاست های مشابه در جوامع دیگری که آن ها را اجرا کرده اند گذاشته اند، مورد استفاده قرار می گیرد. همه موارد فوق در ارزیابی کاربرد چنین شیوه هایی در یونان کمک می کند، تا دریابیم که سودمندی ادغام آنها در برنامه ریزی فضایی کشور یونان چقدر موثر خواهد بود.

مقدمه

برنامه ریزی خرد گرا( عقلانی) ، با توجه به اثربخشی و ماهیت دموکراتیک آن در طول دهه 1990 و 2000 مورد انتقاد قرار گرفت.  ظهور آن در دهه 60 و 70 ، مطابق گفته واسن هوون  (2002) ، "با ادعاهای ناگوار جامعیت و عینیت علمی همراه بود" (ص 30) در واقع ، با استفاده از این رویکرد سیستمیک برنامه ریزی، اجرای آن در فازهای از پیش تعیین شده و نظری انجام می شد. پذیرش این که همه این عناصری که شهر را تشکیل می دهند باید به صورت هماهنگ مورد بررسی قرار گیرند ، اغلب منجر به پیش بینی های اشتباه می شد و بنابراین پیشنهادهای ارائه شده، منعکس کننده ی نیاز شهروندان هر منطقه نبود (جورجلا و کرومیتدا ، 2015).  مطابق نظر آلمندینگر  (2009) ، نمونه اولیه برنامه ریزی عقلانی جامع که حداقل 3 دهه پس از سال 1950 رواج داشت (آراانتینوس ، 2007)  ، به دو دلیل به شدت مورد انتقاد قرار گرفت: (الف) تقاضای مقدار زیادی از داده ها ، که اغلب ، در پیشنهاد مورد استفاده قرار نمی گرفت و (ب) مشارکت متعارف مردم  (آراانتینوس ، 2007 ؛ جورجالا و کرومیدا ، 2015). دلایل فوق با دلایل دیگری همچون دلایل  اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و فناوری (کرایتون ، 2005)  منجر به کنار گذاشتن آن مدل و گذار به الگوی برنامه ریزی استراتژیک  می شود. دراین زمینه جمله هال  (1996) معروف است و این مسئله را نشان می دهد: "در سال 1955 ، یک برنامه ریز معمولی که تازه فارغ التحصیل شده بود در طراحی های خود یک طراحی از کاربری های مورد نظر زمین را تهیه می کرد. در سال 1965 ، او در حال تجزیه و تحلیل تولید کامپیوتر از الگوهای ترافیک بود. در سال 1975 ، همان شخص در تلاش بود تا با نیروهای خصمانه در خارج از کشور سازماندهی کند و با گروههای جامعه صحبت کند. "

برنامه ریزی استراتژیک به طور کامل جایگزین برنامه ریزی عقلانی نبود ، بلکه شیوه های جدیدی برای تکمیل دید وسیع تر در استدلال و عملکرد برنامه ریزی شهری ارائه شد.  طبق نظر آراوانتینوس (2007) این شیوه ها یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که امکان مشارکت شهروندان در برنامه ریزی را فراهم می آورد. در واقع، با گذشت سال ها، برنامه ریزی شهری پذیرای مفاهیمی است که عمدتاً انسان محور است (پوزوکیدو ، 2000) . در بیشتر مطالعات اهمیت زیادی به اطلاع رسانی شهروندان و مشارکت فعال آنها در تصمیم گیری، که گوشه ای از دموکراسی به حساب می آید، داده می شود(ولاستوس،2002، کائوکالاس و همکاران،2015، کرومیدا و استراتژیا،2017) . بنابراین شخصیت برنامه ریزی شهری مدرن، اجتماعی تر از مورفولوژیکی است (پریگو ، 2016) .  به گفته ویلسون و همکاران  (2017) تقویت صدای شهروند  در برنامه ریزی می تواند مزایای بسیاری در جوامع محلی به همراه آورد.

نظریه

ظهور وب 2 و رسانه های اجتماعی در طی سال های گذشته، نحوه ارتباط مردم با یکدیگر را به طور چشمگیری تغییر داده است.(کوبیکک،2010،اسپیت و همکاران،2016، گرینیر و کودو،2017).  این تغییر عمدتا مربوط به عملکرد تکمیلی ارتباطات از طریق فناوریهای جدید است . تأکید می شود که "استفاده از اینترنت سرمایه مشارکتی را افزایش می دهد". در واقع، دسترسی آسان به اطلاعات، توانایی درک بهتر مسائل مربوط به فضا را فراهم می کند (استراتژیا ، 2015) و بنابراین  باعث بلوغ گروه های اجتماعی است. با شکوفایی برنامه ریزی مشارکتی، از طریق ابزارهایی که از برنامه ریزی الکترونیکی و مشارکت الکترونیکی پشتیبانی می کنند ، فرصت های جدیدی کشف می شوند.

آزمایش

مطالعات موردی در شهرهای کالیته و کوزانی در یونان است. لازم به ذکر است که این تحقیق مورد تأیید کمیته اخلاقی نیست، زیرا در زمان انجام تحقیق چنین کمیته ای وجود نداشت. مطالعات موردی: شهرداری های کالیته و کوزانی در یونان در سال 2017 انجام شد ، در حالی که کمیته های اخلاقی در یونان طبق قانون در سال 2018 تشکیل شده اند. (قانون 4521/2018 منتشر شده در روزنامه رسمی دولت شماره A38 به تاریخ3/2/2018، مواد 21 ، 22 ، 26).

منطقه مطالعه

مطالعات موردی انتخاب شده دو شهرداری است که در آن ها برنامه های تحرک پایدار شهریSUMPs) ) در حال انجام است. این معیار بسیار مهم ارزیابی شده است زیرا چنین طرحی ابزاری برای برنامه ریزی است چون:

(الف) توسط اتحادیه اروپا (EU) ارتقا یافته و نرخ بهره در نهادهای محلی برای اجرای آن افزایش یافته است ،

(ب) باید از طریق فرآیندهای مشارکتی در مراحل مختلف اجرای آن، اجرا شود.

ج) هدف آن توسعه مناطق شهری پایدار، اقتصادی و اجتماعی است.

نتیجه گیری

در این مقاله به این سوال که آیا برنامه های نوآورانه از نظر فناوری می توانند در ارتقاء برنامه ریزی مشاركتی شهر نقش داشته باشند، پاسخ می دهد. به مناسبت اجرای SUMP در کشور یونان ، دو شهر(کالیته و کوزانی) انتخاب شدند که به عنوان مطالعات موردی در نظر گرفته شوند. در هر دو شهر ، ترکیبی از ابزارهای سنتی و ابتکاری استفاده شده است. در واقع ، برای گردآوری داده ها محققان SMU از واحد تحرک پایدار دانشگاه فنی ملی آتن از پرسشنامه ، مصاحبه و مشاهده و همچنین تکنیک های جمع سپاری در زمینه نقشه برداری با صدا، نظارت بر کیفیت هوا و نظارت بر حجم ترافیک استفاده کردند. بر همین اساس، شهروندان هم از طریق وب سایت ها و هم بصورت سنتی نظرات خود را ابراز می کردند.

این مقاله به روشی از داده های قابل جمع آوری محیط زیست (ضبط صدا) و جمع آوری ایده ها از طریق سیستم عامل های وب متمرکز شده است. با توجه به نحوه اجرای SUMP در هر دو شهر، مشارکت مردم و نتایج ثبت شده ، می توان نتیجه گیری زیر را استنباط کرد:

• مشارکت در روش برنامه ریزی چیزی است که شهروندان آرزو می کنند. میزان مشارکت آنها با درجه آزادی که به آنها داده می شود مرتبط است. بنابراین، مشارکت آنها از محل اقامت یا محل کار و برای مدت زمانی اندک ، امکان حضور فعال را افزایش می دهد. با استفاده از روش مبتنی بر وب تعداد بیشتری از شرکت کنندگان در سکوهای وب حضور دارند که از شهروندان خواسته می شود ایده خود را کمی زودتر از جمع آوری داده ها از طریق جمع سپاری ارائه دهند.

• هنگامی که تعداد زیادی از داوطلبان در نظرسنجی شرکت می کنند، جمع آوری داده ها از طریق جمع-سپاری به طور صحیح انجام می شود. از این طریق از داوطلبان خواسته نمی شود که کارهای روزمره خود را تغییر دهند اما در همین حال اطلاعات اضافی را نیز جمع آوری می کنند. در مورد شهرهای مورد مطالعه، ضبط سطح سر و صدا توسط داوطلبان در سطح آزمایشی انجام شد تا میزان آشنایی آنها با تکنیک خاص و علاقه آنها به مشارکت در اقدامات مشابه مشخص شود. برای جمع آوری داده های دقیق، اطلاعات افراد به منظور افزایش استفاده از برنامه های خاص و بدون ظن لازم است.

• روش بیان پیشنهادات روشی جالب تر از جمع آوری داده ها است. شهروندانی که با یک مشکل خاص روبرو هستند، که آن را به خوبی می دانند و آرزو می کنند که به مطلوب ترین روش و فورا به ان دست یابند. در نتیجه احساس رضایت آنها بیشتر می شود و همینطور حس ارائه نظراتشان به جامعه نیز افزایش می یابد.

• مهمترین نقطه ضعف استفاده از روش های جمع سپاری در یونان، میزان اندک مشارکت شهروندان است. این فقط به تکنیک های جمع سپاری مربوط نمی شود بلکه به طور کلی در برنامه ریزی شهری مشارکت نمی کنند .

این تجربه نشان داد که شهروندانی که در مشاوره های سنتی مربوطه شرکت می کنند ، یا نمایندگان آژانس ها هستند یا تحت تأثیر برنامه ها قرار دارند. در مورد پرسشنامه ارائه شده در وب ، ساکنان با ارائه نظرات خود در نقشه، به میزان قابل توجهی کمک می کردند. اگرچه تعداد افرادی که شرکت کردند خیلی زیاد نبود اما نتیجه گیری رضایت بخش بود. بنابراین ، نتیجه گرفته می شود که این روش مشارکت نوآورانه هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی با موفقیت انجام شد.

• برای بهبود روش برقراری ارتباط شهروندان با گروههای تحقیق از طریق وب سایتها اعتقاد بر این است که موارد زیر در آینده باید به موارد زیر توجه شود: (الف) ایجاد نمایه کامل شرکت کنندگان که در آن برخی از اطلاعات شخصی خاص مانند تحصیلات و سن ثبت می شود. (ب) اتصال پلتفرم با رسانه های اجتماعی و GoogleMaps یا OSM باعث می شود اطلاعات و پیشنهادات عمومی بهتر شود ، ج) تعامل با شهروندان به منظور ارزیابی روند و ارائه بازخورد در مورد اینکه آیا ایده های آنها در سطح برنامه ریزی و اجرا شنیده شده است.

این مقاله ISI در سال 2019 در نشریه الزویر و در مجله هلیون، توسط گروه برنامه ریز شهری منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله ادغام برنامه های هوشمند برای ترویج مشارکت جوامع در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.